Η επιλογή μεταχειρισμένων ελαστικών χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή μιας και κρύβει παγίδες, που δεν είναι πάντα ορατές με την πρώτη ματιά.
Λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας έχουν γίνει «της μόδας» τα μεταχειρισμένα ελαστικά. Μάλιστα υπάρχουν μαγαζιά που ασχολούνται αποκλειστικά με το συγκεκριμένο εμπόριο. Η τοποθέτηση μεταχειρισμένου ελαστικού απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή μιας και η φθορά δεν έχει να κάνει μόνο με το βάθος του πέλματος, που είναι άμεσα αντιληπτή. Χτυπήματα, έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες και χρόνος επηρεάζουν άμεσα τη σωστή λειτουργία των ελαστικών και κατά συνέπεια την ασφάλεια. Ας έχει κανείς στο πίσω μέρους του μυαλού του πως υπάρχουν και παράνομες πρακτικές για να κάνουν μεταχειρισμένα ελαστικά να δείχνουν όσο το δυνατόν πιο καινούργια: Κάποιοι αγοράζουν σε τιμές-χώμα παλιά λάστιχα και αφαιρώντας ολόκληρες λωρίδες από τα κεντρικά αυλάκια βαθαίνουν το πέλμα, ενώ με ειδικό εργαλείο κάνουν νέες χαράξεις στα πλαϊνά τοιχώματα και τα βάφουν σαν τις αρβύλες στο στρατό!
Όμορφα όλα, μπορείτε μόνο παρακαλώ να εξηγήσετε πως μειώνετε η επιφάνεια του ελαστικού με μικρότερη πίεση; Γιατί, αν δε κάνω λάθος, η επιφάνεια με μικρότερη πίεση αυξάνεται μεν, αλλά χάνει το ελαστικό τη συνοχή του που απαιτείται κατά τη λειτουργία του, γι αυτό και η μεγαλύτερη απόσταση ακινητοποίησης. Καλό θα ήτανε κάποια στιγμή να δοκιμάσετε και την αντίδραση των ελαστικών σε αλλαγές πορείας σε σχέση με φθορά, πίεση κλπ.
Απάντηση: Με μικρότερη πίεση, το πέλμα του ελαστικού κυρτώνει προς τα μέσα, δηλαδή δημιουργείται μία «καμάρα» και το ελαστικό εφάπτεται στο δρόμο με τα άκρα του και όχι με ολόκληρο το πέλμα.
Παραθέτουμε μια εικόνα, όπου το πρώτο σκίτσο δείχνει το ελαστικό με σωστή πίεση αέρα (correct inflation), στη μέση δείχνει τι γίνεται με χαμηλή πίεση αέρα (under inflation) και δεξιά τι συμβαίνει όταν είναι παραφουσκωμένο (over inflation).
Να καταρρίψει μια σειρά από μύθους που αφορούν τα ελαστικά επιδιώκει η Michelin. Η γαλλική εταιρεία έχει ανοίξει τους τελευταίους μήνες μεγάλη συζήτηση γύρω από το πέλμα των ελαστικών και τον κατάλληλο χρόνο αλλαγής τους. Κύρια επιδίωξή της είναι να ενημερώσει για τα τεράστια οφέλη που συνεπάγεται για τους καταναλωτές και το περιβάλλον, η αλλαγή των ελαστικών να γίνεται όταν το βάθος πέλματος φθάσει στο νόμιμο όριο του 1,6 χιλιοστού - κι όχι νωρίτερα. Η Michelin μπήκε στη διαδικασία δοκιμών για να αποδείξει ότι το βάθος του πέλματος δεν αποτελεί το μοναδικό δείκτη για την επίδοση στο φρενάρισμα σε βρεγμένο οδόστρωμα, καθώς πολλά ελαστικά με βάθος πέλματος στο νόμιμο όριο, έχουν την ίδια ή και καλύτερη επίδοση με ορισμένα καινούργια ελαστικά. Οι δοκιμές έγιναν τόσο σε στεγνό όσο και σε βρεγμένο δρόμο. Όσοι τις παρακολούθησαν από κοντά, διαπίστωσαν ότι ένα ελαστικό με επίπεδο φθοράς κοντά στο νόμιμο όριο, είχε ίδια ή και καλύτερη επίδοση με ένα άλλο ελαστικό πολύ καλύτερο σε πέλμα. Όλα αυτά ανατρέπουν την άποψη τεχνοκρατών που ισχυρίζονται ότι το ελαστικό πρέπει να είναι καινούριο με μεγάλο πέλμα και προσπαθούν να αλλάξουν την νομοθεσία για το όριο του πέλματος του ελαστικού από τα 1,6 χιλιοστά στα 3 χιλιοστά. «Αυτές οι δοκιμές απέδειξαν ότι η υποτιθέμενη ανάγκη για αλλαγή στα 3 χιλιοστά είναι μύθος, δεν έχει επιστημονική βάση και θα επέφερε σημαντικές οικονομικές απώλειες για τους καταναλωτές και το περιβάλλον», τονίζει με ανακοίνωσή της η Michelin. Δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε και το γεγονός, ότι μελέτες απέδειξαν ότι αν οι οδηγοί αλλάζουν τα ελαστικά πολύ νωρίς και πριν εκείνα φτάσουνε στο νόμιμο όριο, μειώνεται ο κύκλος ζωής του προϊόντος. Αυτό έχει ως συνέπεια να χρησιμοποιούνται 128 εκατομμύρια περισσότερα ελαστικά τον χρόνο μονάχα στην Ευρώπη, ενώ αυτό θα σήμαινε 9 εκατομμύρια τόνους περισσότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα την ίδια χρονική περίοδο. «Σήμερα, οι δοκιμές ελαστικών πραγματοποιούνται μόνο με καινούρια προϊόντα, χωρίς να υπολογίζεται το πώς τα επίπεδα των επιδόσεών τους μπορεί να αλλάζουν με το χρόνο. Σκοπός της Michelin είναι να αναδείξει ότι η επίδοση των ελαστικών – και όχι το βάθος πέλματος - αποτελεί το μοναδικό κριτήριο για τα επίπεδα ασφάλειας που διασφαλίζουν. Μέσα από αυτήν την πρωτοβουλία, η εταιρεία καλεί τους φορείς των επίσημων δοκιμών αλλά και τις ενώσεις καταναλωτών, να ξεκινήσουν να εξετάζουν και τις επιδόσεις ελαστικών που δεν είναι καινούρια, αλλά έχουν φθαρεί μέχρι το νόμιμο όριο», αναφέρει η ανακοίνωση της γαλλικής εταιρείας ελαστικών.
Πολύ σωστό άρθρο. Αν ο κόσμος συνειδητοποιούσε πόσο μικρή επιφάνεια των ελαστικών είναι σε επαφή με την άσφαλτο ανά πάσα στιγμή, είμαι σίγουρος ότι οι τσιγκουνιές θα κόβονταν μαχαίρι...
Τα ελαστικά θα πρέπει να αλλάζονται κάθε 40.000 χλμ ή 4 χρόνια max, και αυτό με την προϋπόθεση ότι είναι εξ' αρχής καλής ποιότητας. Κάθε 10 χρόνια θα πρέπει να αλλάζει και η ρεζέρβα, ακόμη και αν είναι αχρησιμοποίητη, και αυτό λόγω γήρανσης του ελαστικού, το οποίο υπάρχει κίνδυνος να κλατάρει όταν την χρειαστούμε. Προσωπικά, επειδή έχω ρεζέρβα πλήρους μεγέθους, σε κάθε αλλαγή, βάζω ένα από τα παλαιά λάστιχα εκεί.
Πόσα χρόνια αντέχουν τα ελαστικά;ΠΧ μπορει να ειναι 5ετίας και να έχει λίγα χλμ θα πρεπει να τα αλλαξω;Κάπου είχα διαβάσει ότι αν παρέλθει 10ετια τα πετάς όσο ΚΑΙΝΟΎΡΙΑ και αν δείχνουν ισχύει ;
Απάντηση: Όσο πέλμα και να έχει ένα ελαστικό. αν είναι πολυκαιρισμένο η γόμα του θα έχει σκληρύνει πολύ και δεν θα έχει την απαιτούμενη πρόσφυση για να είναι ασφαλές.
ρε παιδιά γράφετε ότι το τεστ έγινε με καινούργια ελαστικά βάθος πέλματος 5mm.και ότι πρέπει να αλλάζουμε ελαστικά προληπτικά όταν το βάθος γίνει 4mm.αρα πρέπει κάθε 10.000 χλμ να αλλάζουμε λάστιχα??
Όμορφα όλα, μπορείτε μόνο παρακαλώ να εξηγήσετε πως μειώνετε η επιφάνεια του ελαστικού με μικρότερη πίεση; Γιατί, αν δε κάνω λάθος, η επιφάνεια με μικρότερη πίεση αυξάνεται μεν, αλλά χάνει το ελαστικό τη συνοχή του που απαιτείται κατά τη λειτουργία του, γι αυτό και η μεγαλύτερη απόσταση ακινητοποίησης. Καλό θα ήτανε κάποια στιγμή να δοκιμάσετε και την αντίδραση των ελαστικών σε αλλαγές πορείας σε σχέση με φθορά, πίεση κλπ.
Απάντηση: Με μικρότερη πίεση, το πέλμα του ελαστικού κυρτώνει προς τα μέσα, δηλαδή δημιουργείται μία «καμάρα» και το ελαστικό εφάπτεται στο δρόμο με τα άκρα του και όχι με ολόκληρο το πέλμα. Παραθέτουμε μια εικόνα, όπου το πρώτο σκίτσο δείχνει το ελαστικό με σωστή πίεση αέρα (correct inflation), στη μέση δείχνει τι γίνεται με χαμηλή πίεση αέρα (under inflation) και δεξιά τι συμβαίνει όταν είναι παραφουσκωμένο (over inflation).
Πολύ ωραίο άρθρο, μπράβο!
Σας ευχαριστώ για την άμεση και κατατοπιστική απάντηση.
Να καταρρίψει μια σειρά από μύθους που αφορούν τα ελαστικά επιδιώκει η Michelin. Η γαλλική εταιρεία έχει ανοίξει τους τελευταίους μήνες μεγάλη συζήτηση γύρω από το πέλμα των ελαστικών και τον κατάλληλο χρόνο αλλαγής τους. Κύρια επιδίωξή της είναι να ενημερώσει για τα τεράστια οφέλη που συνεπάγεται για τους καταναλωτές και το περιβάλλον, η αλλαγή των ελαστικών να γίνεται όταν το βάθος πέλματος φθάσει στο νόμιμο όριο του 1,6 χιλιοστού - κι όχι νωρίτερα. Η Michelin μπήκε στη διαδικασία δοκιμών για να αποδείξει ότι το βάθος του πέλματος δεν αποτελεί το μοναδικό δείκτη για την επίδοση στο φρενάρισμα σε βρεγμένο οδόστρωμα, καθώς πολλά ελαστικά με βάθος πέλματος στο νόμιμο όριο, έχουν την ίδια ή και καλύτερη επίδοση με ορισμένα καινούργια ελαστικά. Οι δοκιμές έγιναν τόσο σε στεγνό όσο και σε βρεγμένο δρόμο. Όσοι τις παρακολούθησαν από κοντά, διαπίστωσαν ότι ένα ελαστικό με επίπεδο φθοράς κοντά στο νόμιμο όριο, είχε ίδια ή και καλύτερη επίδοση με ένα άλλο ελαστικό πολύ καλύτερο σε πέλμα. Όλα αυτά ανατρέπουν την άποψη τεχνοκρατών που ισχυρίζονται ότι το ελαστικό πρέπει να είναι καινούριο με μεγάλο πέλμα και προσπαθούν να αλλάξουν την νομοθεσία για το όριο του πέλματος του ελαστικού από τα 1,6 χιλιοστά στα 3 χιλιοστά. «Αυτές οι δοκιμές απέδειξαν ότι η υποτιθέμενη ανάγκη για αλλαγή στα 3 χιλιοστά είναι μύθος, δεν έχει επιστημονική βάση και θα επέφερε σημαντικές οικονομικές απώλειες για τους καταναλωτές και το περιβάλλον», τονίζει με ανακοίνωσή της η Michelin. Δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε και το γεγονός, ότι μελέτες απέδειξαν ότι αν οι οδηγοί αλλάζουν τα ελαστικά πολύ νωρίς και πριν εκείνα φτάσουνε στο νόμιμο όριο, μειώνεται ο κύκλος ζωής του προϊόντος. Αυτό έχει ως συνέπεια να χρησιμοποιούνται 128 εκατομμύρια περισσότερα ελαστικά τον χρόνο μονάχα στην Ευρώπη, ενώ αυτό θα σήμαινε 9 εκατομμύρια τόνους περισσότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα την ίδια χρονική περίοδο. «Σήμερα, οι δοκιμές ελαστικών πραγματοποιούνται μόνο με καινούρια προϊόντα, χωρίς να υπολογίζεται το πώς τα επίπεδα των επιδόσεών τους μπορεί να αλλάζουν με το χρόνο. Σκοπός της Michelin είναι να αναδείξει ότι η επίδοση των ελαστικών – και όχι το βάθος πέλματος - αποτελεί το μοναδικό κριτήριο για τα επίπεδα ασφάλειας που διασφαλίζουν. Μέσα από αυτήν την πρωτοβουλία, η εταιρεία καλεί τους φορείς των επίσημων δοκιμών αλλά και τις ενώσεις καταναλωτών, να ξεκινήσουν να εξετάζουν και τις επιδόσεις ελαστικών που δεν είναι καινούρια, αλλά έχουν φθαρεί μέχρι το νόμιμο όριο», αναφέρει η ανακοίνωση της γαλλικής εταιρείας ελαστικών.
Πολύ σωστό άρθρο. Αν ο κόσμος συνειδητοποιούσε πόσο μικρή επιφάνεια των ελαστικών είναι σε επαφή με την άσφαλτο ανά πάσα στιγμή, είμαι σίγουρος ότι οι τσιγκουνιές θα κόβονταν μαχαίρι... Τα ελαστικά θα πρέπει να αλλάζονται κάθε 40.000 χλμ ή 4 χρόνια max, και αυτό με την προϋπόθεση ότι είναι εξ' αρχής καλής ποιότητας. Κάθε 10 χρόνια θα πρέπει να αλλάζει και η ρεζέρβα, ακόμη και αν είναι αχρησιμοποίητη, και αυτό λόγω γήρανσης του ελαστικού, το οποίο υπάρχει κίνδυνος να κλατάρει όταν την χρειαστούμε. Προσωπικά, επειδή έχω ρεζέρβα πλήρους μεγέθους, σε κάθε αλλαγή, βάζω ένα από τα παλαιά λάστιχα εκεί.
Πόσα χρόνια αντέχουν τα ελαστικά;ΠΧ μπορει να ειναι 5ετίας και να έχει λίγα χλμ θα πρεπει να τα αλλαξω;Κάπου είχα διαβάσει ότι αν παρέλθει 10ετια τα πετάς όσο ΚΑΙΝΟΎΡΙΑ και αν δείχνουν ισχύει ;
Απάντηση: Όσο πέλμα και να έχει ένα ελαστικό. αν είναι πολυκαιρισμένο η γόμα του θα έχει σκληρύνει πολύ και δεν θα έχει την απαιτούμενη πρόσφυση για να είναι ασφαλές.
ρε παιδιά γράφετε ότι το τεστ έγινε με καινούργια ελαστικά βάθος πέλματος 5mm.και ότι πρέπει να αλλάζουμε ελαστικά προληπτικά όταν το βάθος γίνει 4mm.αρα πρέπει κάθε 10.000 χλμ να αλλάζουμε λάστιχα??