Ένα από τα πιο ζωτικά μέρη του κινητήρα είναι ο στροφαλοφόρος άξονας, συνεπώς ο αισθητήρας που παρακολουθεί τη γωνιακή θέση και ταχύτητα του στροφαλοφόρου είναι ένας από τους βασικότερους για τη σωστή λειτουργία.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες επιλέγουν κυρίως ανάμεσα σε δύο είδη, τον επαγωγικό και τον οπτικό αισθητήρα. Ο πρώτος αποτελείται από έναν μαγνήτη που είναι τοποθετημένος πάνω στον άξονα και ανάλογα με την ταχύτητα περιστροφής καθορίζεται η μαγνητική ροή ενός πηνίου. Η τάση που δημιουργείται είναι ασφαλώς ανάλογη της ταχύτητας. Η πιο σύγχρονη λύση «εκμεταλλεύεται» την τεχνολογία Led ή Laser. Ένας δίσκος με 360 εγκοπές είναι τοποθετημένος στον στρόφαλο, μια πηγή εκπέμπει ακτίνες και ένας δέκτης καταγράφει τη δέσμη, η οποία λόγω του δίσκου διακόπτεται και επανέρχεται συνεχώς. Αυτή η πηγή παράγει ένα ψηφιακό σήμα ανάλογο με τον αριθμό των εγκοπών και κατ΄ επέκταση ανάλογο με την ταχύτητα περιστροφής.
Συνεχίζουμε με τον αισθητήρα θέσης-ταχύτητας εκκεντροφόρου, ο οποίος είναι αρκετά σημαντικός για τον χρονισμό της ανάφλεξης και της διαδικασίας έγχυσης του καυσίμου. Εδώ η τεχνολογία που χρησιμοποιείται είναι η οπτική και δεν διαφέρει με αυτή που αναλύσαμε στον στροφαλοφόρο άξονα, εκτός από το γεγονός ότι στον δίσκο υπάρχουν και εγκοπές (μία για κάθε κύλινδρο), οι οποίες αποκαλύπτουν τη γωνία της ανάφλεξης.
Τέλος, αρκετοί κινητήρες εξοπλίζονται με τον γνωστό «knock sensor» ή αισθητήρα προανάφλεξης πιεζοηλεκτρικού τύπου. Βρίσκεται στον «κορμό» του κινητήρα και εξοπλίζεται με ένα στοιχείο, το οποίο παράγει ηλεκτρισμό όταν δονείται. Όταν σταλεί σήμα στην ECU από τον συγκεκριμένο αισθητήρα, γίνονται κάποιες ενέργειες ώστε να εξαλειφθούν τα «πυράκια».
