Διαβάστηκε από 11453αναγνώστεςΗμερομηνία δημοσίευσης:27/1/2009
Το Α και το Ω των ελαστικών
Η επιλογή του νέου ελαστικού θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με κάποιους παράγοντες που θα σας υποδείξει το κατάστημα, ώστε να αποδίδει στο μέγιστο.
Κάθε πότε πρέπει να αλλάζουμε τα ελαστικά του αυτοκινήτου μας; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν και επιταχύνουν τη φθορά τους; Τι μπορεί να ευθύνεται για την πρόωρη φθορά τους;
Ο μέσος όρος ζωής των ελαστικών ορίζεται στα 30 με 40 χιλιάδες χιλιόμετρα ή στα 3 χρόνια από την ημερομηνία κατασκευής τους. Αυτές όμως οι προβλέψεις είναι σε θεωρητικό επίπεδο, μιας και η αντοχή τους μπορεί να επηρεαστεί ανάλογα με τη χρήση που κάνει ο οδηγός στο αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο που κάνει 30 χιλιάδες χιλιόμετρα με τα ίδια ελαστικά σε διάστημα 3 χρόνων και τα ελαστικά αποδίδουν σχετικά καλά, σημαίνει ότι η χρήση και η κατάσταση του αυτοκινήτου είναι φυσιολογική. Για παράδειγμα, μία λανθασμένη ρύθμιση στους τροχούς του ίδιου άξονα ενός αυτοκινήτου, που θα έχει ως αποτέλεσμα το θετικό ή αρνητικό κάμπερ των τροχών, θα προκαλέσει σίγουρα ανομοιόμορφη αλλά και γρήγορη φθορά των ελαστικών, πράγμα που αν δεν εντοπιστεί έγκαιρα, μπορεί να αποτελέσει αιτία ατυχήματος. Ακόμα ένας παράγοντας που φθείρει τα ελαστικά, είναι ο χρόνος. Το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα, "γερνάει" με το πέρασμα του χρόνου, ιδιαίτερα όταν το αυτοκίνητο μένει ακινητοποιημένο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Όταν ένα ελαστικό χάνει όλο τον περιεχόμενο αέρα του, πρέπει να προωθηθεί άμεσα για επισκευή. Ακόμα και αν περιστραφεί για λίγα μέτρα, μπορεί να προκληθεί στρέβλωση στο τμήμα του ατσάλινου σκελετού του, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του.
• Τα ελαστικά που η κατασκευή τους προορίζεται για ασφάλτινη χρήση έχουν κάποιες μικρές αντοχές και στο χώμα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορούμε να κινούμαστε με ταχύτητα για αρκετή ώρα σε χωματόδρομο. Η καταπόνηση είναι τεράστια και υπάρχει το ενδεχόμενο της πρόκλησης μεγάλης και αμετάκλητης ζημιάς στο σκελετό και στο πέλμα του ελαστικού.
• Η περιποίηση με χημικά μέσα είναι καλό να γίνεται ανά μεγάλα χρονικά διαστήματα και όχι τακτικά. Τα χημικά αυτά μπορούν να προκαλέσουν σταδιακή απώλεια ελαστικότητας, που με τη σειρά της θα οδηγήσει σε ολική καταστροφή ή αναποτελεσματικότητα του ελαστικού στο δρόμο.
• Όταν ο οδηγός ανεβάζει το αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο (κάτι που έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις από το νόμο) υπάρχει μεγάλη περίπτωση να προκαλέσει σοβαρή στρέβλωση στο σκελετό του ελαστικού. Τα πλαϊνά τμήματα εμφανίζουν εξογκώματα, με αποτέλεσμα το ελαστικό να χρήζει άμεσης αντικατάστασης. Στη χειρότερη περίπτωση, αν ο οδηγός ανεβάσει με δύναμη το αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο, είναι πιθανό να σχιστεί το ελαστικό και δεν επιδιορθώνεται.
• Όταν το αυτοκίνητο πρόκειται να μείνει για πολύ καιρό ακίνητο, η πίεση του αέρα στα λάστιχα θα πρέπει να μειωθεί στα ? του κανονικού. Αν το αυτοκίνητο μείνει σε εξωτερικό χώρο, καλό είναι τα ελαστικά να καλυφθούν, πιθανότατα με κάποια χάρτινα τμήματα, ώστε να προστατεύοντα από τον ήλιο.
Κάποια λάθος ρύθμιση ή βλάβη στο σύστημα της ανάρτησης προκαλεί στο ελαστικό ανομοιόμορφη, αλλά και γρήγορη φθορά.
Στο πλαϊνό τμήμα του ελαστικού (προφίλ) αναγράφεται η ημερομηνία κατασκευής του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της φωτογραφίας, το ελαστικό έχει κατασκευασθεί την όγδοη εβδομάδα του 2008.
Τα σπιναρίσματα καταστρέφουν τη χάραξη του πέλματος ενός ελαστικού, με αποτέλεσμα να το καθιστούν επικίνδυνο στο δρόμο, ιδιαίτερα σε βρεγμένο οδόστρωμα.
Διαβάστηκε από 11453 αναγνώστες
Ημερομηνία δημοσίευσης:27/1/2009
