Μπάχαλο στο χώρο του αυτοκινήτου από τη βιαστική στροφή στα ηλεκτρικά

- Η ραγδαία μείωση πωλήσεων των ηλεκτρικών αφήνει κενό στην αγορά
- Για να καλύψουν το κενό, οι κατασκευαστές γυρίζουν στα βενζίνης/υβριδικά
- Οι υποδομές της ηλεκτροκίνησης (φορτιστές) επιβραδύνονται ή και ρημάζουν
- Μετά από αυτά θα έχουμε έλλειψη ανταλλακτικών & νέων αυτοκινήτων

Η ραγδαία μείωση πωλήσεων των ηλεκτρικών αφήνει κενό στην αγορά

Κυβερνήσεις, προγράμματα, επενδύσεις, πολιτικές, και όμως κανείς δεν ρώτησε την αγορά: Μπορεί να πληρώσει το κόστος της ηλεκτροκίνησης; Πώς νόμισαν ότι γίναμε ξαφνικά όλοι Νορβηγία και βρήκαμε τα λεφτά να αντικαταστήσουμε τον γηρεότερο στόλο της Ευρώπης μέσα σε 15 χρόνια με ηλεκτρικά;
 
Το πρώτο τρίμηνο του 2024 δεν είναι μόνο πρόβλημα για την ηλεκτροκίνητη αυτοκινητοβιομηχανία. Είναι πρόβλημα για όλους. Η αγορά έδειξε τα δόντια της, αφού μόλις το ποσοστό που μπορούσε ή και ήθελε ηλεκτρικό, το απέκτησε, επήλθε κορεσμός και τα ηλεκτρικά έμειναν στις εκθέσεις. Μπορεί να περίμεναν 25% αύξηση πωλήσεων το χρόνο, όμως αυτό προϋποθέτει πως μετά από την κρίση, τον covid, τους ημιαγωγούς, την ακρίβεια και τα επιτόκια, θα βρίσκαμε και λεφτά από πάνω για να πάρουμε ηλεκτρικό, σχεδόν σε διπλή τιμή. Και η επιμονή αυτή σημαίνει πως τελικά δεν αγοράσαμε τίποτα, γιατί εκτός από τα ηλεκτρικά είναι λίγα τα υπόλοιπα «κανονικά» αυτοκίνητα πλέον.

Για να καλύψουν το κενό, οι κατασκευαστές γυρίζουν στα βενζίνης/υβριδικά

Τώρα φυσικά οι κατασκευαστές το βλέπουν το πρόβλημα. Όσοι το έπαιξαν σε διπλό ταμπλό και μπορούν να βάλουν στα ίδια αυτοκίνητα και θερμικά μοτέρ, θα το κάνουν και μάλιστα γρήγορα. Όσοι άλλαξαν τις γκάμες τους με αποκλειστικά ηλεκτρικά, θα πρέπει να παρατείνουν τη ζωή όσων θερμικών έχουν ακόμη ή και να επαναφέρουν μοντέλα που έκοψαν. Μπορεί αυτό να είναι καλή είδηση για όσους δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να πάρουν ηλεκτρικό, όμως όταν μια τεχνολογία που έχει πάρει τα χαρακτηριστικά «μεσσία» και όλα έχουν βασιστεί πάνω της, κάνει βήματα πίσω, χάνεται η εμπιστοσύνη και μαζί και οι επενδύσεις.

Οι υποδομές της ηλεκτροκίνησης (φορτιστές) επιβραδύνονται ή και ρημάζουν

Αν η αγορά δεν θέλει άλλα ηλεκτρικά, ποιος θα βάλει το χέρι στην τσέπη να φτιάξει τις υποδομές που χρειάζονται, και που θεωρούσαμε τόσο καιρό πως η έλλειψή τους είναι που φταίει και έτσι δεν αγοράζει ηλεκτρικά περισσότερος κόσμος; Και ο φαύλος κύκλος της κότας και του αβγού δεν θέλει πολύ για να αρχίσει, ενώ ήδη έχει αρχίσει και το ρημαδιό. Ήδη στην Ευρώπη οι φορτιστές γίνονται στόχοι για τον πολύτιμο χαλκό τους. Αν τώρα δεν χρησιμοποιηθούν γιατί τα ηλεκτρικά δεν θα είναι όσα περίμεναν, ποιος θα πληρώσει να τους επισκευάσει, ποιος θα πληρώσει να βάλει κάμερες να τους επιτηρεί, εταιρείες ασφαλείας (security) να τους παρακολουθεί;

Μετά από αυτά θα έχουμε έλλειψη ανταλλακτικών & νέων αυτοκινήτων

Όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνο στα ηλεκτρικά. Σαφώς αν η αγορά ορθοποδήσει με την στροφή στα θερμικά και τα υβριδικά, τουλάχιστον θα ξαναδούμε περισσότερα αυτοκίνητα στην αγορά που θα έχουν καλύτερη μοίρα στις εκθέσεις. Όμως οι πολιτικές δεν έχουν αλλάξει, και η πίεση στους κατασκευαστές είναι τέτοια που πολλές μάρκες προτιμούν να μην πουλάνε θερμικά μοντέλα που ήταν best seller τους λίγο καιρό πριν, ώστε να μην πέσουν τα ηλεκτρικά κάτω από το όριο του 22% που πρέπει να πετύχουν για να μην πληρώνουν πρόστιμο 18.000 ευρώ για κάθε ταξινόμηση. Και με την έλλειψη από τον κορονοϊό και μετά, τα θερμικά και υβριδικά στους δρόμους είναι λίγα, και σύντομα και τα ανταλλακτικά μπορεί να είναι λιγότερα. Ποιος να επενδύσει στην παραγωγή τους όταν η ηλεκτροκίνηση θα αντικαθιστούσε τα πάντα σε 10 χρόνια;
 
Είχε μάλλον δίκιο ο επικεφαλής της Stellantis όταν έλεγε πως οι «πράσινοι» στόχοι είναι πιο πιθανό να επιτευχθούν με τα υβριδικά που μπορούν να αγοράσουν περισσότεροι από τα ηλεκτρικά που μπορούν μόνο λίγοι. Τι λες όμως είναι έτσι; Μπορούμε να πάμε πίσω στις πολιτικές; Ή τους στόχους; Και τελικά τι αυτοκίνητο θα αγοράσεις εσύ για να είσαι και «πράσινος» αλλά και λογικός;