Εσείς ακόμη θέλετε μαύρο σαλόνι και μαύρη ταπετσαρία;

Σαφώς, ένα μπεζ ή κρεμ κάθισμα θα δείξει αμέσως δαχτυλιές και άλλους σκούρους λεκέδες. Αλλά αξίζει αυτό για να ζει κανείς με ένα αυτοκίνητο, μέσα στη μαυρίλα; Ο εισαγωγέας φυσικά το ξέρει αυτό, όπως ξέρει ότι το μάτι έχει συνηθίσει στο μαύρο και έτσι, στο φαύλο κύκλο του «πουλάω ό,τι αρέσει – μου αρέσει ό,τι πωλείται» φέρνει στοκ αυτοκινήτων κυρίως με μαύρο εσωτερικό.

 Ειδικά αν το αυτοκίνητο είναι γερμανικό. Γιατί το μαύρο το συνδέουν πολλοί με το «επίσημο», με το «ακριβό», με το «υπουργικό», αν και σήμερα κανείς δε θέλει να δείχνει υπουργός, εδώ που τα λέμε. 

Η ουσία είναι πως το μαύρο σαλόνι είναι κάτι, που οι κατασκευαστές αφήνουν πλέον πίσω τους. Η αισθητική έχει αλλάξει και αυτοκίνητα, όπως το νέο Renault Captur φέρνουν μια νέα ατμόσφαιρα στο εσωτερικό, με νέα υλικά, νέα χρώματα και νέα σχέδια. Η διχρωμία είναι έντονη, τα χρώματα ανοιχτά και ευχάριστα και το ντιζάιν επιτέλους σύγχρονο και όχι αυτό που έχουμε όλοι μάθει να διαβάζουμε σε δοκιμές πολλών γερμανικών μικρομεσαίων, δηλαδή «σοβαρό» ή «συγκρατημένο» ή «συντηρητικό».

Τι λέτε λοιπόν; Ήρθε η ώρα να διώξετε το μαύρο σαλόνι από το αυτοκίνητό σας; Θέλετε επιτέλους μία καμπίνα ζωντανή και ευχάριστη; Ή τελικά το μαύρο και το σοβαρό είναι προσωπικό σας γούστο και όχι κάποια εμμονή των γερμανών ή του εισαγωγέα; Τι λέτε;