- Η μάχη της ηλεκτροκίνησης δίνεται εκτός από την τεχνολογία, και στη σχεδίαση
- Πολλές μάρκες δίνουν «ρέστα» με μοντέλα που ποτέ στο παρελθόν δεν θα τολμούσαν να λανσάρουν, πχ. Hyundai
- Κάποιες μάρκες αναβιώνουν εξ ολοκλήρου ιστορικά τους μοντέλα για να φέρουν τον κόσμο κοντά τους, πχ. Renault
- Το ρετρό αρέσει και συγκινεί, όμως κάποιοι το θεωρούν κοροϊδία, ασέβεια στο παρελθόν και έλλειψη δημιουργικότητας
Η μάχη της ηλεκτροκίνησης δίνεται εκτός από την τεχνολογία και στη σχεδίαση
Είναι εξαπάτηση το ρετρό; Είναι εκμετάλλευση της νοσταλγίας που όλοι έχουμε για το παρελθόν, για να δημιουργήσει συναισθήματα και να σε φέρει κοντά σε μια μάρκα; Και τελικά αν το έκαναν όλοι, τι αυτοκίνητα θα οδηγούσαμε σήμερα; Τα ίδια με 40 χρόνια πριν;
Μπορεί η τεχνολογία να είναι όλο το «ζουμί» στα ηλεκτρικά, όμως η επιλογή ενός αυτοκινήτου γίνεται σε μεγάλο βαθμό όπως γινόταν πάντα και όπως θα γίνεται πάντα: με βάση τη σχεδίαση. Και αυτό φυσικά το ξέρουν οι κατασκευαστές καλύτερα από τον καθένα, με αποτέλεσμα η ηλεκτροκίνηση να έχει φέρει τα πάνω κάτω στη σχεδίαση, και με κάθε μάρκα να τολμάει με νέες ιδέες, κάποιες φυσικά καλύτερες από άλλες, ενώ άλλες μάρκες απλά το γυρίζουν στο ρετρό.
Πολλές μάρκες δίνουν «ρέστα» με μοντέλα που ποτέ στο παρελθόν δεν θα τολμούσαν να λανσάρουν, πχ. Hyundai
Μέσα στην «ανωμαλία» που έχει προκαλέσει η ηλεκτροκίνηση στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, υπάρχει ένας τομέας για τον οποίο κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί: η σχεδίαση. Σαν να ήμασταν τιμωρία τόσα χρόνια και κάθε νέο μοντέλο έπρεπε να είναι σχεδιαστική εξέλιξη του προηγούμενου, με λαμπρές εξαιρέσεις φυσικά, όπως πχ. την Peugeot, και μόνο τώρα με τα ηλεκτρικά «δικαιούμαστε» να δούμε κάτι φρέσκο. Και έχουμε δει πολλά. Ασχετα με την άποψη του καθενός για την ηλεκτροκίνηση, τα αυτοκίνητα που έχουν λανσαριστεί τα τελευταία 5 χρόνια είναι «αλλού» από άποψη σχεδίασης και αισθητικής.
Κάποιες μάρκες αναβιώνουν εξ ολοκλήρου ιστορικά τους μοντέλα για να φέρουν τον κόσμο κοντά τους, πχ. Renault
Και μετά είναι τα ρετρό. Σε πλήρη αντίθεση με την έκρηξη δημιουργικότητας που βλέπουμε σε τόσες μάρκες, μερικοί βρήκαν την επιστροφή στα σχέδια του παρελθόντος τον καλύτερο τρόπο να προσελκύσουν το κοινό στις εκθέσεις τους. Η Honda ξεκίνησε με το e, σύντομα εγκατέλειψε το ρετρό και πήγε αμέσως σε νέα σχέδια. Η Stellantis έδειξε μερικά πρωτότυπα με έντονα ρετρό στοιχεία, το ίδιο και η Nissan, όμως και οι δύο είπαν πως η έμφαση είναι στα νέα σχέδια, με μόνο στοιχεία της σχεδιαστικής τους παράδοσης να διατηρούνται, ένα κάθετο «όχι» στα ρετρό. Μόνο η Renault έκανε το ρετρό σημαία της και έχει βαλθεί να αναβιώσει όλα τα μοντέλα της ιστορία της. Τα θυμάται όμως κανείς, και ειδικά όσοι αγοράζουν ηλεκτρικά;
Το ρετρό αρέσει και συγκινεί, όμως κάποιοι το θεωρούν κοροϊδία, ασέβεια στο παρελθόν και έλλειψη δημιουργικότητας
Το ρετρό έχει δύο στοιχεία. Από τη μία είναι δοκιμασμένο. Ακόμη και για όσους δεν έζησαν το αρχέτυπο μοντέλο, μια μάρκα ξέρει πως άρεσε, ξέρει πως θα αρέσει ξανά. Από την άλλη έχει τη νοσταλγία. Και η νοσταλγία είναι το χειρότερο «ναρκωτικό», αφού τυφλώνει τον κόσμο που αναπολεί το «κάθε πέρσι και καλύτερα» παρελθόν και πέφτει με τα μούτρα στους παλιούς του «έρωτες». Για τους ίδιους τους σχεδιαστές το ρετρό είναι κοροϊδία, τόσο απέναντι στα ιστορικά μοντέλα, όσο και απέναντι στο κοινό που του σερβίρουν το ίδιο φαγητό, ξαναζεσταμένο.
Εσύ όμως τι λες; Όσο δύσκολα και αν μπορεί το ρετρό να σε αφήσει αδιάφορο, αφού μιλάει στη νοσταλγία σου, μήπως είναι όντως εξαπάτηση των αισθήσεών σου; Μήπως η εποχή του πέρασε και τώρα θέλουμε να δούμε τα αυτοκίνητα που θα είναι ρετρό στο μέλλον; Τα επόμενα σχέδια που θα γίνουν μέρος της νοσταλγίας μας; Τι λες;
