Το εσωτερικό του 500L χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και τις πολλές δυνατότητες προσωποποίησης, αλλά η ποιότητα είναι μέτρια.
Η δεύτερη πράξη του εντυπωσιασμού και της διαφορετικότητας που αντιπροσωπεύουν τα δύο μοντέλα «παίζεται» στο εσωτερικό τους. Εδώ, τον πρώτο λόγο έχει το Fiat. Η λογική του είναι το φως να μπαίνει άπλετα από παντού, γι αυτό και οι γυάλινες επιφάνειες είναι μεγάλες, ενώ η προαιρετική γυάλινη οροφή έχει το μεγαλύτερο εμβαδό στην αγορά. Η αισθητική δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκη, αλλά αναβαθμίζεται από τους συνδυασμούς υλικών και χρωμάτων σε ταμπλό, ταπετσαρίες και λεβιέ ταχυτήτων. Η εργονομία, με εξαίρεση τη χαμηλή τοποθέτηση των χειριστηρίων του κλιματισμού, είναι καλή, ενώ η ποιότητα υλικών και συναρμογής είναι μέτρια. Από την άλλη, το Toyota έχει σαφώς πιο συμβατικό εσωτερικό από το Fiat, με ακριβώς ανάποδη προσέγγιση όσον αφορά στις γυάλινες επιφάνειες, αλλά αρκετά παιχνιδιάρικα μοτίβα, όπως το καντράν του κλιματισμού ή ο ιδιαίτερος πίνακας οργάνων. Εδώ τα πλαστικά είναι σκληρά, αλλά έχουν εξαιρετική συναρμογή και αποπνέουν μια αίσθηση ανώτερης ποιότητας από του Fiat. Και εδώ η εργονομία είναι προσεγμένη, αλλά το ηχοσύστημα θέλει συνήθεια (σε αντίθεση με το χρηστικό σύστημα infotainment στο Fiat) και το trip computer μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο από ένα κουμπί πάνω στον πίνακα.
