- Παλιότερα υπήρχε η άποψη της γερμανικής πρακτικότητας από τη μία και της γαλλικής φινέτσας από την άλλη
- Η περίπτωση της ποτηροθήκης αποτελεί δυνατό γρίφο σε κάθε καμπίνα. Να χωράει τα πάντα, ή να είναι διακριτική
- Η εργονομία άλλαξε με τις οθόνες και τα πλήκτρα αφής, εδώ οι Γερμανοί το «γύρισαν» στα κουμπιά αφής
- Σε βάθος χρόνου, το στυλ κερδίζει, αλλά η εργονομία είναι που σου αλλάζει τη συνύπαρξη με το αυτοκίνητο
Γερμανική πρακτικότητα από τη μία γαλλική φινέτσα από την άλλη
Μπορεί να μην αποκλείει η εργονομία το στυλ και το στυλ την εργονομία, όμως σε κάθε καμπίνα η φιλοσοφία σχεδίασης βάζει ή το ένα ή το άλλο στοιχείο πρώτο. Το θέμα είναι όμως όχι μόνο τι προτιμάς στο καινούργιο αυτοκίνητο, αλλά και τι θες να έχει αυτό με το οποίο μπορεί να ζήσεις 20 χρόνια. Τι λες;
Πώς κέρδισαν οι Γερμανοί την κορυφή της αυτοκινητοβιομηχανίας στη δεκαετία του `80 και του `90, εκτοπίζοντας Γάλλους και Ιταλούς και άνοιξαν την πόρτα για τους Ιάπωνες; Έκαναν τα αυτοκίνητά τους πρακτικά, εύκολα, εργονομικά. Θυσίασαν την φινέτσα, το χρώμα, το στυλ, συχνά τη φωτεινότητα και ακόμη πιο συχνά την πρωτοτυπία, όμως κέρδισαν την αγορά. Την ίδια στιγμή το στυλ κράτησε την αξία του, διαχρονικά και με ξεκάθαρους λόγους, όμως η γκρίνια, όταν όλα γίνονται λίγο πιο δύσκολα από τον ανταγωνισμό, ξεκίνησε για τα καλά.
Η περίπτωση της ποτηροθήκης στο κέντρο ή πτυσσόμενη
Πάρε για παράδειγμα την ποτηροθήκη. Χρειάζεται, πρέπει να είναι προσβάσιμη από τον οδηγό, να χωράει κάθε μέγεθος ποτηριού ή μπουκαλιού, αλλά και να το σφηνώνει να μην πέφτει. Οι Γερμανοί την έβαλαν ανάμεσα στον οδηγό και τον εμπρός επιβάτη. Διπλή, τεράστια, κάνει την δουλειά της καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη λύση, αφήνει όμως δύο τεράστιες τρύπες μέσα στη μέση της καμπίνας, με το φθηνότερο πλαστικό. Από την άλλη οι πτυσσόμενες λεπτεπίλεπτες ποτηροθήκες σε τόσα μοντέλα. Χωράνε ένα μέγεθος ποτηριού, όχι πολύ μεγάλο ή μικρό, όχι πολύ βαρύ, και όταν είναι στη θέση του, κρύβει και την οθόνη. Όμως εξαφανίζεται όταν δεν χρησιμοποιείται, δεν ομορφαίνει, αλλά δεν ασχημαίνει. Δεν είναι όμως και εύχρηστη.
Η εργονομία άλλαξε με τις οθόνες και τα πλήκτρα αφής
Βάλε τώρα και την αλλαγή που έφεραν οι οθόνες στην εργονομία και τη σχεδίαση. Οι Γερμανοί, και κυρίως ο όμιλος VW, πέρασε αμέσως σε πλήκτρα αφής στο τιμόνι, κάτω από την οθόνη, για τον κλιματισμό, για όλα. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν, αν θεωρεί κανείς πως η εξάλειψη των φυσικών κουμπιών κάνει πιο όμορφη την καμπίνα, τότε οι Γερμανοί κερδίζουν στο στυλ και χάνουν στην εργονομία. Μέχρι να δεις πως οι Γάλλοι κράτησαν τα κουμπιά τους, άλλαξαν τους διακόπτες που τώρα απέκτησαν το δικό τους στυλ. Ρετρό, εργονομικό, διαφορετικό.
Σε βάθος χρόνου, το στυλ κερδίζει, αλλά η εργονομία βοηθάει
Όμως η επιλογή ανάμεσα σε εργονομία και στυλ δεν είναι τόσο απλή. Με πρώτη ματιά ένα αυτοκίνητο που σε παιδεύει είναι μάλλον ένα κακό αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο όμως που είναι άσχημο δεν το αντέχεις εξίσου. Ειδικά αν μιλάμε για βάθος χρόνου, και το αυτοκίνητο το έχεις για 10-20 χρόνια, τότε η επιλογή είναι πολύ πιο δύσκολη. Εργονομία και ας δείχνει «βαρετό», «συγκρατημένο», «συντηρητικό» ή όποια άλλη λέξη μάλλιασε η γλώσσα μας να χρησιμοποιούμε στην περιγραφή κάθε γερμανικής καμπίνας από το 80 και τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 2000; Ή στυλ και ας μην μπορείς να πάρεις ένα μπουκάλι νερό γιατί δεν έχεις να το βάλεις πουθενά, και αν ο καφές είναι σε πλαστικό αντί για χάρτινο ζουλιέται και πέφτει από την ποτηροθήκη;
Εσύ τι προτιμάς για το αμάξι που θα αγόραζες σήμερα; Τι όμως είναι αυτό που θέλεις για το αυτοκίνητο που θα κρατούσες 20 χρόνια; Εργονομία ή στυλ;
