Test Διαρκείας: 100.000 χλμ. με Suzuki Vitara

Quick Check
Να το αγοράσω ή όχι; 
Εξαιρώντας λίγο τον τομέα της απτής ποιότητας, δεν υπάρχουν πολλά ψεγάδια να προσάψει κανείς στο Suzuki Vitara. H εταιρεία ανανέωσε πρόσφατα το εσωτερικό του μοντέλου (δοκιμάσαμε την 4κίνητη έκδοση του 1.0 λίτρου). Ταυτόχρονα, αναβαθμίστηκαν και οι κινητήρες (όλοι βενζίνης πλέον) οι οποίοι πληρούν τις πιο πρόσφατες προδιαγραφές ρύπων. 

Το Μάιο του 2016 ήρθε στο γκαράζ μας το Suzuki Vitara με σκοπό να ξεκινήσει το τεστ διαρκείας των 100.000 χλμ.. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές, διότι τότε είχε προηγηθεί η δοκιμή του Suzuki SX4 S-Cross και όλοι ήθελαν να δουν πώς θα τα πήγαινε το τεχνικά συγγενικό SUV. 

Πολύ γρήγορα ο εκπατρισμένος Ιάπωνας από την Ουγγαρία γοήτευσε τους οδηγούς. Δίπλα στον 1,4 τούρμπο βενζίνης κινητήρα του, υπάρχει η ονομασία «BoosterJet». Μπορεί να μην πετάει σαν αεροπλάνο αλλά από την αρχή «δίνει την αίσθηση ότι αποδίδει πολλούς περισσότερους από τους 140 ονομαστικούς ίππους», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ένας από τους δοκιμαστές. 

Και όντως: ο ευχάριστα ήπιος ηχητικά κινητήρας με τον άμεσο ψεκασμό απαντά αμέσως στο πάτημα του γκαζιού και παρέχει ένα διαρκές σταθερό τράβηγμα σε όλο το φάσμα του στροφόμετρου. Τις ρεπρίζ τις ξεπαστρεύει πολύ γρήγορα ενώ και στο 0-100 χλμ./ώρα η δική μας μέτρηση ήταν 1,4 δλ. πιο καλή από την εκτίμηση της ίδιας της Suzuki. «Ένα πραγματικό GTI για τα SUV!» γράφει θριαμβευτικά ένας από τους συντάκτες. 

Σύντομα μάλιστα έρχεται να δείξει ότι, και σε βάθος χρόνου, δεν πίνει με τον ίδιο ενθουσιασμό, όπως κάνουν άλλοι ανταγωνιστές του – κι ας είναι και αυτόματο! Βέβαια, τα 6,7 λτ./100 χλμ. της τυπικής δοκιμής δεν αντέχουν στο τεστ διαρκείας, αλλά και τα 8,6 λτ./100 χλμ. είναι μια καλούτσικη τιμή, ειδικά αν σκεφτεί κανείς το μπρίο του κινητήρα και τις επιδόσεις που απολαμβάνει ο οδηγός. 

Η δουλειά του SUV των 4,18 μέτρων βέβαια δεν είναι να «γαζώνει» στον αυτοκινητόδρομο καθώς αποδεικνύεται ιδιαίτερα γενναίο και σε διαδρομές πέρα από εκεί που τελειώνει η άσφαλτος. Ένας συνάδελφος ο οποίος είναι κυνηγός και πήρε μαζί του το Vitara κάποια στιγμή σε μια τέτοια εξόρμηση, εντυπωσιάστηκε: «Στο Lock πρόγραμμα η τετρακίνηση εργάζεται ακούραστα και το όχημα θα περάσει μέσα κι από παχιά λάσπη». Υπάρχει όμως και κάποια κριτική για την πολύ χαμηλά τοποθετημένη εμπρός ποδιά, η οποία σε νερωφαγώματα και λακκούβες βρίσκει σχετικά γρήγορα κάτω και μάλιστα πλήγωσε και το σχετικά ευαίσθητο στήριγμα της πρίζας, πίσω στον κοτσαδόρο.

Φυσικά, την άνοδο στο βουνό, το Vitara την ξεπερνά με ευκολία. Αν και στην πόλη ήταν που είχε κάποιες δυσκολίες. Για παράδειγμα ένα προβληματικό ρουλεμάν σε πίσω τροχό, έπρεπε να αλλαχθεί στους τέσσερις μήνες. Το εξάρτημα άλλαξε μέσα στην εγγύηση στα 19.786 χλμ. Η ιαπωνική εταιρεία παρέχει τρία χρόνια εγγύηση, ενώ η ελληνική αντιπροσωπεία, από 01/01/2018 προσθέτει άλλα τέσσερα χρόνια κάλυψης. 

Στο μεταξύ είχε ήδη κυλίσει το πρώτο τέταρτο της διαδρομής. Οι πραγματικές long-term εμπειρίες βρίσκονταν ακόμη εμπρός. Στις… μακράς διάρκειας γκρίνιες ανήκουν το σύστημα προειδοποίησης σύγκρουσης, το οποίο τόσο στην πόλη όσο και στον αυτοκινητόδρομο συχνά «χτυπάει συναγερμό» υπερβολικά νωρίς, ο επιλογέας του αυτόματου κιβωτίου ο οποίος κάποιες φορές έφυγε από την επιλεγμένη θέση του, καθώς και η μονάδα ήχου και πλοήγησης στην κεντρική κονσόλα. Η οθόνης αφής του μοιάζει σχεδόν με μια after-market λύση, ενώ ανάλογα με τη γωνία που τη χτυπάει το φως, μπορεί να είναι δύσκολη στην ανάγνωση. Προκάλεσε δε και κάποια σχόλια με την διακλάδωση των μενού της. Συνάδελφος πάντως ο οποίος ειδικεύεται σε θέματα τεχνολογίας, είχε ένα πολύ χρήσιμο tip: «οι κάτοχοι iPhone οι οποίοι συνδέονται με καλώδιο πετυχαίνουν μέσω του CarPlay καλύτερο ποσοστό εκμετάλλευσης ενώ ξεπερνούν κιόλας την όντως περίπλοκη διαδικασία σύνδεσης μέσω Bluetooth». 

Στα 44.026 χλμ., και στο πλαίσιο τακτικής συντήρησης αλλάζονται οι δίσκοι και τα τακάκια. Η φθορά εδώ ήρθε μάλλον σχετικά νωρίς. 

Δε θα προλάβουν να περάσουν άλλα 15.000 χλμ. πάντως, μέχρι να ακινητοποιηθεί κανονικά το όχημα. Ένας συνάδελφος δοκιμαστής, οδηγώντας στον αυτοκινητόδρομο αναγκάστηκε να βγει στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Το οδόμετρο έγραφε 56.982 χλμ.. Βλάβη στον κινητήρα! 

Όπως φάνηκε αργότερα, η αιτία ήταν ένα ξεκολλημένο κολάρο από το κύκλωμα του υπερσυμπιεστή. Και αυτό ήταν κάτι που πράγματι επηρέασε την αξιολόγηση του μοντέλου. 

Mετά το μέσο της διαδρομής άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα δείγματα φθοράς: η βάση στήριξης της εύκαμπτης εταζέρας πίσω χάλασε, καθώς το διαρκές τράβηγμα του τμήματος αυτού, επηρέασε την αντοχή του πλαστικού. Η καθημερινότητα βέβαια, άφησε ίχνη και στα σκληρά πλαστικά του εσωτερικού αλλά και στη χρωμιωμένη μάσκα εμπρός. Στο εσωτερικό ενόχλησαν ορισμένες γρατζουνιές, ενώ εξωτερικά άρχισε να ξεφτίζει η ασημένια βαφή. Ένας άλλος συντάκτης-δοκιμαστής σημείωσε επίσης: «το αμάξωμα δείχνει πολύ ευαίσθητο και μέτρια μονωμένο. Οι επενδύσεις και τα διάφορα πάνελ δε δείχνουν πάντα σε τοπ φόρμα ενώ και τα ταπέτα δείχνουν σχετικά λεπτά και δύσκολα στο καθάρισμα. Όσο είναι καινούριο το αυτοκίνητο όλα δείχνουν κορυφαία, αλλά μετά από 100.000 χλμ., όχι και τόσο». 

Ο ειδικός συνεργάτης από την DEKRA επιβεβαίωσε την κριτική αυτή: η πρώτη εντύπωση είναι εντυπωσιακή και λαμπερή για αρκετούς μήνες. Μετά από δυόμιση χρόνια εντατικής χρήσης όμως η αρχική εντύπωση είναι εν μέρει ξεθωριασμένη.