Η έκδοση 1,6 TDI ΒΜΤ του Passat είναι οικονομική από άποψης κατανάλωσης αλλά δεν συμβαδίζει απόλυτα με τον premium χαρακτήρα του αυτοκινήτου.
Σύγχρονη, με πολλαπλούς συνδέσμους πίσω, και ελαφριά, η ανάρτηση βγάζει τον καλύτερο εαυτό του αυτοκινήτου στο δρόμο.
Το εσωτερικό είναι εξαιρετικό σε ποιότητα και εργονομία, αλλά, κυρίως, άνετο σε όλα του.
Ο 1,6 TDI με το πακέτο BlueMotion Technologies είναι πολύ οικονομικός, αλλά δε συμβαδίζει, σε επιδόσεις και ραφινάρισμα, με το λουσάτο χαρακτήρα του μοντέλου.
Δοκιμή: VW Passat 1,6 TDI ΒΜΤ
Διαβάστηκε από22816αναγνώστες
Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/8/2012
Στην πετρελαιοκίνητη έκδοσή του, με το μοτέρ 1,6 TDI, το VW Passat συνδυάζει την άνεση με μεγάλη οικονομία καυσίμου. Οι επιδόσεις δε βάζουν φωτιά στο δρόμο, αλλά ο συνδυασμός είναι δελεαστικός.
Με την απελευθέρωση της πετρελαιοκίνησης τείνουμε να γνωρίσουμε ολόκληρη τη γκάμα των περισσότερων μοντέλων της ελληνικής αγοράς, ακόμα και αν η πετρελαιοκίνητη έκδοση κάποιου μοντέλου προϋπήρχε της βενζινοκίνητης. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το Passat. Και αυτό με την έννοια ότι, το 1,6 TDI που τεστάρουμε τώρα για πρώτη φορά, εφοδιάζεται με ένα σαφώς πιο παλιό σύνολο, από την έκδοση 1,4 TSI που έχουμε δοκιμάσει εδώ και δύο χρόνια.
Όλα για την άνεση
Το βασικό θέμα στο Passat είναι η άνεση, υπό το πρίσμα ότι το μεσαίο VW μπορεί και προσφέρει την πιο ποιοτική εικόνα θαλπωρής, από κάθε άλλο μεσαίο (όχι premium) σεντάν. Με ένα εξωτερικό παρουσιαστικό που είναι, ίσως, περισσότερο συντηρητικό από ό,τι του αρμόζει, στο εσωτερικό το Passat προσφέρει ένα πραγματικό σαλόνι στους επιβάτες του.
Ποιοτικά υλικά άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους, λογική κατηγοριοποίηση διακοπτών, πλήρης εξοπλισμός, σωστή εργονομία και, πάνω απΆ όλα, χώροι και άνεση. Χώροι για τους επιβάτες σε όλες τις διαστάσεις, μπροστά και πίσω, χώροι για τις αποσκευές (565 λίτρα) μεγάλες και μικρές, μέσα στην καμπίνα. Με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και το μπεζ χρώμα της έκδοσης της δοκιμής, όλα παίρνουν μια ακόμα πιο λουσάτη αίσθηση.
Η εικόνα της άνεσης, και όχι της πλαδαρότητας, επιβεβαιώνεται και από την ανάρτηση. Σύγχρονη, με πολλαπλούς συνδέσμους πίσω, και ελαφριά, η ανάρτηση βγάζει τον καλύτερο εαυτό του αυτοκινήτου στο δρόμο. Εξαιρετικά ποιοτική κύλιση, καλή πρόσφυση, συγκροτημένες αντιδράσεις στις στροφές, καλό τιμόνι (όχι κορυφαίο), σίγουρα φρένα, στιβαρό πλαίσιο. Το ταξίδι γίνεται «αεροπλανικό» και οι στροφές διεκπεραιώνονται χωρίς ζόρια. Μη ζητάτε λεπτομέρειες για τα όρια, γιατί μέσα στο Passat αυτά δε θα θέλετε να τα ανακαλύψετε ποτέ.
Diesel υπό προϋποθέσεις
Στο δια ταύτα, το θέμα της δοκιμής είναι ο συνδυασμός του εξαιρετικού αυτού μοντέλου με τον 1,6 TDI. Ο κινητήρας είναι γνωστός, άμεσου ψεκασμού με κοινή γραμμή τροφοδοσίας, και παλιός. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι δεν καίει. Με το 70άρι ρεζερβουάρ του Passat του χαρίζει εύκολα περισσότερα από 1.000 χλμ. αυτονομίας, ενώ ο δείκτης της βενζίνης δείχνει το δρόμο στο βενζινάδικο με έναν ευχάριστα νωχελικό τρόπο. Ωστόσο, η πολλή δύναμη λείπει, γιατί ακόμα και τα 250 Nm ροπής δεν μπορούν να κάνουν θαύματα με τον 1,5 τόνο του Passat (που μπορεί να ανέβει πολύ όταν γεμίσει).
Αυτό δεν ενοχλεί, τόσο στον ανοιχτό δρόμο, όπου τα χιλιόμετρα αναπτύσσονται εύκολα, αλλά στην κίνηση της πόλης όπου το μοτέρ ανεβάζει ράθυμα στροφές. Το γεγονός ότι, κοστίζει 2.000 ευρώ περισσότερα από το βασικό 1,4 TSI βενζίνης, με το ίδιο οικολογικό πακέτο Blue Motion Technology, καθιστά την αγορά του λογική, μόνο εφόσον τα ετήσια χιλιόμετρα είναι αρκετά για να καλύψουν τη διαφορά στο κόστος χρήσης.