Στο δρόμο: Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε

Όσα περισσότερα χιλιόμετρα «γράφεις» πίσω από το τιμόνι του Audi R8 Spyder, τόσο πιο φανερός γίνεται ο κρυφός του άσσος και αυτός δεν είναι παρά ο διττός του χαρακτήρας: Όσο φιλικό και εύχρηστο είναι στην καθημερινότητα, τόσο και άλλο τόσο μπορεί να είναι μια πολεμική οδηγική μηχανή, που δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από ένα GT3 αγωνιστικό. Όλα είναι στο χέρι του οδηγού! Επιλέγεις τη λειτουργία comfort, ο ήχος γίνεται διακριτικός και θαυμάζεις την ποιότητα κύλισης και την απορροφητικότητα της ανάρτησης. Η τετρακίνηση μοιράζει τη δύναμη με τρόπο, που ακόμα και στη γλίτσα να έχεις το πάνω χέρι, οι αλλαγές στο κιβώτιο βούτυρο.

Ίσως είναι και η καλύτερη επιλογή με την οροφή ανοιχτή, αφού κακά τα ψέματα παρά τις ενισχύσεις που έχει δεχθεί το Audi Space Frame πλαίσιο (με κυρίαρχα υλικά το αλουμίνιο σε ποσοστό 79,6 % και τα ανθρακονήματα σε 13% το βάρος του πλαισίου είναι μόλις 208 κιλά) δεν μπορεί να έχει την ακαμψία της coupe έκδοσης, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι ευπαθές στην στρέψη ή πως εμφανίζει έντονες στρεβλώσεις. Χωρίς υπερβολή με την επιλογή Comfort, το R8 Spyder είναι τόσο ευκολοοδήγητο, όσο ένα A4. Mόνο, που είναι 4-5 φορές πιο δυνατό και αρκετά πιο βενζινοβόρο. Βέβαια στην επιλογή Comfort και σε ταξίδι με 120 χλμ./ώρα η κατανάλωση μπορεί να παίζει χαμηλά, ακόμη και γύρω στα 9,5 λτ./100 χλμ. Μην ξεχνάμε πως υπάρχει και σύστημα απενεργοποίησης των μισών κυλίνδρων…

Όμως η πραγματική μαγεία του R8 κρύβεται στην οδήγηση με το πρόγραμμα Dynamic, που μεταφράζεται σε ακραία ακουστική και ανάλογη απόδοση του, σφίξιμο των αναρτήσεων Αudi Magnetic Ride και του τιμονιού, συγκλονιστικά γρήγορες εναλλαγές σχέσεων και σπορ λειτουργία της τετρακίνησης. Όλα μαζί λειτουργούν ορχηστρικά για σε παρασύρουν σε ένα μοναδικό οδηγικό ρυθμό. Σύντομα βρίσκεσαι με πολλά, πάρα πολλά, χιλιόμετρα στο κοντέρ και λίγες δικαιολογίες για το αυτόφωρο…

 Με «καθαρές» γραμμές εκμεταλλεύεσαι τα δυνατά φρένα, τα εξαιρετικά ηλεκτρονικά, την μελετημένη αεροδυναμική με επίπεδο πάτωμα, τη δεδομένη παραγόμενη κάθετη δύναμη και την μυθική πρόσφυση για να εξευτελίζεις ευθείες και να κάνεις πλάκα στις καμπές. 

Βέβαια το παιχνίδι γίνεται και «αλλιώς» αν οδηγικά είσαι ώριμος (ή ανώριμος, όπως το πάρει κανείς) εκμεταλλευόμενος την ρυθμισιμότητα του πλαισίου και τη διάθεση της τετρακίνησης να δίνει περισσότερο έργο προς τα πίσω. Έτσι με το κατάλληλο input στο τιμόνι, μπορείς να βρεθείς από ελαφρά έως πολύ γυρισμένος στην κορυφή ανάλογα με το γκάζι και ανάλογα με το πόσο έχεις σπάσει τα δεσμά του ESP. Σε κάθε περίπτωση οι αντιδράσεις είναι (τηρουμένων των αναλογιών) προοδευτικές και σε καμία περίπτωση τρομακτικές. Οι κλίσεις είναι μηδενικές και σε συνδυασμό με τα θεόρατα μετατρόχια το R8 Spyder στρίβει συναρπαστικά καταφέρνοντας να κρύψει έντεχνα το βάρος του, που δεν το λες και λίγο (1.720 κιλά χωρίς οδηγό). Είναι απίθανο το πώς ο οδηγός μπορεί να ζυγίσει την αρχική τάση για υποστροφή σε ουδέτερη συμπεριφορά, χωρίς νευρικά τινάγματα και άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Βέβαια, όσο φιλικό και να είναι, όσο μάγκα και να σε κάνει από μόνο του τo R8, χρειάζεται να είσαι εκεί 100% μιας και μιλάμε για μια κεντρομήχανη κατασκευή με 42/58 αναλογία βάρους εμπρός-πίσω και 3,19 αναλογία κιλών ανά ίππο! Απαιτείται στοιχειώδης λογική, που εδώ που τα λέμε δεν είναι και δύσκολο να τη χάσεις υπό τη συναισθηματική φόρτιση, που δημιουργεί το μυθικό ηχητικό κρεσέντο από τις εξατμίσεις ή η βίαιη εμπλοκή των γραναζιών στις αλλαγές σχέσεων με τέρμα γκάζι κοντά στο «κόφτη». 

To τιμόνι μπορεί να μην σπαρταράει και να μη σε κάνει να νιώθεις τα ακροδάκτυλα συνέχεια των ακρόμπαρων, ωστόσο στέκει πάντα αρωγός με εξαιρετική ακρίβεια και σωστό βάρος. Με δεδομένη την τιμή του αυτοκινήτου θα περίμενε κανείς στάνταρ κεραμικά φρένα, που όμως δεν υφίστανται. Ακόμη και τα απλά 4 αεριζόμενα δισκόφρενα πάντως προσφέρουν σίγουρο και δυναμικό φρενάρισμα, αν και σε ολισθηρό οδόστρωμα το ABS έδειξε ιδιαίτερα ευαίσθητο. Φυσικά και θα θέλαμε στάνταρ τα κεραμικά δισκόφρενα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα στάνταρ έδειξαν σημάδια κόπωσης ή ανεπάρκειας. Αλίμονο…