Βαραίνουν τα καινούργια αυτοκίνητα, κυρίως λόγω της ηλεκτροκίνησης
Όμως, παραμένουν ασφαλή σε οδική συμπεριφορά χάρη στα ηλεκτρονικά
Η δυναμική οδήγηση δεν είναι πια το δυνατό χαρτί καμίας μάρκας
Οι περισσότερες μάρκες δίνουν τώρα περισσότερη έμφαση στην άνεση για να πουλήσουν
Βαραίνουν τα καινούργια αυτοκίνητα, κυρίως λόγω της ηλεκτροκίνησης
Πόσο κράτησε η «μπογιά» των επιδόσεων στα νέα αυτοκίνητα; Με 150, 200, 300 και πλέον άλογα, ο πληθωρισμός της ιπποδύναμης σημαίνει πως δεν υπάρχει πιά πλεονέκτημα απέναντι στις μάρκες. Και αν κανένα αυτοκίνητο δε μπορεί να είναι πλέον σπορ, τι μένει; Η άνεση. Πως άλλαξε το μάρκετινγκ και την έκανε «θεό»;
Πρόσεξε κανείς πόσα χρόνια έχει σταματήσει η BMW να σπρώχνει το «απόλυτο μηχάνημα οδήγησης» ως την περιγραφή που θέλει το μάρκετινγκ για τα μοντέλα της; Και πώς θα μπορούσε άλλωστε με αυτοκίνητα-βουνά, που αν παρκάρεις στην άκρη του δρόμου κρύβεις όλα τα περίπτερα, ή όσα έχουν απομείνει (δυστυχώς). Το μέγεθος πουλάει, τα ηλεκτρικά μοτέρ, οι μπαταρίες σε υβριδικά ή ηλεκτρικά, έχουν αλλάξει όλη την αρχιτεκτονική των αυτοκινήτων, και το αποτέλεσμα είναι το βάρος να έχει πάει στα ύψη.
Όμως, παραμένουν ασφαλή σε οδική συμπεριφορά χάρη στα ηλεκτρονικά
Δεν ζούμε πια στο 1990 που ακόμη πολλά αυτοκίνητα έμπαιναν στη στροφή με τη μούρη και έβγαιναν με τον «πωπό», και έπρεπε ο οδηγός είτε να ξέρει πάτα-άσε και ανάποδο τιμόνι, ή απλά να κάνει το σταυρό του για να βγει ζωντανός. Ακόμη και εκείνα τα αυτοκίνητα φορτωμένα με τα ηλεκτρονικά που έχουμε σήμερα, θα έστριβαν σαν τραίνα. Και αυτό κάνουν και τα σημερινά. Βαριά ή όχι, η ανάρτηση είναι πλέον ένα λυμένο πρόβλημα, και τα ηλεκτρονικά κάνουν θαύματα. Οπότε το βάρος ελέγχεται.
Η δυναμική οδήγηση δεν είναι πια το δυνατό χαρτί καμίας μάρκας
Και μπορεί τα ηλεκτρονικά και η ανάρτηση να κάνουν ένα «περίπτερο» να στρίβει με όσα, δεν μπορούν όμως να το κάνουν να στρίβει σαν σπορ αμάξι. Δεν μπορούν να το κάνουν να στρίβει με τη συμμετοχή του οδηγού. Δεν μπορούν να το κάνουν ενδιαφέρον στην οδήγηση. Ποιος νοιάζεται; Σίγουρα όχι το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς, νοιάζεται όμως το μάρκετινγκ των κατασκευαστών, ειδικά όσων μέχρι πρότινος είχαν την συμμετοχική οδήγηση ως μέρος της ταυτότητάς τους. Χωρίς αυτό, τι μένει;
Οι περισσότερες μάρκες δίνουν τώρα περισσότερη έμφαση στην άνεση για να πουλήσουν
Πρόσεξε κανείς πως ακόμα και «κανονικά» αυτοκίνητα, όπως το νέο Tiguan ή το Passat, ή ακόμα και μοντέλα της Skoda με σχετικά μικρό κόστος προσφέρουν «έξυπνες» αναρτήσεις, με αέρα ή αλλιώς; Χωρίς αυτές, και με τις 20άρες, θα έχεις ένα αμάξι που δεν γέρνει μεν, γιατί αλλιώς γέρνει, αλλά κοπανάει παντού. Με την αερανάρτηση γίνεται μαγικό χαλί, και αφού δεν έχει μείνει τίποτε άλλο, η άνεση γίνεται το Νο.1 εργαλείο του μάρκετινγκ. H Peugeot για παράδειγμα, στο νέο 3008 λέει πως επιστρέφει στις ρίζες της, δηλαδή την άνεση, ενώ η Citroen βαδίζει στα μονοπάτια της άνεσης εδώ και δεκαετίες.
Μπορεί λοιπόν ένα αυτοκίνητο που «διαβάζει» κάθε ανωμαλία στο δρόμο αλλά πάλι δεν αφήνει τον οδηγό να το στρίψει, να έχει ενδιαφέρον; Ή απλά σε βασανίζει; Οπότε μήπως η άνεση είναι καλύτερη; Τι λες;
