Στο δρόμο το νέο Toledo παραμένει ουδέτερο στις περισσότερες περιπτώσεις.
H Seat ρίχνει στη "μάχη" των μεσαίων οικογενειακών τη νέα γενιά του Toledo. Oπως και η προγενέστερη εκδοχή του οχήματος, έτσι και η τωρινή έρχεται για να προσφέρει κάτι καινούργιο στην κλάση του.
Το πίσω μέρος είναι μαγνήτης για τα βλέμματα χάρη στον ξεχωριστό επιπλέον όγκο που προσδίδει ένα ύφος σεντάν οχήματος. Η αντίθεση αυτή ανάμεσα στα στοιχεία μπερλίνας και ενός όγκου οχήματος θα βρει οπαδούς αλλά και πολέμιους.
Το Toledo είναι ένα από τα οχήματα στα οποία έχει στηριχτεί τα τελευταία χρόνια η ανοδική πορεία της Seat τόσο σε εμπορικό επίπεδο, όσο και από πλευράς κύρους και αποδοχής από το κοινό. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο εμφανίζει ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό στην ιστορία του: Κάθε νέα γενιά που παρουσιάζεται διαφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό από την προηγούμενη όχι μόνο σε εμφάνιση αλλά και σε χαρακτήρα. Η πρώτη γενιά (1991) ήταν ένα σχετικά συντηρητικό τετράθυρο όχημα σε αντίθεση με το δεύτερο το οποίο μεταλλάχτηκε ουσιαστικά σε ένα πολύ σύγχρονο επίσης σεντάν με αμάξωμα δυόμισι όμως όγκων το οποίο ήταν εκτός από πολύ ολοκληρωμένο ως όχημα και ιδιαίτερα ενδιαφέρον σχεδιαστικά βοηθώντας στην εγκαθίδρυση του σπορτίφ προφίλ της φίρμας. Η τρίτη γενιά εκτός του ότι παρουσιάζεται επίσης έπειτα από επτά χρόνια χαρακτηρίζεται από μία ακόμη και μάλιστα πιο προφανή μετάλλαξη. Για την ακρίβεια το νέο Toledo, το δεύτερο όχημα που εξελίσσεται από τη Seat ως μέλος του Audi Brand Group, σηματοδοτεί μια υπέρβαση ορισμένων στοιχείων που αντιμετωπίζαμε ως δεδομένα. Το νέο μεσαίο όχημα της Seat υιοθετεί λοιπόν μια φόρμα ενός όγκου με πολλά δυναμικά στοιχεία απόρροια της σαφούς συγγένειας με το Altea. Σε αυτό το monovolume όχημα προσαρτήθηκε όμως ένας επιπλέον όγκος και δημιουργείται έτσι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια: ένα όχημα το οποίο έχει εν μέρει το σχήμα ενός πολυχρηστικού αλλά και το βασικότερο χαρακτηριστικό των σεντάν, δηλαδή ένα ξεχωριστό πίσω άκρο. Σχεδιαστικά το εμπρός μέρος, το οποίο είναι επί της ουσίας όμοιο με αυτό του Altea, εκφράζει έναν έντονο δυναμισμό. Οι βαθιές αυλακώσεις στο εμπρός καπό, οι καμπύλες γραμμές αλλά και το χαρακτηριστικό κυρτό νεύρο στο πλαϊνό μέρος (περίπου στο φτερό των εμπρός τροχών) δημιουργούν μια εικόνα άμεσα ξεχωριστή. Το μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνεται βέβαια στο πίσω άκρο όπου γενικά το ύφος είναι λιτό. Τα φωτιστικά σώματα με το καμπύλο περίγραμμα είναι σχετικά μικρά σε μέγεθος ή δείχνουν μικρά σε μια τέτοια επιφάνεια ενώ είναι ορατά σε μεγάλο βαθμό και από το πλάι. Όλες οι άκρες του πίσω μέρους έχουν αμβλυνθεί ενώ μεγάλος πρωταγωνιστής είναι φυσικά η τρίτη κολόνα και η διαμόρφωση του πίσω παρμπρίζ το οποίο είναι καμπυλόγραμμο. Συνολικά η Seat αποδεικνύεται ιδιαίτερα τολμηρή με βάση τις σχεδιαστικές της επιλογές. Το πίσω άκρο για ορισμένους ίσως να μην χαρακτηρίζεται από απόλυτη ισορροπία ή αρμονία, όμως αντιπροσωπεύει μια σύγχρονη ιδέα που ακόμη δεν είχαμε δει σε μια τόσο εμπορική κλάση. Στο εσωτερικό η εικόνα είναι σαφώς πιο γνώριμη με τις σπορ διαθέσεις να έχουν τον πρώτο λόγο. Τεχνικά το αυτοκίνητο βασίζεται φυσικά στο Altea και έχει να επιδείξει ένα πολύ σίγουρο πάτημα στο δρόμο. Η δε γκάμα των κινητήρων απαρτίζεται από τον γνωστό 1.600άρη των 102 ίππων και τον δίλιτρο της σειράς FSI με ισχύ 150 ίππων. Οι τιμές για τη βασική έκδοση που δοκιμάσαμε ξεκινούν από 16.400 ευρώ (με την έκπτωση των 500 ευρώ).
Κινητήρας
Με ισχύ 102 ονομαστικών (και πραγματικών) ίππων αλλά και επαρκή αποθέματα ροπής ο κινητήρας της βασικής έκδοσης κρίνεται πολύ καλός.
Mε βασικά του όπλα την καλή ελαστικότητα σε ένα μεγάλο φάσμα περιστροφής και την ικανοποιητική απόκριση στο πάτημα του πεντάλ του γκαζιού, ο κινητήρας των 1,6 λίτρων αποδεικνύεται ότι ταιριάζει με το χαρακτήρα του νέου Toledo. To εν λόγω μοτέρ διαθέτει μπλοκ εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο για τον περιορισμό του βάρους ενώ από πλευράς χαρακτηριστικών λειτουργίας δεν χαρακτηρίζεται από έντονη τραχύτητα. Ο θόρυβος που παράγει ωστόσο είναι σχετικά αισθητός, κάτι που εν μέρει οφείλεται και στην κοντή κλιμάκωση των σχέσεων του χειροκίνητου κιβωτίου πέντε σχέσεων. Το τελευταίο ευνοεί σε μεγάλο βαθμό τις επιδόσεις, οι οποίες είναι πολύ καλές για την κλάση και το βάρος του αμαξώματος αλλά επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό την κατανάλωση η οποία κρίνεται μέτρια.
Παθητική ασφάλεια
Το επίπεδο παθητικής ασφάλειας που παρέχει το νέας γενιάς Seat Toledo αναμένεται να είναι κορυφαίο με δεδομένο ότι το πλαίσιο του αυτοκινήτου έχει δοκιμαστεί από το EuroNCAP με το αμάξωμα του Altea και απέσπασε την ανώτατη διάκριση των πέντε αστέρων. Το αυτοκίνητο διαθέτει στάνταρ έξι αερόσακους (ζεύγη μετωπικών, πλευρικών εμπρός και οροφής τύπου κουρτίνας). Ενίσχυση με αφρό και διπλές μπάρες υπάρχουν στο εσωτερικό των θυρών.
Η πλαϊνή όψη της νέας και τρίτης κατά σειρά γενιάς του Toledo είναι η πιο ενδιαφέρουσα, διότι αποκαλύπτει σε όλο της το μέγεθος την πρωτοποριακή σχεδίαση του πίσω άκρου.
Στο εμπρός μέρος τα "αμυγδαλωτά" φωτιστικά σώματα και οι έντονες καμπύλες αυλακώσεις στο καπό αποτελούν έκφραση ενός δυναμικού χαρακτήρα.
Μας άρεσε Η οδική συμπεριφορά, η σπορ αισθητική του εσωτερικού και του πίνακα οργάνων, οι χώροι για μικροαντικείμενα.
Δε μας άρεσε Tα σκληρά πλαστικά στο ταμπλό, η σχετικά υψηλή κατανάλωση, στη διαμόρφωση του πίσω άκρου θα θέλαμε λίγο περισσότερη φαντασία.
