Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας λοιπόν, με τον υπερτροφοδοτούμενο και άμεσου ψεκασμού κινητήρα των 1,2 λίτρων και 130 ίππων με χειροκίνητο κιβώτιο. Η μέγιστη ροπή αποδίδεται στις 2.000 σ.α.λ. και καταλαβαίνεις λίγο ότι, κάτω από το επίπεδο αυτό δεν είναι πολύ στο φόρτε του. Ίσως είναι και λίγο μακρύ το 6άρι χειροκίνητο κιβώτιο. Ωστόσο έχει όλα τα θετικά του τρικύλινδρου αφαιρώντας αίσθηση βάρους από το Astra. Ταυτόχρονα το κιβώτιο είναι ακριβές και διακριτικά σπορτίφ σε κούμπωμα. Ωστόσο δεν είναι όλα στην οδήγηση «επιδόσεις και γκάζια», υπάρχει και η κατανάλωση. Γι΄αυτό μας άρεσε κιόλας όταν με 2.500 σ.α.λ. και 6η σχέση στο σαζμάν κινηθήκαμε σε ρυθμό ταξιδιού και δεν αντιληφθήκαμε το παραμικρό σχετικά με το ότι λείπει ένας κύλινδρος. Τόσο καλά μονωμένος είναι ο τρικύλινδρος αυτός και τόσο αποδοτική η άμυνα που έχει χτιστεί κόντρα στις δονήσεις. Από πλευράς ντίζελ, οδηγήσαμε το συνδυασμό του μοτέρ των 122 ίππων με το 9άρι αυτόματο κιβώτιο και μας φάνηκε εξαιρετικός, δυναμικός και οικονομικός.