Το καταπληκτικό με το Golf R δεν είναι τόσο οι καταιγιστικές του επιδόσεις, αλλά η δυνατότητα που δίνει σε κάθε οδηγό να τις εκμεταλλευτεί στο έπακρο με την αρωγή και της τετρακίνησης. Η πρόσφυση είναι εξωπραγματική και σε αντίθεση με αντίστοιχες προσθιοκίνητες κατασκευές ακόμη και στην πιο κλειστή στροφή δεν βρίσκεσαι τρομαγμένος να παλεύεις με ένα τιμόνι που «ψαρεύει» και τροχούς να σπινάρουν με έντονες υποστροφικές τάσεις, πόσο δε με την απουσία μπλοκέ διαφορικού. Εδώ όλα εξελίσσονται γραμμικά και προοδευτικά με την ουδετερότητα του καλοζυγισμένου πλαισίου να σε κάνει «μάγκα» οδηγώντας ακόμη και με το ένα χέρι (που λέει ο λόγος).
Από εκεί και πέρα η οδηγική αίσθηση βασίζεται στο επιλεγμένο πρόγραμμα λειτουργίας. Με το Eco τα πάντα είναι ήπια, στο Comfort η κύλιση είναι μαγική. Το Normal αρχίζει να δείχνει τα δόντια της κατασκευής, χωρίς όμως να ταλαιπωρείσαι από κοπανήματα της ανάρτησης. Με την επιλογή Race το Golf R μεταμορφώνεται ειδικά σε απόσβεση (ποτέ όμως δεν γίνεται κουραστικό) και ήχο, προκαλώντας σε να το «στύψεις» με την κατανάλωση να αποτελεί τη μοναδική ίσως τροχοπέδη… Σαφώς και δεν είναι τόσο ρυθμίσιμο όσο ένας Focus RS, σίγουρα δεν έχει την κοψιά του Type R, είναι όμως ένα καυτό χάτσμπακ, με το οποίο μπορείς να ζεις καθημερινά, ενώ αν το ζητήσεις επί τουτου δε θα σου χαλάσει χατήρια με το ελάφρωμα της ουράς για δυναμικές τοποθετήσεις μέσα στη στροφή(όσο το ESP σε αφήνει), με το τιμόνι, τα φρένα και το πλαίσιο να στέκονται πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Και με το σύστημα παραμετροποίησης πραγματικά να «δουλεύει», ειδικά με τη χρήση των εξατομικευμένων επιλογών του προγράμματος Individual (το καλύτερο set up για το δρόμο αποδείχθηκε το όλα στο Race και ανάρτηση στο Comfort).