Ελεγχόμενο διαφορικό (μπλοκέ)

Το ελεγχόμενο διαφορικό σε αντίθεση με το ελεύθερο προσφέρει ανώτερα οδικά χαρακτηριστικά στα οχήματα όπου τοποθετείται. Η βασική του υπεροχή σε σχέση με ένα συμβατικό ελεύθερο διαφορικό, είναι ότι αν ένας τροχός αντιμετωπίζει προβλήματα ελκτικής ή εγκάρσιας πρόσφυσης, τότε το ελεγχόμενο διαφορικό μεταδίδει την ροπή στον συζυγή τροχό, ο οποίος μπορεί να παραλάβει περισσότερη ροπή, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται σημαντικά η δυναμική συμπεριφορά του οχήματος. 

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ελεγχόμενων διαφορικών όπως Torsen, με πολύδισκο συμπλέκτη, συνεκτικής σύζευξης κ.τ.λ. Το διαφορικό Torsen έχει την συμπεριφορά ενός ελεύθερου διαφορικού υπό κανονικές συνθήκες, όμως όταν ένας τροχός αρχίζει να χάνει πρόσφυση τότε ένα ποσό ροπής μεταφέρεται στον άλλο. Το πόση ροπή θα μεταφερθεί στον άλλο, εξαρτάται από την σχέση μετάδοσης της ροπής. Αν για παράδειγμα ένα Torsen διαφορικό έχει σχέση μετάδοσης ροπής 4:1, αυτό σημαίνει ότι ο ένας τροχός μπορεί να παραλάβει μέχρι και τετραπλάσια ροπή σε σχέση με τον άλλο. Στην περίπτωση όμως που ο ένας τροχός δεν έχει καμία δυνατότητα παραλαβής ισχύος, τότε η συμπεριφορά του διαφορικού Torsen γίνεται σαν και αυτή του ελεύθερου. 

Τα διαφορικά με τον πολύδισκο συμπλέκτη, μοιάζουν και αυτά με τα ελεύθερα, αλλά διαθέτουν επιπλέον συμπλέκτη και ένα σετ ελατηρίων. Ο συμπλέκτης δεν έχει καμιά συμμετοχή στο διαφορικό υπό κανονικές συνθήκες και επεμβαίνει μόνο όταν ένας τροχός έχει χάσει πρόσφυση. Σε αυτήν την περίπτωση, επειδή ο συμπλέκτης έχει ως αρχή της λειτουργίας του οι τροχοί να περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον τροχό που θέλει να περιστραφεί πιο γρήγορα. Ο συνδυασμός της σκληρότητας του σετ ελατηρίων και της τριβής του συμπλέκτη συνεπάγονται μια ροπή που πρέπει να εφαρμοστεί. Ακριβώς λοιπόν αυτό το ποσό της ροπής που πρέπει να εφαρμοστεί, αναλαμβάνει ο τροχός που έχει τον καλύτερο συντελεστή πρόσφυσης.