Αποτελέσματα Ράλλυ Ακρόπολις
2.246 Επισκέψεις στο άρθρο (4/6/2018)
Δεδομένων των συνθηκών ο εθνικός μας αγώνας αποδείχθηκε κορυφαίος (και όχι μόνο στην κλάση του). Οι αγωνιζόμενοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους προσφέροντας θέαμα. Δυστυχώς δεν είχαμε ελληνικές συμμετοχές να παλεύουν για την νίκη.
Ήταν ένα ράλλυ Ακρόπολις με τα όλα του. Σκληρό και απαιτητικό, αγώνας όπου τα λάθη πληρώνονται. Στα μέτρα των σημερινών καταστάσεων που επικρατούν στα διεθνή ράλλυ, όπου όλα κρίνονται σε sprint που ονομάζονται Ειδικές Διαδρομές ο αγώνας μας απέδειξε το ότι είναι μακράν (σχεδιαστικά και αγωνιστικά) με διαφορά. Χωρίς να έχει εκείνο τον χαρακτήρα που το καθιέρωσε και επί του οποίου χτίσθηκε η μεγαλειώδης ιστορία του, τις «σφιχτές απλές διαδρομές», ήταν σίγουρα αγώνας για WRC, με τον τρόπο που στήθηκε και οργανώθηκε.
Οποιαδήποτε σύγκριση του φετινού Ακρόπολις με την προτέρα (μεγαλειώδη και επική εικόνα, όταν προσμετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ) το αδικεί. Το πώς θα πέρναγαν οι «παγκόσμιοι» (τα κορυφαία ονόματα του WRC, δηλαδή) δεν έχει θέση στην αντικειμενική και σοβαρή δημοσιογραφία και μπαίνει στη σφαίρα της παραφιλολογίας. Είναι σαν να παρακολουθούμε έναν εξαιρετικό αγώνα σε επαρχιακή πόλη μεταξύ ομάδων ΒΆ κατηγορίας και να μή σταματάμε να λέμε τι θα γινόταν αν έπαιζε μιά από τις 4-5 κορυφαίες ομάδες στο χώρο...
Το χρονικό του αγώνα
19 οδηγοί ERC ήλθαν φέτος στον αγώνα. Και οι θεατές που βγήκαν στα βουνά αποζημιώθηκαν με το παραπάνω – στα μέτρα των συνθηκών που προαναφέρθηκαν, φυσικά. ΕRC αγώνας ήταν και όχι WRC. Ήλθαν οδηγοί που συμμετέχουν τακτικά στον θεσμό όπου ανήκει το Ακρόπολις. Επαγγελματίες, πρωταθλητές στη χώρα τους αλλά και φιλόδοξοι νεαροί ερασιτέχνες και αναμετρήθηκαν με συνθήκες που δεν τις καλοξέρουν και δεν είναι συνηθισμένοι.
Ο νικητής, ήταν ο πλέον έμπειρος από όλους και ο πλέον σοβαρός. Δεν παρασύρθηκε από ενθουσιασμό, φύλαξε αυτοκίνητο και ελαστικά και μετά τα λάθη των αντιπάλων κυριάρχησε στην ολοκληρωτικά καθοριστική 2η ημέρα. Στο τέλος της ημέρας έφτιαξε μιά διαφορά πάνω από ένα λεπτό από τον επόμενο και με προσοχή κινήθηκε στην πονηρή (και έτοιμη για την καταστροφή) 3η ημέρα. Ο ίδιος ήταν ειλικρινής στις δηλώσεις του: «Το πρωί του Σαββάτου πιέσαμε στο πρώτο πέρασμα και οικοδομήσαμε σημαντική διαφορά, αποφεύγοντας όλες τις πέτρες και όλα τα προβλήματα. Στο δεύτερο loop χρησιμοποιήσαμε τις σκληρότερες γόμες της Michelin για να αποφύγουμε τα προβλήματα. Ξέραμε ότι τα ελαστικά δεν θα μας έδιναν την ίδια ταχύτητα, αλλά θελήσαμε να κινηθούμε με ασφάλεια βλέποντας τα κλαταρίσματα που είχαν όλοι στις πρωινές Ειδικές.
Οποιαδήποτε σύγκριση του φετινού Ακρόπολις με την προτέρα (μεγαλειώδη και επική εικόνα, όταν προσμετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ) το αδικεί. Το πώς θα πέρναγαν οι «παγκόσμιοι» (τα κορυφαία ονόματα του WRC, δηλαδή) δεν έχει θέση στην αντικειμενική και σοβαρή δημοσιογραφία και μπαίνει στη σφαίρα της παραφιλολογίας. Είναι σαν να παρακολουθούμε έναν εξαιρετικό αγώνα σε επαρχιακή πόλη μεταξύ ομάδων ΒΆ κατηγορίας και να μή σταματάμε να λέμε τι θα γινόταν αν έπαιζε μιά από τις 4-5 κορυφαίες ομάδες στο χώρο...
Το χρονικό του αγώνα
19 οδηγοί ERC ήλθαν φέτος στον αγώνα. Και οι θεατές που βγήκαν στα βουνά αποζημιώθηκαν με το παραπάνω – στα μέτρα των συνθηκών που προαναφέρθηκαν, φυσικά. ΕRC αγώνας ήταν και όχι WRC. Ήλθαν οδηγοί που συμμετέχουν τακτικά στον θεσμό όπου ανήκει το Ακρόπολις. Επαγγελματίες, πρωταθλητές στη χώρα τους αλλά και φιλόδοξοι νεαροί ερασιτέχνες και αναμετρήθηκαν με συνθήκες που δεν τις καλοξέρουν και δεν είναι συνηθισμένοι.
Ο νικητής, ήταν ο πλέον έμπειρος από όλους και ο πλέον σοβαρός. Δεν παρασύρθηκε από ενθουσιασμό, φύλαξε αυτοκίνητο και ελαστικά και μετά τα λάθη των αντιπάλων κυριάρχησε στην ολοκληρωτικά καθοριστική 2η ημέρα. Στο τέλος της ημέρας έφτιαξε μιά διαφορά πάνω από ένα λεπτό από τον επόμενο και με προσοχή κινήθηκε στην πονηρή (και έτοιμη για την καταστροφή) 3η ημέρα. Ο ίδιος ήταν ειλικρινής στις δηλώσεις του: «Το πρωί του Σαββάτου πιέσαμε στο πρώτο πέρασμα και οικοδομήσαμε σημαντική διαφορά, αποφεύγοντας όλες τις πέτρες και όλα τα προβλήματα. Στο δεύτερο loop χρησιμοποιήσαμε τις σκληρότερες γόμες της Michelin για να αποφύγουμε τα προβλήματα. Ξέραμε ότι τα ελαστικά δεν θα μας έδιναν την ίδια ταχύτητα, αλλά θελήσαμε να κινηθούμε με ασφάλεια βλέποντας τα κλαταρίσματα που είχαν όλοι στις πρωινές Ειδικές.
Ο βασικός του αντίπαλος στο ERC, ο ρώσος Λούκιανουκ δεν απέφυγε το λάθος στη 2η μόλις Ειδική Διαδρομή του Σαββάτου, εγκατέλειψε και επέστρεψε την Κυριακή. Ο Λούκιανουκ που εξακολουθεί και μετά το Ακρόπολις να προηγείται στη βαθμολογία του ERC, έχασε στο διαβόητο Δροσοχώρι Ι, 19 λεπτά αφού είχε και σπασμένο ημιαξόνιο και κατεστραμμένο έναν εμπρός τροχό... Ήταν το πρώτο πέρασμα στο Δροσοχώρι (κλασικό ακροπολικό τοπίο) το οποίο κόστισε πολύ και σΆ άλλους οδηγούς όπως ο νορβηγός Εβιντ Μπρύλιντσεν με ωραιότατη συνοδηγό Βερόνικα Ένγκαν αλλά και ο φινλανδός Νόρντγκρεν ο οποίος είχε δύο κλαταρίσματα και έμεινε από ...ελαστικά. Και τα τρία αυτά πληρώματα – όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν άνετα.
Ο Μπρύνιλντσεν εκεί έχασε 3 λεπτά σε αλλαγή κλαταρισμένου ελαστικού ενώ αντιμετώπισε και πρόβλημα με το σύστημα ενδοεπικοινωνίας στο αυτοκίνητο. Ο Νορβηγός αναδείχθηκε τελικά άνθρωπος του αγώνα. Τερμάτισε 5ος στο τέλος της 2ης ημέρας και στο τέλος του αγώνα είχε ανέβει στην 4η θέση! Σίγουρα ήταν ικανός για νίκη, πήγε θαυμάσια κερδίζοντας τις εντυπώσεις όλων των θεατών.
Αυτά τα δύο Fiesta ήταν ικανά να κάνουν τη ζωή δύσκολη σε ολόκληρη την αρμάδα των Skoda Fabia. Τα τελευταία δούλεψαν εξαιρετικά και πήγαν σαν τρένα σΆόλο τον αγώνα αποδεικνύοντας την τεχνική αρτιότητα – ανέκαθεν – αλλά και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Τσέχων. Υποκλίνεται ο οποιοσδήποτε στους άξιους αυτούς τεχνικούς, υπευθύνους εξέλιξης και σχεδιαστές.
Οι Λούκιανουκ και Νόρντγκρεν αντεπιτέθηκαν την τελευταία ημέρα του αγώνα προσφέροντας άφθονο θέαμα(ξανασυμμετείχαν σύμφωνα με τους κανονισμούς) για να τερματίσουν πολύ πίσω (20ος ο Φινλανδός και 22ος ο Ρώσος). Οι σκληρές συνθήκες και η φθορά των ελαστικών (κλαταρίσματα) ήταν και η αιτία της εγκατάλειψης και δύο εξαιρετικών οδηγών, του Χρυσόστομου Καρέλη (ελαστικά) και του Αλέξανδρου Τσουλόφτα από την Κύπρο (μηχανική βλάβη στο σύστημα μετάδοσης).
Οι Έλληνες και Κύπριοι οδηγοί
Τα ελληνικά χρώματα τίμησε με το παραπάνω ο Ιορδάνης Σερδερίδης (υπήκοος Βελγίου) στην 7η θέση γενικής, ο οποίος προπονημένος στο πρόσφατο ράλλυ Λαμίας, στον ίδιο σχεδόν αγωνιστικό χώρο πήγε πολύ καλά και κράτησε την ελληνική σημαία ψηλά. Σημείωσε την καλύτερή του εμφάνιση σε χωμάτινο αγώνα, όντας Πρωταθλητής WRC Trophy 2017 (έναν θεσμό που απευθύνεται σε ιδιώτες με παλαιότερης γενιάς WRC αυτοκίνητα). Πίσω του, ουσιαστικά αλλά δυστυχώς όχι θεωρητικά στον τερματισμό, στην 11η θέση γενικής τερμάτισαν οι Θέμης Χαλκιάς και Λεωνίδας Μαχαίρας. Ήταν η πρώτη εμφάνιση του οδηγού με αυτό το αυτοκίνητο, ένα Skoda Fabia R5, από την Motorsport Italia. Όμως μετά τον τερματισμό του πληρώματος στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου η βαρυτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος τροφοδοσίας δεν βρέθηκε σύμφωνη με το αντίστοιχο άρθρο του κανονισμού και με απόφαση των αγωνοδικών η συμμετοχή αποκλείσθηκε. Κρίμα... που δεν βρέθηκε η παρατυπία πρίν τον αγώνα, η ευθύνη βαρύνει την ιταλική ομάδα που είχε την ευθύνη του αυτοκινήτου.
Από τους λοιπούς Έλληνες οι «Ελ-Νάκ» - Βίγκος κέρδισαν την κατηγορία τους επάξια με Renault Clio Maxi Evo ενώ οι Κεχαγιάς – Μπασιούκας αναδείχθηκαν τελικά 1οι στα πληρώματα που ακολουθούν φέτος το Ελληνικό Πρωτάθλημα, οδηγώντας το γνωστό Mitsubishi Lancer EVO. Εντυπωσίασαν οι Λευκαδίτης – Κοντός με το Peugeot 206 για μιά ακόμη φορά όπως και οι Μποζιονέλος - Παναρίτης με το αειθαλές Ford Escort RS2000…
Η πραγματικότητα
Πλήν του Σερδερίδη του Γαλαταριώτη και του Παντελή (η οργάνωση του αγώνα κατατάσσει τους Κυπρίους ώς Έλληνες και καλά κάνει) αλλά και του Χαλκιά διαπίστωση κοινή είναι ότι φέτος δεν είχαμε τερματισμό ελληνικού πληρώματος κοντά στην κορυφή. Ο Τσολακίδης δεν συμμετείχε όπως τελικά και και ο Φιλιππίδης. Ο Αθανασούλας ήταν επίσης απών. Γενικά για πρώτη φορά δεν είχαμε ικανό να αντιπαλέψει για μιά πολύ καλή θέση στην πρώτη πεντάδα Έλληνα οδηγό. Και αυτό είναι εξαιρετικά λυπηρό. Στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν είχαμε τους Βωβό, Κύρκο, Jigger. Αν πάμε αρκετά παλιότερα βλέπουμε τους Σιρόκο, Ιαβέρη, Μοσχού...
To θέμα όμως με τους Έλληνες γίνεται οξύτερο αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική εμφάνιση των Κυπριακών πληρωμάτων τα οποία έδωσαν βροντερό παρών. Ο Aλέξανδρος Τσουλόφτας εγκατέλειψε στο 2ο Δροσοχώρι τη στιγμή που ήταν στην 5η θέση της γενικής κατάταξης. Όμως ο Σίμος Γαλαταριώτης οδηγώντας ένα καλό Skoda Fabia R5 κατάφερε και τερμάτισε στην 5η θέση της Γενικής Κατάταξης χάνοντας την 4η θέση μετά την ορμητική αντεπίθεση του Μπρύνιλντσεν την τελευταία ημέρα του αγώνα... Στην κατηγορία ERC2 ο Πέτρος Παντελή έχασε στην τελευταία Ειδική Διαδρομή του αγώνα την 3η θέση στην κλάση του (ERC2, με Mitsubishi Lancer). Υπερθέρμανση του κινητήρα τον ανάγκασε να σταματήσει στην άκρη του δρόμου μέχρι να κρυώσουν τα μέταλλα, πρίν συνεχίσει για τον τερματισμό. Όμως σε όλο τον αγώνα ήταν διαρκώς εμπρός από τα ελληνικά πληρώματα στην ίδια κατηγορία και κλάση... Kαι εδώ πρέπει να σταθούμε (συνεχίζοντας και σε επόμενο τεύχος). Απόντες από δυνατότητα διεκδίκησης θέσης στο βάθρο οι Έλληνες οδηγοί φέτος.
Οι αιτίες πολλές. Πρώτη μεταξύ αυτών η οικονομική κρίση. Που αποτρέπει να υπάρχουν κορυφαία αγωνιστικά αυτοκίνητα και απόκτηση εμπειρίας. Η σύγκριση με τους Κυπρίους αδελφούς (πάντα) οδηγούς είναι απογοητευτική για εμάς τους ...Ελλαδίτες. Στήν Κύπρο δεν υπάρχει κρίση, οι αγώνες δίνουν την ευκαιρία για προπόνηση σε δύσκολες συνθήκες με κορυφαία όπλα. Νομίζουμε ότι αυτό τα λέει όλα. Κάποτε τα πράγματα ήταν αλλιώς... Οι Έλληνες οδηγοί «δεν παίζονταν στα ίσια» στα χώματά τους. Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική... Και εδώ πρέπει να σταθούμε – ιθύνουσα αρχή, οργανωτές, οδηγοί, παράγοντες.
Δεν φταίει η ποιότητα των ξένων συμμετοχών (ατέλειωτη η γκρίνια και η κακεντρέχεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περί των... τριτοκοσμικών επισκεπτών μας) στο «δικό μας» υπέροχο ράλλυ Ακρόπολις αλλά η απουσία των δικών μας κορυφαίων και ικανών οδηγών για κορυφαίες διακρίσεις...
Τελική κατάταξη ERC
Τελική κατάταξη Ελληνικό Πρωτάθλημα
Αυτά τα δύο Fiesta ήταν ικανά να κάνουν τη ζωή δύσκολη σε ολόκληρη την αρμάδα των Skoda Fabia. Τα τελευταία δούλεψαν εξαιρετικά και πήγαν σαν τρένα σΆόλο τον αγώνα αποδεικνύοντας την τεχνική αρτιότητα – ανέκαθεν – αλλά και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Τσέχων. Υποκλίνεται ο οποιοσδήποτε στους άξιους αυτούς τεχνικούς, υπευθύνους εξέλιξης και σχεδιαστές.
Οι Λούκιανουκ και Νόρντγκρεν αντεπιτέθηκαν την τελευταία ημέρα του αγώνα προσφέροντας άφθονο θέαμα(ξανασυμμετείχαν σύμφωνα με τους κανονισμούς) για να τερματίσουν πολύ πίσω (20ος ο Φινλανδός και 22ος ο Ρώσος). Οι σκληρές συνθήκες και η φθορά των ελαστικών (κλαταρίσματα) ήταν και η αιτία της εγκατάλειψης και δύο εξαιρετικών οδηγών, του Χρυσόστομου Καρέλη (ελαστικά) και του Αλέξανδρου Τσουλόφτα από την Κύπρο (μηχανική βλάβη στο σύστημα μετάδοσης).
Οι Έλληνες και Κύπριοι οδηγοί
Τα ελληνικά χρώματα τίμησε με το παραπάνω ο Ιορδάνης Σερδερίδης (υπήκοος Βελγίου) στην 7η θέση γενικής, ο οποίος προπονημένος στο πρόσφατο ράλλυ Λαμίας, στον ίδιο σχεδόν αγωνιστικό χώρο πήγε πολύ καλά και κράτησε την ελληνική σημαία ψηλά. Σημείωσε την καλύτερή του εμφάνιση σε χωμάτινο αγώνα, όντας Πρωταθλητής WRC Trophy 2017 (έναν θεσμό που απευθύνεται σε ιδιώτες με παλαιότερης γενιάς WRC αυτοκίνητα). Πίσω του, ουσιαστικά αλλά δυστυχώς όχι θεωρητικά στον τερματισμό, στην 11η θέση γενικής τερμάτισαν οι Θέμης Χαλκιάς και Λεωνίδας Μαχαίρας. Ήταν η πρώτη εμφάνιση του οδηγού με αυτό το αυτοκίνητο, ένα Skoda Fabia R5, από την Motorsport Italia. Όμως μετά τον τερματισμό του πληρώματος στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου η βαρυτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος τροφοδοσίας δεν βρέθηκε σύμφωνη με το αντίστοιχο άρθρο του κανονισμού και με απόφαση των αγωνοδικών η συμμετοχή αποκλείσθηκε. Κρίμα... που δεν βρέθηκε η παρατυπία πρίν τον αγώνα, η ευθύνη βαρύνει την ιταλική ομάδα που είχε την ευθύνη του αυτοκινήτου.
Από τους λοιπούς Έλληνες οι «Ελ-Νάκ» - Βίγκος κέρδισαν την κατηγορία τους επάξια με Renault Clio Maxi Evo ενώ οι Κεχαγιάς – Μπασιούκας αναδείχθηκαν τελικά 1οι στα πληρώματα που ακολουθούν φέτος το Ελληνικό Πρωτάθλημα, οδηγώντας το γνωστό Mitsubishi Lancer EVO. Εντυπωσίασαν οι Λευκαδίτης – Κοντός με το Peugeot 206 για μιά ακόμη φορά όπως και οι Μποζιονέλος - Παναρίτης με το αειθαλές Ford Escort RS2000…
Η πραγματικότητα
Πλήν του Σερδερίδη του Γαλαταριώτη και του Παντελή (η οργάνωση του αγώνα κατατάσσει τους Κυπρίους ώς Έλληνες και καλά κάνει) αλλά και του Χαλκιά διαπίστωση κοινή είναι ότι φέτος δεν είχαμε τερματισμό ελληνικού πληρώματος κοντά στην κορυφή. Ο Τσολακίδης δεν συμμετείχε όπως τελικά και και ο Φιλιππίδης. Ο Αθανασούλας ήταν επίσης απών. Γενικά για πρώτη φορά δεν είχαμε ικανό να αντιπαλέψει για μιά πολύ καλή θέση στην πρώτη πεντάδα Έλληνα οδηγό. Και αυτό είναι εξαιρετικά λυπηρό. Στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν είχαμε τους Βωβό, Κύρκο, Jigger. Αν πάμε αρκετά παλιότερα βλέπουμε τους Σιρόκο, Ιαβέρη, Μοσχού...
To θέμα όμως με τους Έλληνες γίνεται οξύτερο αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική εμφάνιση των Κυπριακών πληρωμάτων τα οποία έδωσαν βροντερό παρών. Ο Aλέξανδρος Τσουλόφτας εγκατέλειψε στο 2ο Δροσοχώρι τη στιγμή που ήταν στην 5η θέση της γενικής κατάταξης. Όμως ο Σίμος Γαλαταριώτης οδηγώντας ένα καλό Skoda Fabia R5 κατάφερε και τερμάτισε στην 5η θέση της Γενικής Κατάταξης χάνοντας την 4η θέση μετά την ορμητική αντεπίθεση του Μπρύνιλντσεν την τελευταία ημέρα του αγώνα... Στην κατηγορία ERC2 ο Πέτρος Παντελή έχασε στην τελευταία Ειδική Διαδρομή του αγώνα την 3η θέση στην κλάση του (ERC2, με Mitsubishi Lancer). Υπερθέρμανση του κινητήρα τον ανάγκασε να σταματήσει στην άκρη του δρόμου μέχρι να κρυώσουν τα μέταλλα, πρίν συνεχίσει για τον τερματισμό. Όμως σε όλο τον αγώνα ήταν διαρκώς εμπρός από τα ελληνικά πληρώματα στην ίδια κατηγορία και κλάση... Kαι εδώ πρέπει να σταθούμε (συνεχίζοντας και σε επόμενο τεύχος). Απόντες από δυνατότητα διεκδίκησης θέσης στο βάθρο οι Έλληνες οδηγοί φέτος.
Οι αιτίες πολλές. Πρώτη μεταξύ αυτών η οικονομική κρίση. Που αποτρέπει να υπάρχουν κορυφαία αγωνιστικά αυτοκίνητα και απόκτηση εμπειρίας. Η σύγκριση με τους Κυπρίους αδελφούς (πάντα) οδηγούς είναι απογοητευτική για εμάς τους ...Ελλαδίτες. Στήν Κύπρο δεν υπάρχει κρίση, οι αγώνες δίνουν την ευκαιρία για προπόνηση σε δύσκολες συνθήκες με κορυφαία όπλα. Νομίζουμε ότι αυτό τα λέει όλα. Κάποτε τα πράγματα ήταν αλλιώς... Οι Έλληνες οδηγοί «δεν παίζονταν στα ίσια» στα χώματά τους. Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική... Και εδώ πρέπει να σταθούμε – ιθύνουσα αρχή, οργανωτές, οδηγοί, παράγοντες.
Δεν φταίει η ποιότητα των ξένων συμμετοχών (ατέλειωτη η γκρίνια και η κακεντρέχεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περί των... τριτοκοσμικών επισκεπτών μας) στο «δικό μας» υπέροχο ράλλυ Ακρόπολις αλλά η απουσία των δικών μας κορυφαίων και ικανών οδηγών για κορυφαίες διακρίσεις...
Τελική κατάταξη ERC
Τελική κατάταξη Ελληνικό Πρωτάθλημα
Κείμενο: Σταύρος Τσογκανής
