Η ενέργειά του Mirai αντλείται από την... παραγωγή νερού και είναι αρκετή για να κινεί το αυτοκίνητο, αλλά και να φορτίζει τις μπαταρίες του. Το πεπιεσμένο υδρογόνο οδηγείται στις κυψέλες καυσίμου όπου βρίσκεται το οξυγόνο που συλλέγεται από τους αεραγωγούς. Στις κυψέλες καυσίμου το υδρογόνο απελευθερώνει ηλεκτρόνια τα οποία μεταφέρονται στο αντίθετο ηλεκτρόδιο και συναντούν το οξυγόνο. Αυτή η κίνηση των ηλεκτρονίων, όπως θα δείτε και στο video παρακάτω, από το ένα ηλεκτρόδιο στο άλλο παράγει τον ηλεκτρισμό, ο οποίος τροφοδοτεί τον ηλεκτροκινητήρα. Η ένωσή του υδρογόνου με το οξυγόνο (Η2Ο) σχηματίζει το νερό (δημιουργούνται 7 λίτρα νερού/100 χλμ).
Όμως επειδή δεν χρειάζεται πάντοτε το ίδιο ποσοστό ενέργειας, η πλεονάζουσα ενέργεια από τις κυψέλες καυσίμου φορτίζει τις μπαταρίες πίσω από τα πίσω καθίσματα. Το ίδιο συμβαίνει και με την ενέργεια που συλλέγεται από το σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά το φρενάρισμα. Έτσι, όταν ο οδηγός βυθίσει το πόδι στο γκάζι, η μονάδα διαχείρισης ενέργειας τροφοδοτεί το μοτέρ με ενέργεια από τις κυψέλες καυσίμου αλλά και από τις μπαταρίες.
Η όλη ιδέα βασίζεται στο φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης. Κατά την ηλεκτρόλυσή του, το νερό διασπάται στα βασικά στοιχεία τα οποία το αποτελούν, υδρογόνο και οξυγόνο, με την βοήθεια του ηλεκτρικού ρεύματος. Οι Γιαπωνέζοι λοιπόν με το Mirai κάνουν την ίδια διαδικασία, αλλά… αντίστροφα. Αντί να παίρνουν το νερό και να χρησιμοποιούν ενέργεια για να το διασπάσουν, παίρνουν τα στοιχεία που το αποτελούν (υδρογόνο και οξυγόνο) και αντλούν ενέργεια από τη δημιουργία του.
Πολύ ωραία όλα αυτά. Γνωρίζει κάποιος πως παράγεται το υδρογόνο;
Διότι το υδρογόνο παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα από μεθάνιο. Γίνεται έκλυση ατμού σε μεγάλη πίεση και το τελικό προϊόν είναι υδρογόνο και μονοξείδιο του άνθρακα (που είναι δηλητήριο). Εν συνεχεία γίνεται εκ νέου έκλυση ατμού και παράγεται λίγο ακόμη υδρογόνο και -μαντέψτε- CO2...
Στην Γερμανία υπάρχουν βενζινάδικα που παράγουν υδρογόνο στο σημείο από φυσικό αέριο. Φυσικά πάλι εκλύεται CO2 στην ατμόσφαιρα από την μετατροπή.
Ο αμείλικτος 2ος νόμος της θερμοδυναμικής μας μαθαίνει ότι στις μετατροπές ενέργειας υπάρχουν πάντα απώλειες.Κατά συνέπεια, πιο αποδοτικό θα ήταν να κινηθεί το όχημα εξ' αρχής καίγοντας φυσικό αέριο ή υγραέριο, παρά να το μετατρέψουμε σε υδρογόνο και εν συνεχεία σε ηλεκτρισμό.
Μέχρι να βρεθεί φθηνός και καθαρός τρόπος να παράγουμε υδρογόνο μέσω ηλεκτρόλυσης -με καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας-, η υδρογονοκίνηση παραμένει τεχνολογική άσκηση και publicity stunt των κατασκευαστών.
Πολύ ωραία όλα αυτά. Γνωρίζει κάποιος πως παράγεται το υδρογόνο; Διότι το υδρογόνο παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα από μεθάνιο. Γίνεται έκλυση ατμού σε μεγάλη πίεση και το τελικό προϊόν είναι υδρογόνο και μονοξείδιο του άνθρακα (που είναι δηλητήριο). Εν συνεχεία γίνεται εκ νέου έκλυση ατμού και παράγεται λίγο ακόμη υδρογόνο και -μαντέψτε- CO2... Στην Γερμανία υπάρχουν βενζινάδικα που παράγουν υδρογόνο στο σημείο από φυσικό αέριο. Φυσικά πάλι εκλύεται CO2 στην ατμόσφαιρα από την μετατροπή. Ο αμείλικτος 2ος νόμος της θερμοδυναμικής μας μαθαίνει ότι στις μετατροπές ενέργειας υπάρχουν πάντα απώλειες.Κατά συνέπεια, πιο αποδοτικό θα ήταν να κινηθεί το όχημα εξ' αρχής καίγοντας φυσικό αέριο ή υγραέριο, παρά να το μετατρέψουμε σε υδρογόνο και εν συνεχεία σε ηλεκτρισμό. Μέχρι να βρεθεί φθηνός και καθαρός τρόπος να παράγουμε υδρογόνο μέσω ηλεκτρόλυσης -με καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας-, η υδρογονοκίνηση παραμένει τεχνολογική άσκηση και publicity stunt των κατασκευαστών.