Στο δρόμο: To Kuga έχει το κάτι παραπάνω

Οδηγικά το Kuga παρουσιάζει πολύ θετικό πάτημα γεμίζοντας τον οδηγό του και παρακινώντας τον να κινηθεί σβέλτα παρά το crossover της «κατασκευής». Θα στρίψει ουδέτερα με μικρές κλίσεις χάρη στο «επικοινωνιακό» τιμόνι του και την πίσω ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων που το ευνοεί, τόσο στον τρόπο που μεταφέρει τον όγκο του και απορροφούνται οι πιέσεις, όσο και στις εκτός δρόμου εξορμήσεις του. Εκεί βέβαια καθοριστικό ρόλο παίζουν και τα 201 χλστ. (το ψηλότερο από όλα) απόστασης από το έδαφος. Το τίμημα ωστόσο της σπορτίφ συμπεριφοράς του είναι να «χάνει» σε άνεση.

Εκεί τα καταφέρνει πολύ καλά τo Grandland X που σε κερδίζει με την υψηλή ποιότητα κύλισης, το χαμηλό επίπεδο θορύβου και την άνεση που προσφέρει στο ταξίδι, ενώ την ίδια στιγμή η ανάρτηση δεν επιτρέπει ανεπιθύμητες τάσεις του αμαξώματος. Το σύστημα διεύθυνσης είναι ακριβές αν και υπολείπεται σε αίσθηση, ενώ τα φρένα είναι πολύ αποτελεσματικά με 36,1 μ. να απαιτούνται για την ακινητοποίησή του από τα 100 χλμ./ώρα.

Και τέλος, οδηγικά, το Tucson θα σε αφήσει απολύτως ικανοποιημένο μιας και το τιμόνι του είναι καλό σε πληροφόρηση, η ποιότητα κύλισης καλή και η ανάρτηση δεν κοπανά, ούτε πλέει. Λίγη συνήθεια όταν αφήνεις το γκάζι θέλει γιατί φρενάρει περισσότερο από όσο θέλεις ένεκα του ότι γίνεται ανάκτηση της κινητικής ενέργειας, αλλά επίσης δεν είναι κάτι που αποτελεί μείον.