Yugo Zastava: Ίσως το χειρότερο best seller της ιστορίας

- Η ιστορία 150 ετών και οι σχέσεις της Zastava με τη Fiat
- Το όνομά του δεν προέρχεται από τη Γιουγκοσλαβία
- 28 χρόνια παραγωγής και σχεδόν 800.000 μονάδες
- Η παραγωγή του ολοκληρώθηκε σε άλλη χώρα από αυτή που ξεκίνησε

Ένα αντικειμενικά «κακό» αυτοκίνητο που αγαπήθηκε όσο λίγα

Αυτό το #memories μας πάει αρκετά χρόνια πίσω και σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και διαχρονικά μοντέλα της ανατολικής Ευρώπης. Το Yugo Zastava, που αγαπήθηκε και... μισήθηκε όσο λίγα!

Όλοι το γνωρίζουμε, όλοι ξέρουμε την καταγωγή του και σχεδόν όλοι θυμόμαστε το Yugo ενός συγγενή, φίλου ή γείτονα, ή ακόμα καλύτερα μια βόλτα με αυτό το… κουτί με ρόδες που παρά την κακή του φήμη, αγαπήθηκε όσο λίγα αυτοκίνητα εκεί έξω.

Η ιστορία 150 ετών και οι σχέσεις με τη Fiat

Ο πρόγονος της Γιουγκοσλάβικης Zastava ήταν η Vojno-Tehnicki Zavod, η οποία ιδρύθηκε το 1851 και έφτιαχνε κυρίως όπλα. Το 1953, η βιομηχανία αυτή μετονομάστηκε στην Zavodi Crvena Zastava, με έδρα το εργοστάσιο του Κραγκούγιεβατς στην σημερινή Σερβία. Η συνεργασία με τη Fiat ξεκίνησε σχεδόν αμέσως, κατασκευάζοντας αρκετά μοντέλα της.

Τη δεκαετία του `60, η Zastava ξεκίνησε να κατασκευάζει και δικά της μοντέλα με τη βοήθεια των Ιταλών, ενώ το 1971 ξεκίνησε η παραγωγή του Zastava Skala (ή αλλιώς Zastava 128) που βασιζόταν στο Fiat 128. Η κίνηση ματ όμως έγινε λίγα χρόνια αργότερα με τη Zastava να λανσάρει το Koral, ή αλλιώς… Yugo.

Η γέννηση του Yugo. Ένα φθηνό «σκυλί» της αυτοκίνησης

To 1977 κατασκευάστηκε ένα νέο πρωτότυπο, βασισμένο και αυτό στο Fiat 128, αλλά σε μια πιο κοντή, hatchback εκδοχή. Το πρωτότυπο αυτό μάλιστα φαίνεται να δωρήθηκε στον πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Tito. Η παραγωγή του Yugo, που πήρε το όνομά του από τον νότιο άνεμο Jugo (όπως ονομάζεται ο Σιρόκκος στην Κροατία) και όχι από το όνομα της Γιουγκοσλαβίας όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, ξεκίνησε στις 28 Νοεμβρίου 1980, ώστε το πρώτο αυτοκίνητο να είναι έτοιμο στις 29 Νοεμβρίου, ημέρα εθνικής εορτής για τους Γιουγκοσλάβους.

Κατασκευαζόταν επί 28 συνεχόμενα χρόνια (από το 1980 έως και το 2008) στο εργοστάσιο του Κραγκούγιεβατς και εξοπλιζόταν με 3 επιλογές κινητήρα. Ο μικρότερος των 900 κυβικών και καρμπυρατέρ, απέδιδε 45 ίππους και συνδυαζόταν με 4άρι χειροκίνητο σασμάν. Ο αμέσως μεγαλύτερός κινητήρας 1.100 κυβικών εξοπλιζόταν αρχικά με καρμπυρατέρ (με 55 και 60 ίππους) ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε σύστημα ηλεκτρονικού ψεκασμού. Τέλος, ο ισχυρότερος κινητήρας του Yugo, ήταν χωρητικότητας 1.300 κυβικών και απόδοσης 65-68 ίππων, με καρμπυρατέρ αρχικά και στην συνέχεια με σύστημα ηλεκτρονικού ψεκασμού (μονού και αργότερα πολλαπλού), ενώ συνδυαζόταν με 5άρι κιβώτιο ταχυτήτων ή αυτόματο 3άρι με την τελική του να ξεπερνά τα 150 χλμ./ώρα.

Σελίδα 2

Από το αμερικανικό όνειρο στους βομβαρδισμούς & το οριστικό τέλος