Κινητήρας Ferrari Enzo: Αντί για ιμάντα ή καδένα έχει τοποθετηθεί συστοιχία γραναζιών ώστε να είναι εφικτή η αύξηση του ορίου περιστροφής.
Ο ιμάντας και η αλυσίδα δεν είναι οι μοναδικές μέθοδοι για τον χρονισμό ενός κινητήρα. Σε πολύστροφους κινητήρες υψηλής συμπίεσης συναντάμε μία συστοιχία γραναζιών που ενώνουν στροφαλοφόρο άξονα με εκκεντροφόρους. Κάθε αλυσίδα λειτουργεί με ακρίβεια μέχρι ένα όριο ταχύτητας περιστροφής, από εκεί και πάνω η κίνησή της γίνεται άτακτα και εμφανίζονται ταλαντώσεις. Αντίθετα, τα γρανάζια μπορούν να αυξήσουν αρκετά το όριο περιστροφής του κινητήρα, αλλά και να μεταφέρουν τεράστια φορτία. Βέβαια, ο θόρυβος και οι κραδασμοί είναι αρκετοί, συνεπώς προτιμώνται σε πανίσχυρους κινητήρες στους οποίους τον πρώτο ρόλο έχει η απόδοση και όχι η «πολιτισμένη» λειτουργία.
Ξέρετε ότι: -Είναι πολύ πιθανό οι κινητήρες εσωτερικής καύσης του μέλλοντος να μην έχουν σύστημα χρονισμού, μιας και η κίνηση των βαλβίδων θα ελέγχεται με πνευματικούς ή ηλεκτρουδραυλικούς μηχανισμούς. -Οι κατασκευαστές προτείνουν αντικατάσταση του ιμάντα περίπου ανά 5 με 6 χρόνια και στα 80.000-90.000 χιλιόμετρα, ό,τι έρθει πρώτο. -Προτείνεται με την αλλαγή του ιμάντα χρονισμού να γίνεται και αντικατάσταση της αντλίας νερού. -Σε μεγαλύτερους κινητήρες (π.χ. V8 ή V10) υπάρχουν περισσότερες από μία αλυσίδες χρονισμού. Συνήθως, πέρα από την κύρια αλυσίδα, υπάρχουν και άλλες δύο που ενώνουν τους εκκεντροφόρους με τον αντικραδασμικό άξονα σε κάθε πλευρά του σχήματος «V».