H Honda τελειώνει βενζίνη & diesel. Εμείς τι κάνουμε;

Αν το 2025 ακουγόταν μακριά, και στην Ελλάδα νομίζουμε ότι σε 5 χρόνια θα καταφέρουμε να κάνουμε από το μηδέν ηλεκτρικό δίκτυο, τότε η απόφαση της Honda να σταματήσει τα βενζινοκίνητα και ντίζελ και να εστιάσει στα ηλεκτρικά σε μόλις δύο χρόνια, δημιουργεί ερωτήματα. Η Ελλάδα θα είναι έτοιμη; Το πρόγραμμα της Honda για ηλεκτροκίνηση και υβριδικά έρχεται τρία χρόνια νωρίτερα απΆότι αρχικά είχε ανακοινωθεί. Το 2022 είναι σε μόλις δύο χρόνια, και η μάρκα σκοπεύει να κόψει κάθε τι συμβατικό από τη γκάμα της, δηλαδή ντίζελ ή βενζίνη χωρίς ηλεκτροκινητήρα.
 
Σε αυτή την κατεύθυνση αναμένουμε βροχή μοντέλων, έξι στον αριθμό σε λιγότερο από 36 μήνες. Και η Honda δεν αστειεύεται. Γιατί απλά η Honda ξέρει πως αν δεν ρίξει τους ρύπους του στόλου της κάτω από τα 95 γρ./χλμ. ώστε να πετύχει τους στόχους που τίθενται σε ισχύ από το 2021, κινδυνεύει. Και δεν είναι μόνη.
 
Που σημαίνει πως τα «ευχολόγια» των κατασκευαστών και οι προσπάθειες να πιάσουν τον στόχο μέχρι το 2021 τώρα τελειώνουν, και αν τα νούμερα δεν «βγουν» κινδυνεύουν με πρόστιμα που μπορούν σε αυτή την φάση πυρετωδών επενδύσεων να τους ρίξουν έξω.
 
Το πράγμα δεν είναι αστείο, γιατί όσο το 2021 πλησιάζει και οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται, όλο και περισσότερες μάρκες θα πρέπει να φέρουν τα σχέδιά τους πιο μπροστά, και οι στόλοι τους να κόψουν τα ντίζελ και βενζινοκίνητα μοτέρ ακόμη νωρίτερα. Την Honda θα την ακολουθήσουν κι άλλοι.
 
Τουλάχιστον όσοι μπορούν να κάνουν την ηλεκτροκίνηση μαζική νωρίτερα. Ο όμιλος Fiat για παράδειγμα που έχει μεγάλες ιδιαιτερότητες στη γκάμα μοντέλων του, με το Panda στο ένα άκρο των πωλήσεων και τα θηριώδη Dodge στην άλλη, αναγκάστηκε να πληρώσει την Tesla για να ταξινομεί τα αυτοκίνητά της μαζί της ώστε στο μέσο όρο οι ρύποι να φαίνονται λιγότεροι.
 
Η Ελλάδα όμως είναι έτοιμη; Και δεν μιλάμε μόνο για τις υποδομές, που σε δύο χρόνια φαντάζει απίθανο να δημιουργηθούν από το μηδέν. Μιλάμε κυρίως για την ετοιμότητα της αγοράς να μην μείνει πίσω. Γιατί αν σου πει μια μάρκα πως το μοντέλο που αγοράζεις σήμερα, δεν θα υπάρχει ούτε ως τεχνολογία πλέον σε δύο χρόνια, είναι σαν να ψωνίζεις γάλα, και αντί να πάρεις φρέσκο, να πάρεις αυτό που λήγει αύριο.
 
Τι λέτε λοιπόν; Πόσο έτοιμοι είμαστε να αλλάξουμε τις προτιμήσεις μας; Πόσο έτοιμοι είμαστε να πιέσουμε για δίκτυο και υποδομές φόρτισης ώστε να μπορούμε σε δύο χρόνια να αγοράζουμε καινούργια αυτοκίνητα και όχι ότι έχει περισσέψει στα αζήτητα; Και τελικά μήπως το μέλλον έρχεται (πάλι) γρήγορα και μας έπιασε στον ύπνο;