Τα «αφεντικά» της Stellantis σε 24ωρο αγώνα στο «Ring» με παλιό Astra

Γιατί οι επικεφαλής της Stellantis έτρεξαν & τερμάτισαν στις 24 ώρες του Nurburgring με ένα Opel Astra 5ετίας; Θέλουν να δώσουν κάποιο μήνυμα για τα σχέδια του υπερ-ομίλου, ή απλά ήθελαν να περάσουν καλά σαν αυθεντικοί petrolheads;

Χαβαλές για αντροπαρέες ή κάποιο μήνυμα για τις προθέσεις της Stellantis;

Τι έκαναν οι άλλοι επικεφαλής αυτοκινητοβιομηχανιών το ΣΚ που πέρασε; Γιατί τέσσερα «κεφάλια» της Stellantis οδήγησαν ένα παλιό Astra, και τερμάτισαν, στις 24 ώρες του Nurburgring.
 
Και για να το κάνουμε σαφές, στον 24ωρο αγώνα, κάθε αυτοκίνητο έχει πλήρωμα τεσσάρων οδηγών που κάθονται πίσω από το τιμόνι με βάρδια. Το πλήρωμα του παλιού κίτρινου Opel Astra που συμμετείχε στον αγώνα, στην μικρότερη, δικίνητη κατηγορία SP3, ήταν ο Κάρλος Ταβάρες, επικεφαλής της Stellantis, Ζαν-Μαρκ Φινό, υπεύθυνος αγώνων του ομίλου, ο Φρανσουά Γουέηλς, διευθυντής της Peugeot Sport, και ο Ζαν-Φιλιπ Ιμπαρατό, επικεφαλής της Alfa Romeo.
 
Οι τέσσερις οδηγοί έφεραν το ταλαίπωρο Astra στην 79 θέση της γενικής, και 5η της κατηγορίας του (SP3). O Ταβάρες, μάλιστα, κατά τη διάρκεια της νύχτας, είχε και σύγκρουση με μία σταματημένη Porsche, πού είχε μόλις φέρει τέτ-α-κε μετά από επαφή με ένα από τα Audi R8.

Μιλάμε για ένα αυτοκίνητο μιας μικρής ιδιωτικής ομάδας, που το έτρεχε σε μια μικρή κατηγορία, και φυσικά για ένα μοντέλο ήδη 5 ετών. Και μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους που θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να έχουν κατεβάσει ομάδα που θα διεκδικούσε άνετα την πρώτη θέση (που έκλεψε το Audi R8 από τις δύο Mercedes-AMG GTR).
 
Οι τέσσερις άνδρες φυσικά μπορεί απλά να ήθελαν την εμπειρία. Μπορεί στις εμφανίσεις τους ως εταιρικά στελέχη η εικόνα του petrolhead να είναι καλά κρυμμένη πίσω από τα κοστούμια και τις γραβάτες, όμως εδώ δε μιλάμε για έναν αγώνα καρτ, αλλά 24 ώρες, που απαιτούν αφοσίωση, προσπάθεια, και προετοιμασία.
 
Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Για την Stellantis; Για τα μοντέλα του ομίλου; Πιθανώς τίποτε, όμως δείχνει πως στην κορυφή του ομίλου δεν «κάθονται» λογιστές και μαρκετίστες, αλλά αυτοκινητάνθρωποι που «γουστάρουν» το γράσο. Με ότι αυτό σημαίνει, τουλάχιστον για τις αγωνιστικές βλέψεις του ομίλου, αλλά ίσως και για τις προτεραιότητές του. Θα δείξει.
 
Εσάς όμως πως σας φαίνεται; Έχει απήχηση στις δημόσιες σχέσεις του ομίλου αυτή η ιστορία; Και παρότι δεν δόθηκε δημοσιότητα, μήπως σας κάνει να αισθάνεστε λίγο καλύτερα για τον δεύτερο μεγαλύτερο όμιλο στην Ευρώπη; Τι λέτε;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »