Στο δρόμο: Όπως η Ford ξέρει…

Οι οδηγικές προσδοκίες από ένα μικρό crossover, το οποίο από τη μια είναι εξελιγμένο από τη Ford και από την άλλη βασίζεται στο Fiesta, είναι χωρίς αμφιβολία μεγάλες. Και το Puma όχι απλά στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αλλά έχει αυτή την οδηγική σπιρτάδα που το κάνει να ξεχωρίζει από τους ανταγωνιστές του. Το τιμόνι δεν είναι ακριβώς Fiesta, αλλά στην κατηγορία δεν βρίσκεται καλύτερο και είναι τόσο κοφτερό και ακριβές, όσο χρειάζεται για να σε εμπνέει και να κάνει το μπροστινό μέρος υπάκουο σε κάθε εντολή. Από εκεί και πέρα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γιατί μπορεί το κέντρο βάρους να έχει ψηλώσει σε σχέση με το Fiesta, η πλατφόρμα του τελευταίου όμως  ενισχύθηκε με πιο άκαμπτη πίσω ανάρτηση και μεγαλύτερα αμορτισέρ, πιο άκαμπτα σινεμπλόκ και βελτιστοποιημένα top mounts. Τα αποτελέσματα φαίνονται στην πράξη με μια θεσπέσια οδηγική αίσθηση και κορυφαία αποτελεσματικότητα κάτι που μεταφράζεται σε εξαιρετικό κράτημα και συγκρατημένη κλίση, τη στιγμή που κάθε αντίδραση δεν έρχεται ποτέ απρόβλεπτα ή απότομα.

Χαίρεσαι να οδηγείς αυτό το crossover, που εμφανώς δε βασίζεται στα ηλεκτρονικά για να στρίψει, χαρακτηριστικό που ενισχύεται με την επιλογή Sport μιας και έτσι τονίζεται η απόκριση του γκαζιού (κυρίως) και του τιμονιού (ανεπαίσθητα). Πραγματικά όμως όποια από τις 5 ρυθμίσεις επιλέξεις (Normal, Eco, Sport, Slippery και Trail), το Puma παραμένει top στη οδήγηση για τα δεδομένα της κατηγορία και όχι μόνο. Μήπως αυτό έχει γίνει σε βάρος της άνεσης; Όχι. Η ανάρτηση  δουλεύει στρωτά και αθόρυβα στρογγυλεύοντας σωστά τις κακοτεχνίες και το μόνο που θα αμβλύνει την εικόνα είναι ο κάπως αυξημένος θόρυβος κύλισης και η όχι ιδανική πλευρική στήριξη των καθισμάτων. Πέρα από την άσφαλτο, τα 166 χλστ. από το έδαφος είναι αρκετά για να πατήσεις στο χώμα, ενώ η λειτουργία Trail βοηθά έως ένα σημείο. Όχι όμως τα ασφάλτινα ελαστικά και η απουσία ρεζέρβας.