Η χρησιμοποιημένη στον κλασικό και όχι μόνο αθλητισμό έκφραση ταιριάζει γάντι φυσικά και στο WRC. Την αλήθεια την ανακάλυψε πρώτος ο Ken Block, το αστέρι των αμερικάνικων …drift shows και gymkhana races (συνηθισμένοι οι άνθρωποι σε εκδηλώσεις πίστας και σε …ροντέο) και μάλλον καθυστερημένα, την ανακαλύπτει τώρα και ο Κίμι Ράικονεν.
Ο πρώτος τουμπάρισε θεαματικά (και καταστροφικά για το αυτοκίνητο) στο shake-down του ράλι της Πορτογαλίας και χαρακτηριστικό είναι το video που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο (Youtube: Ken Block Crash - WRC Portugal 2011 - 24/03/2011). O δεύτερος, πρωταθλητής 2007 στη F1, πίστεψε πριν δύο χρόνια ότι μπορεί – εύκολα – να κάνει καριέρα και στο WRC. Τώρα δηλώνει ότι τον ενδιαφέρουν σφόδρα και οι αγώνες NASCAR (αμερικάνικοι αγώνες πίστας σε οβάλ πίστες). Η περίπτωσή του αξίζει να αναλυθεί, καθότι – άσχετα με τους λόγους της αποχώρησής του από τη F1 – έχει πίσω του έναν ισχυρότατο υποστηρικτή που του επιτρέπει να …παίζει. Καλύτερη επίδοση του όμως, μέχρι σήμερα και μετά από 1,5 χρόνο παιγνίδι ήταν η 5η θέση πέρσι στον αγώνα της Τουρκίας και ακολουθεί η 10η θέση στη βαθμολογία του περσινού Πρωταθλήματος Οδηγών τη στιγμή μάλιστα, που ο άλλος …αστέρας, ο Μάθιου Γουίλσον τα καταφέρνει κάπως καλύτερα. Δύσκολος όμως έχει αποδειχθεί ο χώρος του WRC και για την περίπτωση του Γουίλσον, αν θυμηθούμε μάλιστα τα λεγόμενα του πατέρα του, Μάλκολμ Γουίλσον, αφεντικού της Μ-Sport και εκπροσώπου των τυχών της Ford στο WRC στα τελευταία 20 χρόνια: «ο Μάθιου ακολουθεί ένα πρόγραμμα 4 ετών παρουσίας με προοπτική στον 4ο χρόνο να διεκδικήσει το WRC!». Τα λεχθέντα χρονολογούνται το 2006 και η «τετραετία» έληξε το 2009…. Και φυσικά, ακόμη ο νεαρός να καταφέρει μια θέση (τουλάχιστον) στην 1η τριάδα. Και φτάνουμε αισίως στον Πέτερ Σόλμπεργκ που και τα χρονάκια του έχει πλέον (είναι κιόλας 36,5 ετών) και χωρίς σημαντικό χορηγό είναι. Και παρόλα αυτά, είναι ο ΜΟΝΟΣ που μπορεί να τα βάλει και με τους 4 οδηγούς των Citroen και Ford στα ίσια και να διεκδικήσει τη νίκη. Επαναλαμβάνουμε χωρίς σημαντικό χορηγό. Δεν χρειάζεται και πολύ να σκεφτούμε τι θα μπορούσε να γίνει αν ο Νορβηγός -πιο ώριμος και προσγειωμένος τα 3 τελευταία χρόνια από ποτέ- ανήκε στην Stobart Ford (την ομάδα που ανήκει μόνιμα ο Γουίλσον) ή είχε την υποστήριξη ενός κολοσσού όπως η RedBull…
