3 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ »
Η αυτονομία ενός τέτοιου αυτοκινήτου θα εξαρτάται από τη χωρητικότητα της δεξαμενής του υδρογόνου.
Το Ηλεκτρικό Αυτοκίνητο Υδρογόνου
2.420 Επισκέψεις στο άρθρο (10/6/2014)
Στο σχολείο μάθαμε ότι το νερό διασπάται σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη βοήθεια της ηλεκτρικής ενέργειας. Από το 1839 γνωρίζουμε ότι συμβαίνει και το αντίθετο.
Εάν σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο τοποθετήσουμε τέτοια συσκευή όπως και μια δεξαμενή για την αποθήκευση του υδρογόνου που θα την τροφοδοτεί, θα παύσουμε πλέον να το φορτίζουμε με ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο ή από κάποια άλλη εξωτερική πηγή. Όλη την αναγκαία ηλεκτρική ενέργεια, για την κίνησή του, θα την παράγουμε πάνω στο ίδιο το αυτοκίνητο καταναλώνοντας μόνο υδρογόνο και ατμοσφαιρικό αέρα.
Η αυτονομία ενός τέτοιου αυτοκινήτου θα εξαρτάται από τη χωρητικότητα της δεξαμενής του υδρογόνου. Με τη σημερινή τεχνολογία, πολύ εύκολα θα είναι συγκρίσιμη με τις αυτονομίες των συμβατικών αυτοκινήτων. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να αποκτήσουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μεγάλη αυτονομία που θα ανεφοδιάζονται στα πρατήρια υδρογόνου σε λίγα μόνο λεπτά, όπως ακριβώς γίνεται με τα βενζινοκίνητα ή τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα
Γιατί λοιπόν δεν τα είδαμε ακόμα στις βιτρίνες; Η απάντηση είναι απλή: Η αυτοκινητοβιομηχανία μπορεί να τα κατασκευάσει εν σειρά και να τα διαθέσει στις αγορές. Τα δοκιμάζει με επιτυχία εδώ και χρόνια και οι πληροφορίες λένε ότι οι μεγάλοι κατασκευαστές όπως είναι η Mercedes και η Toyota σχεδιάζουν να το κάνουν πολύ σύντομα. Ακόμα και τα θέματα του υψηλού αρχικού κόστους φαίνεται να εκλείπουν σταδιακά, λόγω των σημαντικών τεχνολογικών εξελίξεων που σημειώνονται στη κατασκευή των ενεργειακών στοιχείων.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως παραμένει και δεν είναι άλλο από την ανάγκη παραγωγής και διανομής υδρογόνου. Για να αποκτήσουμε καθαρό υδρογόνο χρειάζεται να δαπανήσουμε ενέργεια. Την ενέργεια αυτή, σε ένα σημαντικό ποσοστό της, θα την επανακτήσουμε ως ηλεκτρική ενέργεια που θα παραχθεί από τα ενεργειακά στοιχεία. ΓιΆ αυτόν ακριβώς τον λόγο, στην εφαρμογή των ενεργειακών στοιχείων, δεν χαρακτηρίζουμε το υδρογόνο ως ενεργειακή πηγή αλλά ως μέσο μεταφοράς ενέργειας (energy carrier). Φυσικά θα υπάρξει κάποια απώλεια ενέργειας στην όλη διαδικασία όπως θα υπάρξει και κάποια περιβαλλοντική επίπτωση κατά τη φάση της παραγωγής του υδρογόνου, ανάλογα με τη μέθοδο που θα επιλεγεί. Το ιδανικό θα ήταν να χρησιμοποιηθεί καθαρή ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, οπόταν ολόκληρη η ενεργειακή αλυσίδα μέχρι και την κίνηση του ηλεκτρικού αυτοκινήτου θα ήταν απολύτως καθαρή και εντελώς ουδέτερη από πλευράς εκπομπών.
Το υδρογόνο όμως είναι αέριο πανάλαφρο και καταλαμβάνει τεράστιους χώρους αποθήκευσης σε ατμοσφαιρική πίεση. Επί πλέον ασκεί διαβρωτικές επιδράσεις σε αρκετά μέταλλα με τα οποία έρχεται σε επαφή. Για να αποθηκευτεί και διακινηθεί χρειάζεται να το συμπιέσουμε ή να το υγροποιήσουμε. Όλοι αυτοί οι περιορισμοί καταλήγουν στην ανάγκη κατασκευής ακριβών και τεχνολογικά προηγμένων συστημάτων/δικτύων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής.
ΠαρΆ όλα αυτά γρήγορα, θα τα δούμε να κυκλοφορούν στο δρόμο. Από τώρα μπορούμε να φαντασθούμε τον ιδιοκτήτη ενός από αυτά να κατασκηνώνει στην αγαπημένη του παραλία και να τροφοδοτεί το αντίσκηνό του με ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται σιωπηλά από το πλησίον σταθμευμένο αυτοκίνητό του.
Διονύσιος Νέγκας – ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο.
Το υδρογόνο όμως είναι αέριο πανάλαφρο και καταλαμβάνει τεράστιους χώρους αποθήκευσης σε ατμοσφαιρική πίεση.
