Οδηγικά το Vitara παραμένει η χρυσή μετριότητα που ξέραμε: Tίποτα δε σε ενοχλεί ουσιαστικά, αλλά και τίποτα δεν υπάρχει για να σε κάνει να αναφωνήσεις «ουάου».
Οδηγικά το Vitara παραμένει η χρυσή μετριότητα που ξέραμε: Tίποτα δε σε ενοχλεί ουσιαστικά, αλλά και τίποτα δεν υπάρχει για να σε κάνει να αναφωνήσεις «ουάου». Τα περιθώρια πρόσφυσης είναι καλά, οι αντιδράσεις προβλέψιμες, τα φρένα ικανοποιητικά και η μαλακή ανάρτηση κάνει τη δουλειά της απέναντι στις ανωμαλίες του δρόμου. Σε πιο πιεσμένους ρυθμούς, όπως είναι λογικό «γέρνει» αρκετά, χωρίς ωστόσο αυτό να χαλάει την ασφαλή οδική του συμπεριφορά (ακόμα καλύτερη με τα νέα συστήματα ασφαλείας και υποβοήθησης) με τη μόνη ουσιαστική ένσταση να αφορά την αίσθηση στο τιμόνι.
Σε πιο πιεσμένους ρυθμούς και όπως είναι λογικό, το Suzuki Vitara «γέρνει» αρκετά, χωρίς ωστόσο αυτό να χαλάει την ασφαλή οδική του συμπεριφορά, που τονίστηκε με τα νέα συστήματα ασφαλείας και υποβοήθησης.
Από εκεί και πέρα στην πόλη, εκτιμάς την καλή περιφερειακή ορατότητα και την ευελιξία που εξασφαλίζει ο μικρός κύκλος στροφής (10,4 μέτρα), ενώ σύμφωνα με τη Suzuki το σύστημα αυτόματου φρεναρίσματος σε έκτακτη ανάγκη, «διαβάζει» μεγαλύτερη περιοχή μπροστά και πλάι από το αυτοκίνητο κατά την κίνηση. Σε κάθε περίπτωση, όταν αφήσεις την άσφαλτο και περάσεις στο χώμα ακόμα και το 4Χ2 Vitara της δοκιμής απορροφά υποδειγματικά τους κραδασμούς και τα 185 χλστ. απόστασης από το έδαφος προσφέρουν αυτοπεποίθηση απέναντι σε κροκάλες και νεροφαγώματα.