- Οι κατασκευαστές ψάχνουν χώρες για νέα εργοστάσια στην Ευρώπη
- Το που θα φτιαχτεί ένα εργοστάσιο επηρεάζεται από πολλές προϋποθέσεις
- Ρόλο παίζουν και οι προμηθευτές και το πόσο κοντά είναι
- Η τεχνογνωσία στο εργατικό δυναμικό είναι το κλειδί στην απόφαση
Οι κατασκευαστές ψάχνουν χώρες για νέα εργοστάσια στην Ευρώπη
Γιατί δεν έχει η Ελλάδα εργοστάσιο κατασκευής αυτοκινήτων; Κάθε φορά που μία μάρκα λέει πως ψάχνει χώρα, όλοι αναρωτιούνται αν μπορεί να έρθει στην Ελλάδα. Έχει όμως η Ελλάδα αυτό που χρειάζεται ένα εργοστάσιο; Και τελικά υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνουμε και εμείς μέλος της αυτοκινητοβιομηχανίας;
Τα τελευταία τριάντα χρόνια η αυτοκινητοβιομηχανία έχει απλωθεί σε χώρες χωρίς δική τους μάρκα, χωρίς προηγούμενο στην παραγωγή αυτοκινήτων. Και αυτό δίνει ελπίδα στην Ελλάδα κάθε φορά, όπως τώρα, που κάποια μάρκα ψάχνει να βρει χώρα να φτιάξει εργοστάσιο. Ειδικά τώρα με τα ηλεκτρικά και τους Κινέζους που ψάχνουν να «πατήσουν» στην Ευρώπη για να μην πληρώνουν δασμούς, η ιδέα ενός εργοστασίου στην Ελλάδα έκανε πάλι την εμφάνισή της.
Το που θα φτιαχτεί ένα εργοστάσιο επηρεάζεται από πολλές προϋποθέσεις
Φυσικά η επιλογή χώρας δεν γίνεται απλά με το αν υπάρχει αρκετός χώρος για να χτιστεί το εργοστάσιο. Αν δει κανείς τι κάνουν οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών για να διεκδικήσουν ένα τέτοιο εργοστάσιο θα καταλάβει και που υστερούμε. Ας πούμε η Τουρκία, που πλέον έχει τεράστια αυτοκινητοβιομηχανία, προσφέρει πάντα δωρεάν τη γη, ιδιαίτερα φορολογικά προνόμια και φορολογική σταθερότητα, υποδομές (δρόμους, τρένα, λιμάνια) πληρωμένα από το δημόσιο, προγράμματα εκπαίδευσης προσωπικού και σχολές για τους νέους, και εντάξεις ολόκληρων περιοχών στο σχέδιο για νέες πόλεις γύρω από τα εργοστάσια. Στην Ελλάδα έχουμε αλλάξει 22 φορολογικές νομοθεσίες σε 17 χρόνια. Τι λέμε τώρα;
Ρόλο παίζουν και οι προμηθευτές και το πόσο κοντά είναι
Πέρα από το τι προσφέρει όμως μια κυβέρνηση για να προσελκύσει μια επιχειρηματική επένδυση τέτοιου μεγέθους, υπάρχει και το ζήτημα των προμηθευτών. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται ελάχιστες εταιρείες που προμηθεύουν αυτοκινητοβιομηχανίες. Που σημαίνει πως ένα εργοστάσιο θα πρέπει να εισάγει από μακριά ότι δεν παράγει το ίδιο, δηλαδή τον μεγαλύτερο αριθμό των τμημάτων ενός αυτοκινήτου. Χώρες όπως η Τουρκία έχουν ήδη πολλές τέτοιες βιομηχανίες που προμηθεύουν τα εργοστάσια αυτοκινήτων, ενώ η κεντρική Ευρώπη, ανεξαρτήτως χώρας, είναι μια γειτονιά. Τι Σλοβενία, τι Σλοβακία, τι Ουγγαρία; Μια νταλίκα δρόμος.
Η τεχνογνωσία στο εργατικό δυναμικό είναι το κλειδί στην απόφαση
Στο τέλος όμως αυτό που έχει σημασία είναι το ανθρώπινο δυναμικό. Σε μία χώρα χωρίς βαριά βιομηχανία δεν υπάρχει ούτε τεχνογνωσία αλλά ούτε και κουλτούρα στο ανθρώπινο δυναμικό που θα επανδρώσει ένα τέτοιο εργοστάσιο. Ναι, μπορεί ο κόσμος να εκπαιδευτεί, όμως η πρώτη γενιά εργατών πρέπει να έρθει απΆέξω για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να αναλάβουν οι επόμενοι. Αν πας στη Σλοβενία, με τέσσερα εργοστάσια, έχεις κόσμο να διαλέξεις και κατόπιν να εκπαιδεύσεις άλλους. Στην Ελλάδα ξεκινάς από το μηδέν.
Οπότε τι πιθανότητες έχουμε αλήθεια να δούμε ένα εργοστάσιο στην Ελλάδα; Εσύ πιστεύεις πως μπορεί κάτι να αλλάξει; Τι λες;
