TT τέλος! Θα λείψει σε κανέναν;

Ποιος δεν ξεχωρίζει ένα Audi TT στο δρόμο; Ποιος δεν το βλέπει από μακριά και καταλαβαίνει αμέσως ότι πρόκειται για το μοναδικό (βασικά) προσθιοκίνητο διθέσιο μοντέλο της αγοράς; Ποιος όμως ακόμη το χαζεύει, το θαυμάζει και το επιθυμεί; Και ακόμη λιγότερο, ποιος το αγοράζει;

Αυτή η τελευταία ερώτηση φαίνεται πως φέρνει και το τέλος στον κύκλο της ζωής ενός μοντέλου που συγκλόνισε την αυτοκίνηση με την διαφορετικότητά του, ειδικά την εποχή που παρουσιάστηκε.

Μιλάμε για τα τέλη της δεκαετίας του 90, όταν η γκάμα της Audi είχε μόνο τα Α3, Α4, Α6 και Α8. Συμβατικά, λιτά, σοβαρά και συγκρατημένα αυτοκίνητα. Και ξαφνικά, μετά από ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο ως πρότυπο, γρήγορα-γρήγορα το ΤΤ ήρθε στην παραγωγή. Κοντό, διθέσιο, όμορφο. Όμορφο και διαχρονικό, τόσο, που ακόμη και σήμερα η πρώτη γενιά είναι μακράν η καλύτερη σχεδιαστικά και αυτή που φαίνεται πως προτιμούν όσοι το διαλέγουν για να το κρατήσουν για κλασσικό.

Και φυσικά το εσωτερικό του. Με τους στρογγυλούς αεραγωγούς, το πολεμικό τιμόνι, τα στενά παράθυρα και μια καμπίνα που σε αγκαλιάζει. Το ΤΤ εντυπωσίασε σε κάθε πιθανό τομέα, σε μια αγορά που η σχεδίαση ήταν στο ζενίθ. Μοντέλα όπως το Fiat Coupe, η Alfa GTV, αλλά και πιο λιτά μοντέλα όπως το Ford Puma είχαν τον σπορ αέρα και εκπληκτική σχεδίαση, και όμως το ΤΤ ξεχώρισε (και επέζησε).

Εντάξει, το ΤΤ δεν κέρδισε ποτέ βραβεία στην οδήγηση. Εξάλλου βασίστηκε πάντα σε μία προσθιοκίνητη πλατφόρμα σχεδιασμένη για οικονομικά μικρομεσαία, όπως η Skoda Octavia και το Seat Leon. Στην πρώτη του γενιά η προσθιοκίνητη έκδοση είχε ημιάκαμπτο πίσω, ενώ ο εκρηκτικός κατά τα άλλα 1,8 20βάλβιδος τούρμπο, παρά το απίστευτο γκάζι του, δεν ήταν ιδιαίτερα ρυθμίσιμος και έτσι έμενε μόνο στο κοντό μεταξόνιο και το χαμηλό ύψος να κάνει την εμπειρία ενδιαφέρουσα. Και φυσικά η καμπίνα. Οι επόμενες γενιές βελτίωσαν πολύ τα δυναμικά χαρακτηριστικά, όμως αυτή τη στιγμή ο ανταγωνισμός είναι δύσκολος.

Από τη μία έχεις εξωφρενικά μικρομεσαία GTI, στα ίδια λεφτά, με περισσότερη πρακτικότητα και πιθανώς καλύτερα οδηγικά χαρακτηριστικά. Από την άλλη έχεις μια αναγέννηση της σπορ κατηγορίας, τόσο από μοντέλα όπως η Toyota GT86 και το δίδυμο της Subaru, με γνήσια σπορ γονίδια, όσο και μοντέλα ένα κλικ πιο πάνω, όπως η Porsche 718 αλλά και η νέα Ζ4 και Toyota Supra που παραμένουν στο εύρος τιμής του ΤΤ, αλλά και η Ford Mustang.  

Την ίδια στιγμή η Audi έχει μεταμορφωθεί σε μία μάρκα γεμάτη ενέργεια, σχεδιαστικά και τεχνολογικά, και το ΤΤ δεν είναι πια ο ηγέτης σε αυτούς τους δύο τομείς. Μετά από 20 χρόνια, η Audi δεν το χρειάζεται πιά. Εσείς;

Θα θέλατε να δείτε το ΤΤ να συνεχίζει; Θα το αγοράζατε; Θα αγοράζατε ένα παλιότερο για να το κρατήσετε; Και τελικά αν γίνει ηλεκτρικό, θα έχει τόση αξία στα μάτια σας; Τι λέτε;