Η βιομηχανία ελαστικών υπερηφανεύεται για τις επιτυχίες της σε ότι αφορά την βιωσιμότητα της παραγωγής και των προϊόντων της. Είναι άλλωστε κοντά στο να κατασκευάζει ελαστικά από 100% ανανεώσιμες πηγές, ενώ παράλληλα βελτιώνει μέρα με την μέρα την ανθεκτικότητα των προϊόντων της. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν πολλά θέματα που αφορούν τον αντίκτυπο της συγκεκριμένης βιομηχανίας στο περιβάλλον που πρέπει να επιλυθούν.
Κυριότερο πρόβλημα είναι μάλλον το 6ppd - ένα υλικό που χρησιμοποιείτε στα ελαστικά για να αποτρέπει το ράγισμα και το σχίσιμο τους. Με την χρήση, το 6ppd αντιδράει με το όζον που υπάρχει στο έδαφος δημιουργώντας μια χημική ένωση που ονομάζεται 6ppd-κινόνη, και η οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι τοξική (κυρίως για είδη ψαριών που ενδημούν στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό).
Ενώ η βιομηχανία προσπαθεί να βρει τον αντικαταστάτη του 6ppd, δέχεται συχνά την κατακραυγή περιβαλλοντολογικών οργανώσεων. Διαμάχες που συχνά καταλήγουν στην αίθουσα των δικαστηρίων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις ΗΠΑ (Καλιφόρνια), υπάρχει νομοθεσία προς ψήφιση που θα επιβάλλει χαμηλότερη αντίστασης κύλισης (που θα βοηθάει στην οικονομικότερη κατανάλωση καυσίμου) στα ελαστικά. Βέβαια, τα επίπεδα που ζητούνται είναι ακατόρθωτα στο σύντομο μέλλον σύμφωνα με τις εταιρείες (δεν μπορεί να συμβεί αν δεν θυσιαστεί η ανθεκτικότητα των ελαστικών).