To ταμπλό της Σειράς 1 είναι λιτό όπως ισχύει σε όλες τις νέες BMW, χωρίς να υπολείπεται σε γοητεία.
Η διαδικασία εισόδου στα δύο οχήματα είναι από μόνη της αρκετή για να δείξει τις διαφορές τους. Κι αυτό γιατί εισερχόμενος στη Σειρά 1 ο οδηγός πρέπει να χαμηλώσει λίγο το σώμα του ενώ στην Α-Class αντίθετα πρέπει να... ανέβει λίγο (λόγω και του πατώματος τύπου σάντουιτς). Η οπτική επαφή με το δρόμο διαφέρει επίσης, καθώς στη Mercedes η περιφερειακή ορατότητα είναι πολύ καλή, όλες οι γυάλινες επιφάνειες είναι μεγάλες και η θέση οδήγησης είναι "αρχοντική". Στην BMW τα τμήματα που καλύπτονται από γυαλί είναι μικρότερα, το χείλος της πόρτας φτάνει πάνω από τον ώμο του οδηγού ενώ η σύνθεση "τιμόνι-κεντρική κονσόλα" αγκαλιάζει τον οδηγό. Εύκολα λοιπόν η BMW θα κάνει τον οδηγό να ξεχάσει ότι βρίσκεται σε ένα χάτσμπακ όχημα καθώς θυμίζει πιο σπορ κατασκευή. Από πλευράς σχεδίασης και τα δύο οχήματα δεν καταφεύγουν σε ακρότητες. Αισθητικά πολύ καλό είναι το ταμπλό της Α-Class κυρίως λόγω της κάθετης και τονισμένης κεντρικής κονσόλας αλλά και λόγω της διάταξης ορισμένων χειριστηρίων η οποία θυμίζει τα μεγαλύτερα και πιο "executive" αδέλφια της. Στη Σειρά 1 το ταμπλό χωρίζεται σε δύο τμήματα από ένα ασύμμετρο μεταλλικό τμήμα ενώ η κεντρική κονσόλα είναι σχετικά μικρή και έχει μικρό αριθμό διακοπτών. Από πλευράς ποιότητας τα υλικά που επιδεικνύει η A-Class απλά ...εντυπωσιάζουν χάρη στην αφρώδη σύστασή τους. Μαλακά είναι τα υλικά και στην BMW η οποία δεν αφήνει περιθώρια αρνητικής κριτικής στον τομέα της συναρμολόγησης και του φινιρίσματος όπως άλλωστε και η Mercedes. H θέση οδήγησης είναι πολύ καλή και στα δύο οχήματα με βάση πάντα τις διαφορές που τονίσαμε στην αρχή αυτής της ενότητας.
Το εσωτερικό της Mercedes είναι πολυτελές ενώ και τα υλικά του έχουν κορυφαία υφή.
Η θέση οδήγησης στην A-Class είναι υψηλή και εξασφαλίζει μια αρχοντική αίσθηση.
Σε σπορ οχήματα παραπέμπει η θέση οδήγησης της BMW σε συνδυασμό και με τις μικρές γυάλινες επιφάνειες.
