Οι ασύγχρονοι κινητήρες δεν έχουν υψηλή ροπή εκκίνησης, αλλά έχουν το πλεονέκτημα πως είναι κατασκευαστικά φτηνότεροι και μπορούν να προσφέρουν υψηλότερη ισχύ.
Για να λειτουργήσει λοιπόν ένας ηλεκτροκινητήρας πρέπει τα πηνία που βρίσκονται στον στάτη να τροφοδοτηθούν με ρεύμα. Αυτή η τροφοδοσία δημιουργεί ένα περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο εντός του στάτη. Η δε ταχύτητα αυτού του πεδίου ονομάζεται σύγχρονη ταχύτητα. Αυτό το περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο δημιουργεί ρεύμα που διαρρέει τον ρότορα και τον αναγκάζει να περιστραφεί. Ο ρότορας είναι απευθείας συνδεδεμένος με το σύστημα μετάδοσης προκαλώντας έτσι άμεσα την κίνηση των τροχών.
Στους ασύγχρονους επαγωγικούς κινητήρες λοιπόν, η περιστροφή του ρότορα γίνεται λόγω επαγωγής από τον στάτη γι αυτό άλλωστε και λέγονται επαγωγικοί. Ωστόσο, η ταχύτητα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου του ρότορα δεν συγχρονίζεται και είναι πάντα λίγο μικρότερη από εκείνη του στάτη (γι αυτό και ονομάζεται ασύγχρονος), μέχρι περίπου 5% ανάλογα του κινητήρα. Οι επαγωγικοί κινητήρες δεν έχουν υψηλή ροπή εκκίνησης, αλλά έχουν το πλεονέκτημα πως είναι κατασκευαστικά φτηνότεροι και μπορούν να προσφέρουν υψηλότερη ισχύ. Για αυτό προτιμώνται στα μεγαλύτερα και βαρύτερα αυτοκίνητα, όπως το Audi E-Tron και η Mercedes EQC, τα οποία μάλιστα χρησιμοποιούν έναν σε κάθε άξονα.