Ποιο αμάξι θα αγόραζες αν ήξερες πως θα το κρατούσες 20 χρόνια;

- Η αξιοπιστία καθορίζει πόσο θα κρατήσεις ένα αμάξι, αν έβγαλε ακριβές ζημιές δε θα κυκλοφορεί σήμερα
- Πριν 17 χρόνια δεν μας ένοιαζε τι καίει γιατί η βενζίνη ήταν φθηνή, αλλά αν καίει δεν το κρατάς σήμερα
- Εκτός από ζημιές & κατανάλωση, για να το κρατήσεις πρέπει να γουστάρεις τη σχεδίαση τα «γκάζια» του
- Πιθανό να καταλήξεις να μισείς το αυτοκίνητο που οδηγείς αν δεν καλύπτει έστω κάτι από τα παραπάνω

Η αξιοπιστία καθορίζει πόσο θα κρατήσεις ένα αμάξι, αν έβγαλε ακριβές ζημιές δε θα κυκλοφορεί σήμερα

Με το στόλο των αυτοκινήτων να έχει μέση ηλικία 17 χρόνια, τα μισά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα είναι κατασκευής πριν το 2007. Αν ήξερες πως θα το κρατήσεις τόσα χρόνια, ποιο μοντέλο θα αγόραζες τότε; Και ποιο θα αγόραζες τώρα να ήξερες ότι θα το κρατήσεις για τα επόμενα 20;
 
Μέσα σε 20 χρόνια ένα αυτοκίνητο έχει βγάλει ότι ήταν να βγάλει από ζημιές. Όσα έβγαλαν πολλές ζημιές, δεν κράτησαν 20 χρόνια. Ένας εγκέφαλος στη 7ετία, μία ραγισμένη κεφαλή στα 12 χρόνια ή ένα σασμάν στα 17, είναι ζημιές που πολλοί δεν θα σκεφτούν να επισκευάσουν με τόσα λεφτά που χρειάζονται. Αυτά που κρατάνε τόσα χρόνια, είναι και αυτά που δεν έβγαλαν τόσες ζημιές, αυτά που ήταν αξιόπιστα τόσο για να τα κρατήσεις.

Πριν 17 χρόνια δεν μας ένοιαζε τι καίει γιατί η βενζίνη ήταν φθηνή, αλλά αν καίει δεν το κρατάς σήμερα

Το άλλο πρόβλημα φυσικά είναι το κόστος χρήσης. Τα αυτοκίνητα πριν το 2007 δεν είχαν μεγάλη σκοτούρα με την κατανάλωση. Η βενζίνη ήταν φθηνή, το τούρμπο καινούργια μόδα, και τα πολλά άλογα η πρώτη προτεραιότητα του μάρκετινγκ. Τα 12 λτ./100χλμ ήταν φυσιολογική κατανάλωση, κι ας έλεγε στα χαρτιά πως καίει 8 ή και λιγότερα. Εξάλλου τότε η θεωρητική κατανάλωση μετριόταν με το μοτέρ στον «πάγκο» και διάφορα «μοντέλα» λειτουργίας. Για βάλε 20 χρόνια, 15000 χλμ. το χρόνο με 12 λίτρα τα 100, και τη βενζίνη να τραβάει την ανηφόρα εδώ και τουλάχιστον 12 χρόνια. Το κόστος είναι μεγάλο.

Εκτός από ζημιές & κατανάλωση, για να το κρατήσεις πρέπει να γουστάρεις τη σχεδίαση τα «γκάζια» του

Όμως το αυτοκίνητο δεν είναι μόνο η σκοτούρα που φέρνει και τα λεφτά που «τρώει». Είναι και η όρεξη που έχεις να το οδηγήσεις. Εντάξει, δεν περιμένει κανείς μετά από 20 χρόνια, να το παρκάρεις μπροστά στο καφενείο και να το χαζεύεις όσο πίνεις τον καφέ σου, αλλά αν δεν έχει και το κατιτίς του να σε «κρατήσει», τι να το κάνεις. Και το κατιτίς έχει να κάνει φυσικά με τη σχεδίαση. Σου άρεσε τότε. Σου αρέσει ακόμη; Και φυσικά είναι και το πως πάει. Έχει το αυτοκίνητο που πήρες τότε και κράτησες τόσα χρόνια την οδική συμπεριφορά που θέλεις; Τις επιδόσεις;

Πιθανό να καταλήξεις να μισείς το αυτοκίνητο που οδηγείς αν δεν καλύπτει έστω κάτι από τα παραπάνω

Πώς είναι να διαλέγεις ένα αμάξι για να το κρατήσεις 20 χρόνια; Αξιοπιστία, κόστος χρήσης, σχεδίαση και τεχνολογία και φυσικά επιδόσεις, πρέπει να αντέξουν στο χρόνο. Κάποια μετράνε περισσότερο από τα άλλα, όσο και αν δεν το θέλεις. Αν στα 20 χρόνια σου βγάζει το ένα «φουντούκι» μετά το άλλο, απλά δεν θα κρατήσει 20 χρόνια. Και αν θέλει ένα σκασμό λεφτά για κάθε χιλιόμετρο που κάνει, δεν θα το αντέξεις 20 χρόνια.
 
Αν όμως τα κάνει όλα καλά αλλά ούτε σου αρέσει, ούτε «πάει», ούτε στρίβει; Αξίζει να το πάρεις; Τι λες; Τι θα ήθελες να είχες πάρει για να κρατήσεις 20 χρόνια, και τι θα έπαιρνες τώρα για τα επόμενα 20;