Tι κάνω τώρα;

Σχολιάστε

Συνολικά στην οδήγηση εκτός δρόμου, το ζητούμενο δεν είναι η μέγιστη ωριαία ταχύτητα, αλλά οι σωστοί χειρισμοί στις εκάστοτε συνθήκες.  Στο πατημένο χώμα τα πράγματα είναι απλά αρκεί οι κινήσεις μας να είναι απαλές και οι ταχύτητες χαμηλές «διαβάζοντας» τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Στις ανηφόρες ελέγχουμε τη γωνία εισόδου, κρατάμε σταθερό το γκάζι (τα «κοντά» βοηθάνε) και αν κολλήσουμε αφήνουμε το όχημα να κυλήσει προσεκτικά προς τα πίσω και προσπαθούμε ξανά. Στις κατηφόρες επιλέγουμε τις κοντές σχέσεις, αν διαθέτει το όχημά μας και στη συνέχεια 1η σχέση στο κιβώτιο. Αν υπάρχει σύστημα ελέγχου κατάβασης επιλέγουμε αυτό προφανώς.

Αν σου άρεσε: Kοινοποίησε το »
Σχολίασε το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Κατεβαίνουμε όσο πιο κάθετα γίνεται και στο τελείωμα στρέφουμε το τιμόνι ελαφρά, ώστε να μη «βρούμε» στο έδαφος. Στις πλάγιες κλίσεις κινούμαστε με σταθερή ταχύτητα, πάντα παράλληλα με την κλίση του εδάφους. Στην λάσπη και το χιόνι διατηρούμε σταθερή και χαμηλή ταχύτητα. Δεν προσπαθούμε να περάσουμε κάθετα τα εμπόδια, αλλά υπό 45ο  σε σχέση με το εμπόδιο. Αν κάποιος τροχός βρεθεί στον αέρα και δεν υπάρχουν μπλοκέ διαφορικά, τότε θα πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο, ώστε να πατήσει ο τροχός στο έδαφος με τη βοήθεια βάρους. Τα ποτάμια διασχίζονται πάντα κάθετα και αφού έχουμε ελέγξει που βρίσκεται το φίλτρο αέρα και το ύψος του νερού. Σε κάθε περίπτωση σεβόμαστε και προστατεύουμε το περιβάλλον και την φύση.