Ποιος θέλει να κάνει 200 χιλιόμετρα σε ένα αμάξι 2,5 μέτρα με λιγότερα από 20 άλογα και χωρίς ίχνος ηχομόνωσης;
Θεϊκά στο παρκάρισμα της πόλης, αλλά πώς κυκλοφορείς κάθε μέρα;
Η μικροκινητικότητα δίνει λύσεις σε πάρα πολλά προβλήματα στην μετακίνηση εντός της πόλης. Όμως κάνει και συμβιβασμούς για αυτή την κινητικότητα που υπόσχεται. Αξίζει;
Σκέψου τα θετικά που έχει ένα ηλεκτρικό αυτοκινητάκι δυόμισι μέτρων, που φορτίζει γρήγορα, δεν καίει τίποτα και παρκάρει παντού. Σκέψου και τα αρνητικά του όμως, αφού ίσα που χωράει δυο άτομα, δεν έχει ηχομόνωση, και κολλάει στην κίνηση το ίδιο με τα μεγάλα, κανονικά αυτοκίνητα.
Φυσικά το εύκολο παρκάρισμα είναι μεγάλη υπόθεση. Σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου η σταύθμευση είναι άναρχη και το μέγεθος μετράει, ένα Citroen Ami ή ένα Microlino, παρκάρουν κάθετα, όπως το πρώτο Smart, και δίνουν λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα κίνησης στην πόλη.
Στις πόλεις που οι θέσεις είναι διαγραμισμένες, αυτό είναι τελείως περιττό, και έτσι βλέπουμε πρωτεύουσες όπως το Λονδίνο να μην ασχολούνται καθόλου με τέτοια οχήματα. Όμως στην Αθήνα, τη Θεσαλονίκη και τα άλλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, που οι θέσεις πάρκινγκ είναι απλά ότι χωράει ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, τα μικρο-αυτοκίνητα έχουν θέση, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Με τι τίμημα όμως; Βλέπεις τόσο το Ami, όσο και το σημαντικά ακριβότερο Microlino, δεν είναι φτιαγμένα για άνεση. Στο Ami, με το τετράγωνο σχήμα, υπάρχει μια σχετική άπλα εμπρός, με το Microlino όμως το πράμα είναι πιο στριμωχτό.
Και αν πάμε πέρα από τα καθίσματα ή την ανάρτηση, το πράγμα αλλάζει ακόμη περισσότερο. Μιλάμε για την μόνωση, την τραχύτητα και τους κραδασμούς. Η μετάδοση ακούγεται συνέχεια, με έναν ήχο που επικαλύπτει ακόμη και το βουιτό του ηλεκτροκινητήρα. Ο αέρας ακούγεται, οι θόρυβοι απ'έξω ακούγονται, η κύλιση των τροχών ακούγονται, όλα ακούγονται.
Σαφώς το κόστος χρήσης είναι ελάχιστο, και με τη χαμηλή τιμή του Ami, η Citroen όντως υπόσχεται φθηνή μετακίνηση. Με το Microlino και την υψηλή τιμή αγοράς του, το πράγμα είναι πιο σύνθετο, όμως οι Ελβετοί έχουν διπλά άλογα (15) από το Citroen, διπλή τελική (90 χλμ./ώρα), οπότε μπορείς να βγεις και σε μια λεωφόρο, και περισσότερα χιλιόμετρα αυτονομία (90/150/200 ανάλογα έκδοσης αντί για 75 του Ami).
Όπως και να έχει όμως, πως είναι η μετακίνηση σε ένα τέτοιο μικρο-όχημα, ένα τετράτροχο μοτοποδήλατο, όπως είναι επίσημα η κατηγορία τους; Αξίζει το πιο εύκολο παρκάρισμα τόση ταλαιπωρία; Και είναι τελικά λύση αυτό που προτίνεται εδώ ή τιμωρία, ειδικά με δεδομένο ότι ούτε το Ami ούτε το Microlino δίνουν λύση στο κυκλοφοριακό. Βλέπεις αντίθετα με τα μηχανάκια που περνούν ανάμεσα στα αυτοκίνητα, τα μικρο-οχήματα, κάθονται στην ουρά όπως όλοι οι άλλοι. Αξίζει; Τι λες;
