Το εσωτερικό του νέου Toledo, όπως είναι λογικό, δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτό του απερχόμενου οχήματος. Συνολικά το ταμπλό κλίνει περισσότερο προς την παροχή μιας σπορτίφ αίσθησης στον οδηγό. Ο πίνακας οργάνων με τις τρεις εσωτερικές κοιλότητες είναι ένα βασικό γνώρισμα προς αυτή την κατεύθυνση καθώς το στροφόμετρο είναι τοποθετημένο κεντρικά και παραπέμπει σε πιο σπορ κατασκευές. Κάτι ανάλογο ισχύει ακόμη και για τις ενδείξεις των αναλογικών οργάνων καθώς η βελόνα βρίσκεται σε κατακόρυφη θέση, κάτι που θυμίζει ως λεπτομέρεια τις μοτοσικλέτες δρόμου. Η κεντρική κονσόλα είναι μεν λιτή και ελάχιστα επιβαρυμένη από διακόπτες και μπουτόν ενώ ξεχωρίζει από τη μεγάλη μετωπική της επιφάνεια, το ασύμμετρο σχήμα της και την ελαφριά της κλίση. Από πλευράς ποιότητας το Toledo είναι πολύ καλό σε ό,τι αφορά τη συναρμολόγηση, όμως δεν εντυπωσιάζει από πλευράς υλικών διότι η απλή διαφορά στην υφή από επιφάνεια σε επιφάνεια δεν αρκεί για να καλύψει την απουσία μαλακών πλαστικών. Το τιμόνι, το οποίο ρυθμίζεται σε δύο κατευθύνσεις, αλλά και το επίσης πολλαπλά ρυθμιζόμενο κάθισμα καθιστούν την οδήγηση ευχάριστη διαδικασία σε συνάρτηση και με την πολύ καλή πλευρική στήριξη που παρέχει η πλάτη του καθίσματος. Οι χώροι για μικροαντικείμενα είναι υπερεπαρκείς καθώς υπάρχουν θήκες στο υποβραχιόνιο, στην οριζόντια κεντρική κονσόλα, στο εσωτερικό των θυρών, κάτω από τις εμπρός θέσεις κ.α.
Το ταμπλό είναι λιτό μεν αλλά όμορφο από πλευράς σχεδίασης. Η ποιότητα κατασκευής είναι καλή αλλά η απουσία μαλακών πλαστικών είναι αισθητή.
H θέση οδήγησης είναι πολύ καλή. Η ορατότητα περιορίζεται ελαφρώς από τις εμπρόσθιες κολόνες.
