Στο δρόμο: Γυριστρούλα… οικολογική

Το υβριδικό σύστημα έχει προσθέσει πάνω από 200 κιλά, που όμως στην πράξη δεν φαίνεται να έχουν επηρεάσει -παρά στο ελάχιστο- την οδική συμπεριφορά της 330e. Και εξηγούμαστε: Η BMW υπόσχεται κατανομή βάρους 49%-51% εμπρός-πίσω και μετά από πολλά χλμ. πίσω από το τιμόνι δεν έχουμε λόγο να την αμφισβητήσουμε μιας και όπως είδαμε η 330e διατηρεί το «ζύγισμα», που χαρακτηρίζει τις συμβατικές 3άρες. Παραμένει ουδέτερη κατά κανόνα και όταν την πιέσεις έχει περισσότερο υποστροφική τάση, η οποία επικουρείται και από τα στενότερα εμπρός ελαστικά του αυτοκινήτου της δοκιμής (225/45 R18) σε σχέση με τα πίσω (255/40 R18). Οι κινητήρες εναλλάσσονται αρμονικά στο σχετικό πρόγραμμα λειτουργίας (Auto eDrive) και το αυτόματο κιβώτιο εντυπωσιάζει με την ποιότητα λειτουργίας και την ταχύτητα στις εναλλαγές σχέσεων. Με 140 ευρώ παραπάνω παίρνει κανείς και paddles στο τιμόνι για εναλλαγές σχέσεων με τα ακροδάκτυλα. Η οδήγηση της 330e στην πόλη είναι παιχνίδι, αν και η σφιχτή ανάρτηση σε συνδυασμό με τα χαμηλού προφίλ ελαστικά επηρεάζουν κάπως την άνεση. Στον ανοιχτό δρόμο όμως και σε καλή άσφαλτο η ποιότητα κύλισης είναι εντυπωσιακή. Ακόμη και με τον κινητήρα βενζίνης σε λειτουργία, το επίπεδο θορύβου είναι χαμηλό και σε συνδυασμό με την συγκλονιστική σταθερότητα του αυτοκινήτου μπορείς να καλύψεις μεγάλες αποστάσεις με ιδιαίτερη άνεση. Πάντως το μικρό ρεζερβουάρ (41 λτ.) θα σε αναγκάσει σε έξτρα στάσεις. Αυτό όμως δεν επηρεάζει σε τίποτα τον οδηγικό χαρακτήρα του αυτοκινήτου, που παραμένει σπορτίφ και που τονίζεται από το καταπληκτικό σε αίσθηση και ακρίβεια τιμόνι, αλλά και τις τονισμένες επιδόσεις. Μάλιστα αν απενεργοποιήσεις το σύστημα ελέγχου δυναμικής συμπεριφοράς και το επιδιώξεις, τότε -και με την βοήθεια της άφθονης ροπής από το ρελαντί- τα παιχνίδια με την πίσω κίνηση περιλαμβάνονται στο οδηγοκεντρικό μενού της 330e. Μάλιστα η απουσία ελεγχόμενου διαφορικού αμβλύνεται κάπως από το παραπάνω βάρος, που δέχεται ο πίσω άξονας λόγω των μπαταριών και έτσι ο εσωτερικός τροχός δεν «χαζοσπινάρει» αισθητά. Η 330e «πατάει» εξαιρετικά βασισμένη σε μια ανάρτηση, που δε χάνει ποτέ την αυτοκυριαρχία της, σε ένα πλαίσιο που δεν «παίζεται» ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα και σε φρένα που δεν έδειξαν να ιδρώνουν στο ελάχιστο με το παραπανήσιο βάρος εμφανίζοντας, ανάλογες με αυτές της 320i, αποστάσεις ακινητοποίησης.