Η
σύγχρονη έκδοση του κλασικού
"Σκαθαριού", πέρα από τη
σχεδίαση, σε τίποτα άλλο δε
θυμίζει το "αυτοκίνητο του
λαού" που σημειωτέον ακόμα
παράγεται στο Μεξικό με ρυθμό
300 οχημάτων την ημέρα.
Από το 1934, οπότε και ο
Χίτλερ διέταξε την κατασκευή
ενός "αυτοκινήτου του λαού"
μέχρι τις μέρες μας τα πάντα
δείχνουν -και είναι-
διαφορετικά. Αυτές που
διατηρήθηκαν αναλλοίωτες
είναι οι αξίες, υλικές και
άυλες, με τις πρώτες να
προκαλούν μεγαλύτερη
εντύπωση επειδή εμπεριέχουν
την έννοια του φθαρτού.Ο
Σκαραβαίος, που
δημιουργήθηκε σύμφωνα με τις
παραμέτρους ενός φθηνού,
αξιόπιστου και με ελάχιστες
απαιτήσεις συντήρησης
αυτοκινήτου, αποτελεί μια από
τις αξίες αυτές. Απόδειξη γι'
αυτό είναι ότι ακόμα και στις
μέρες μας η παραγωγή του
συνεχίζεται στο Μεξικό
απολαμβάνοντας μάλιστα την
ίδια αποδοχή, όπως συνέβαινε
και στις περασμένες
δεκαετίες.Η γέννηση του νέου
Σκαθαριού έγινε περισσότερο
με αφορμή την αναζωπύρωση των
νοσταλγικών και ρομαντικών
αναμνήσεων, ωστόσο εμφανώς
εμπλέκεται το τμήμα Marketing του
γερμανικού Ομίλου που "είδε"
χώρο για ένα ακόμα ειδικό
προϊόν που καλείται να
καλύψει μάλλον επιθυμίες και
φιλοδοξίες και λιγότερο
ανάγκες.Εξωτερικά, οι
ομοιότητες των δύο
αυτοκινήτων είναι αρκετές.
Αλλά μέχρι εκεί. Γιατί οι
διαφορές τους είναι χαώδεις,
από τις ανάγκες που κλήθηκαν
να καλύψουν μέχρι το
τεχνολογικό τους υπόβαθρο. Το
αυθεντικό σκαθάρι συγκίνησε
πολλές γενιές λόγω της απλής
κατασκευής του και τις
δυνατότητάς του να κινηθεί σε
πολλά είδη εδαφών. Ο βασικός
κινητήρας μπόξερ των 40 ίππων (τοποθετημένος
στο πίσω μέρος του αμαξώματος)
συνδυαζόταν με ένα κιβώτιο 4άρων
σχέσεων, ενώ η κίνηση δινόταν
στον πίσω άξονα.Το νέο Beetle
αποτελεί στην ουσία "αδελφάκι"
του Golf, διαθέτοντας όλα τα
σύγχρονα συστήματα
ενεργητικής και παθητικής
ασφάλειας, έννοιες εντελώς
άγνωστες για το προκάτοχο
μοντέλο. Η εξωτερικές του
διαστάσεις είναι μεγαλύτερες,
χωρίς ωστόσο να εξασφαλίζει
περισσότερους χώρους από το
παλιό μοντέλο. Στο εσωτερικό,
τα στοιχεία που αναβιώνουν...
το θρύλο είναι η χειρολαβή
στη δεξιά πλευρά του ταμπλό,
το ανθοδοχείο δεξιά από το
τιμόνι και οι χειρολαβές -
θηλιές στις κεντρικές
κολόνες.
Το ανθοδοχείο δεξιά από
τιμόνι είναι ένα από τα λίγα
στοιχεία που παραπέμπουν
στον πρώτο Σκαραβαίο.
Το αμάξωμα του νέου Beetle
αποτελεί "καμβά" πάνω
στον οποίο αποτυπώνονται οι
ανησυχίες των απανταχού
οπαδών των όσων πρεσβεύει το
Γερμανικό μοντέλο.
Η σχεδίαση των φωτιστικών
σωμάτων του νέου Beetle είναι
απλή, όπως ακριβώς συνέβαινε
και με το παλιό μοντέλο.
Το
νέο Beetle, μόνο στο σχήμα της
οροφής θυμίζει το πρώτο
σκαθάρι. Στο θάλαμο
επιβατών κυριαρχούν τα
πολύ καλής ποιότητας
υλικά κατασκευής και η
αίσθηση στιβαρότητας.
Το...
καναπεδάκι που βλέπετε
δεν είναι τίποτα άλλο από
το πίσω κάθισμα του πρώτου
Beetle. H ομορφιά του λιτού σε
όλο της το μεγαλείο και σε
ό,τι αφορά στη σχεδίαση
του ταμπλό.
To
εργοστάσιο παραγωγής (φωτό:
γραμμή παραγωγής) του νέου
Beetle βρίσκεται στη
μεξικάνικη Πουέμπλα πολύ
κοντά στο σημείο όπου
κατασκευάζεται ακόμα ο
υπερήλικος θρύλος.
Η
κύρια γραμμή παραγωγής
του αυθεντικού Σκαραβαίου
στο Wolfsburg της Γερμανίας.
16.255.500 συνολικά αντίτυπα
παράχθηκαν επί γερμανικού
εδάφους. Από τη γραμμή
αυτή, το τελευταίο Beetle
πέρασε την 1η Ιουνίου του
1974 στις 11:19.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ VW Beetle - Mini
Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν...
