Τα καινούργια δεν καίνε. Τα καινούργια δεν ρυπαίνουν. Τα καινούργια έχουν εγγύηση. Τα καινούργια έχουν δύναμη. Τα καινούργια έχουν ντιζάιν. Τα καινούργια έχουν οθόνες. Τι είναι αυτό που έχει το δικό σου και δεν βρίσκεις παρόλα αυτά κανέναν λόγο να το αλλάξεις;
Δέκα χρόνια από το 2000 μέχρι το 2010 είδαμε την αυτοκινητοβιομηχανία να αλλάζει ριζικά. Το τέλος του ατμοσφαιρικού κινητήρα έφερε την επανάσταση, μίκρυνε τα μοτέρ, έδωσε δύναμη σε όλους, και εκτόξευσε την οδηγική απόλαυση και ενεργητική ασφάλεια.
Και πάνω που νομίζαμε πως τα είδαμε όλα, από το 2010 μέχρι το 2020 το αυτοκίνητο ξανάλλαξε από την αρχή. Το ντίζελ βασίλευσε και πέθανε, τα υβριδικά είναι πλέον το «νορμάλ», τα SUV έφεραν τα πάνω κάτω, το ίντερνετ μπήκε στις καμπίνες, οι οθόνες αφής άλλαξαν τον τρόπο που χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο.
Σε είκοσι χρόνια η μεταμόρφωση είναι τεράστια. Είναι όμως ικανή να σε πείσει πως το δικό σου αυτοκίνητο έχει έρθει η ώρα να αλλάξει; Για πολλούς μάλλον όχι. Και οι λόγοι πολλοί.
Από τη μία το κόστος ενός καινούργιου σημαίνει πως οι περισσότεροι θα πρέπει να πάμε μια κατηγορία κάτω όταν αλλάξουμε το υπάρχον αυτοκίνητο. Αυτός μπορεί να είναι ο λόγος που δεν «μπορούμε», υπάρχουν όμως άλλοι λόγοι. Λόγοι που δεν «θέλουμε».
Αν το αμάξι σου έχει «γκάζι» και ποιότητα, και το σημαντικότερο δεν χαλάει, δεν ζητάει και δεν ρημάζει, το πράγμα δυσκολεύει. Αν τώρα βάλεις και την πολλή τεχνολογία που αρκετοί δεν την θέλουν στα αυτοκίνητά τους, το πράγμα μπλέκει, καθότι ότι και να τους τάξεις ότι θα έχει το καινούργιο, όχι μόνο δεν τους νοιάζει. Δεν το θέλουν καν.
Και μετά είναι το ντιζάιν. Γιατί μαζί με την τεχνολογία, έχει αλλάξει και η σχεδίαση, έχει γίνει πιο φουτουριστική, και όχι απαραίτητα καλύτερη. Τουλάχιστον όχι για όλους. Ειδικά όσοι επιμένουν στα κλασσικά σχήματα όπως τα σεντάν, και δυσκολεύονται ακόμη και να βρουν αμάξι να τους αρέσει.
Τι λέτε λοιπόν. Εσείς τι αμάξι έχετε σήμερα που δεν βρίσκετε λόγο να το αλλάξετε; Και τι είναι αυτό που το κάνει «μια χαρά» ή και «καλύτερο από τα καινούργια»;
