Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την παρουσίασή του, το Audi TT ετοιμάζεται να γίνει από «μεταχειρισμένο», «κλασσικό». Έχει όμως ότι χρειάζεται για να γίνει το ιδανικό μοντέλο να αγοράσει κανείς για να κρατήσει για τα παιδιά του;
Πολλοί παρομοιάζουν το πρώτο ΤΤ με την πρώτη Porsche 911. Και οι ομοιότητες είναι αρκετές. Όχι τόσο στα μηχανικά, όσο στη φιλοσοφία. Ένα μοντέλο με πολύ μικρές διαστάσεις, λιτή αλλά συγκεκριμένη και διαχρονική σχεδίαση, δίπορτο, διθέσιο, με απλά μηχανικά και ταπεινά γονίδια.
Μην ξεχνάμε πως το πρώτο ΤΤ πατούσε στην πλατφόρμα του Golf της εποχής και ήταν μηχανικά πανομοιότυπο με την Skoda Octavia πρώτης γενιάς (1996), από πάτωμα μέχρι αναρτήσεις, και από μοτέρ μέχρι τετρακίνηση.
Μπορεί αυτό σε πρώτη ματιά να του στερεί κάτι από την αίγλη που μπορεί να έχει ένα κλασσικό, όμως δεν είναι απαραίτητα έτσι. Και η Porsche, εξάλλου, εκτός από την 911, διέθετε και την 912, ένα μοντέλο ακόμη πιο κοντά στον σκαραβαίο της εποχής, με ένα συγγενικό μοτέρ, ενώ σε κάποιες εκδόσεις φορούσε μοτέρ VW.
Έτσι και το ΤΤ, στην απλή του έκδοση είχε τον 20βάλβιδο γνωστό 1.800άρη με 150 άλογα, κίνηση εμπρός και πίσω ημιάκαμπτο άξονα. Οι επιδόσεις ήταν καλές, η οδική συμπεριφορά όχι στα δυνατά χαρτιά του μοντέλου, ενώ ο κινητήρας παρότι δυνατός, είχε το γνωστό γκάζι-διακόπτη οn-off. Το ΤΤ ήταν περισσότερο σχεδίαση και λιγότερο ουσία, χωρίς να είναι κακό, ήταν όμορφο στην όψη αλλά μάλλον αδιάφορο στην οδήγηση.
Με την τετρακίνηση και τα 210 ή 225 άλογα οι επιδόσεις ήταν σαφώς καλύτερες αλλά η εμπειρία παρέμενε αδιάφορη χάρη στο κακό γκάζι και την πλατφόρμα, που παρά τις παρεμβάσεις ήταν βασικά ένα πάτωμα ενός μικρομεσαίου οικογενειακού μοντέλου.
Ως αγορά σήμερα, πιθανώς η απλή έκδοση με τα 150 άλογα να είναι η καλύτερη, αφού θα έχει υποστεί τη λιγότερη ταλαιπωρία, ενώ οι παραπάνω ίπποι και η τετρακίνηση του μεγαλύτερου μοντέλου είναι περισσότερο μπελάς στη συντήρηση παρά προσθέτουν, αφού, είπαμε, το ΤΤ είναι αυτό που είναι χάρη στη σχεδίασή του και όχι χάρη στα μηχανικά του.
Αξίζει λοιπόν τον κόπο; Είναι το αυτοκίνητο που θα αγοράζατε για να κρατήσετε ως κλασσικό; Σας αρέσει ακόμη η σχεδίαση του; Και είναι τόσο ξεχωριστή για να το πάρετε και να το έχετε μόνο και μόνο γι αυτή; Τι λέτε;