Aκόμη και υπό μεγάλη πίεση οι αντιδράσεις του Toledo είναι φυσιολογικές και προοδευτικές και ελέγχονται εύκολα από το καλό σε αίσθηση τιμόνι.
Ο τρόπος με τον οποίο κινείται το Toledo στο δρόμο είναι αναμφίβολα ένα από τα βασικά θετικά χαρακτηριστικά του οχήματος συνολικά. Η ακαμψία του πλαισίου αλλά και η σχετικά σφικτή ρύθμιση των αρκετά σοφιστικέ αναρτήσεων χαρίζουν μια σπορτίφ αίσθηση, η οποία συνοδεύει οδηγό και επιβάτες ακόμη και στη μικρότερη διαδρομή. Το επίπεδο της άνεσης παραμένει πάντως καλό, καθώς ακόμη και οι οδικές ανωμαλίες που γίνονται αισθητές δεν διεισδύουν στην καμπίνα με την μορφή θορύβου αλλά ως μια απλή και σύντομη ταλάντωση. Το δε σύστημα διεύθυνσης με την ηλεκτρομηχανική και μεταβλητή υποβοήθηση αποδείχθηκε πολύ καλό συνολικά όντας αρκετά ελαφρύ στους επιτόπιους ελιγμούς και την αργή κίνηση αλλά και αρκετά βαρύ και πολύ ακριβές όταν οι απαιτήσεις αλλάζουν και η κίνηση είναι πιο γρήγορη (υπάρχει βέβαια και το σύστημα Dynamic Steering Response). Στο δρόμο το νέο Toledo παραμένει ουδέτερο στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και στο όριο. Οι κλίσεις είναι αρκετά μικρές στις στροφές ενώ περιορισμένη είναι συνολικά και η τάση προς υποστροφή (διατίθεται σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης ως στάνταρ ενώ δίκαια είναι προαιρετικό το ESP). To αυξημένο μήκος, σε σχέση π.χ. με το Altea, είναι ελαφρώς μόνο αισθητό και δεν επηρεάζει την οδική συμπεριφορά. Μια μικρή τάση υποστροφής διαπιστώθηκε αλλά υπό συγκεκριμένες συνθήκες (πολύ ολισθηρός δρόμος, πολύ γρήγορη έξοδος από μια στροφή κ.λπ.) και σε καμία περίπτωση δεν ανησυχεί τον οδηγό οποίος στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει το τιμόνι για κάποια διόρθωση.
