Τα ηλεκτρικά οχήματα είναι έτοιμα για την Ευρώπη και κατ' επέκταση για την Ελλάδα, αλλά είναι η Ελλάδα έτοιμη για αυτά;
Αν θέλαμε να δώσουμε έναν ορισμό στην λέξη ηλεκτροκίνηση, αυτός θα ήταν: «Το βασικό θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης το τελευταίο διάστημα γύρω από την αυτοκίνηση, το οποίο όσο περνάει ο καιρός και τρέχουν οι εξελίξεις, τόσο αυτό φουντώνει». Είναι βλέπετε τόσο γρήγορες οι εξελίξεις, που προστίθενται ολοένα και περισσότερα «επεισόδια» γύρω από ένα θέμα που αφορά ολόκληρο τον πλανήτη και όχι μόνο την ομορφότερη γωνιά αυτού που λέγεται Ελλάδα.
Το τελευταίο επεισόδιο όπως σας ενημερώσαμε γράφτηκε στην διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα «COP26» που γίνεται στη Γλασκώβη. Εκεί ο κρότος που έκανε η άρνηση της πλειοψηφίας των εταιρειών κατασκευής αυτοκινήτων (εκτός από έξι) να δεσμευτούν ενυπόγραφα για την σταδιακή κατάργηση αυτοκινήτων βενζίνης και diesel έως το 2040 ακούστηκε εκκωφαντικά και ενδεχομένως να φέρει τριγμούς στο όλο πλάνο. Μάλιστα η Toyota, που δεν υπέγραψε, λίγο αργότερα εξήγησε πως πολλά μέρη του πλανήτη δεν είναι έτοιμα (από άποψη υποδομών κυρίως) για να υιοθετήσουν αποκλειστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που την έκανε να μην βάλει την υπογραφή της.
Παρά τα όσα ισχυρίζεται η Toyota, τόσο οι μάρκες, αλλά κυρίως οι χώρες του πλανήτη προετοιμάζονται για την στροφή στην ηλεκτροκίνηση. Το ίδιο κάνει και η Ελλάδα, με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη να ανακοινώνει πρόσφατα πως από το 2030 και έπειτα θα πωλούνται αποκλειστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Είναι όμως έτοιμη η Ελλάδα να στηρίξει αυτή τη μετάβαση; Ιδού η απορία.
275 φορτιστές, οι 22 γρήγοροι
Τα στοιχεία που υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμα για τη χώρα μας από την άποψη των υποδομών και δη των φορτιστών μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Τα ηλεκτρικά είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειαστούν φόρτιση και την ίδια ώρα που ανακοινώνουμε ως χώρα το τέλος των αυτοκινήτων βενζίνης και diesel το 2030, βρισκόμαστε στο πάτο της λίστα των χωρών της ΕΕ με τους διαθέσιμους δημόσιους φορτιστές. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ACEA στο τέλος του 2020 η Ελλάδα είχε διαθέσιμους 275 δημόσιους φορτιστές. Από αυτούς μόνο οι 22 ήταν ταχυφορτιστές, (με χωρητικότητα άνω των 22 kW) κάτι που σημαίνει πως στους υπόλοιπους 253 για να φορτιστεί ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, με τα σημερινά δεδομένα, θα απαιτούνταν πολλές ώρες, που προφανώς είναι αδύνατο να περισσέψουν από τον καθένα.
Ανά 100 χλμ. βρίσκουμε 0,2 φορτιστές!
Ένα ακόμα εντυπωσιακό στατιστικό είναι ο μέσος όρος της πληθώρας φορτιστών που μπορεί κάποιος να βρει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανά χιλιόμετρα. Στην Ελλάδα υπάρχει ένας φορτιστής ανά 500 χιλιόμετρα οδικού δικτύου, την στιγμή που στην Ολλανδία υπάρχουν 235. Ο αριθμός αυτός για την Ελλάδα αναλύεται σε 0,2 φορτιστές ανά 100 χιλιόμετρα που φέρνει τη χώρα μας στην τελευταία θέση εντός των χωρών της ΕΕ μαζί με την Λιθουανία και κάτω από τις Πολωνία (0,4), Λετονία (0,5) και Ρουμανία (0,5).
Συνέχεια του άρθρου >>>
Ευρωπαϊκό το πρόβλημα και όχι μόνο ελληνικό
Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο υποδομών. Το ίδιο ισχύει για μεγάλο μέρος της Ευρώπης, με τις αντιθέσεις ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή να είναι μεγάλες. Για παράδειγμα, η Ολλανδία διαθέτει 47,5 φορτιστές ανά 100χλμ., ενώ η Πολωνία που είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη σε έκταση, διαθέτει μόνο 1 φορτιστή ανά 100χλμ. Ένα ακόμα στατιστικό που επιβεβαιώνει την ανισορροπία εντός της ΕΕ είναι το γεγονός πως από το συνολικό διαθέσιμο δυναμικό δημοσίων φορτιστών, το 70% εντοπίζεται σε μόλις τρεις χώρες και συγκεκριμένα τις Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία. Επίσης από τους 225.000 δημόσιους φορτιστές που διατίθενται επί του παρόντος στην ΕΕ, μόνο 25.000 είναι κατάλληλοι για γρήγορη φόρτιση. Με άλλα λόγια, μόνο ένα στα εννέα ευρωπαϊκά σημεία φόρτισης είναι ένας γρήγορος φορτιστής (με χωρητικότητα άνω των 22 kW).
Επιστρέφοντας λοιπόν στα της χώρας μας, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής. Θα προλάβουμε να είμαστε έτοιμοι το 2030 για να υποδεχτούμε την ηλεκτροκίνηση χωρίς παρατράγουδα ή είμαστε τόσο πίσω που ότι και να κάνουμε δεν θα καταφέρουμε; Μήπως το πλάνο πρέπει να αναθεωρηθεί;
Μονό ηλεκτρικά το 2030: Ανέκδοτο ή όχι;
-Ενώ ανακοινώνουμε τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση είμαστε τελευταίοι σε φορτιστές στην ΕΕ.
-275 φορτιστές όλοι κι όλοι, οι 22 γρήγοροι.
-Ανά 100 χλμ. βρίσκουμε 0,2 φορτιστές, 1 ανά 500 χλμ.
-Ελάχιστες υποδομές και σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Θα προλάβουμε να τα ετοιμάσουμε όλα ή όντας η χώρα που οι αναβολές είναι σταθερή αξία, θα το τρενάρουμε;