Η δεύτερη γενιά με ακόμα περισσότερα γκάζια!

Πέρασαν 4 χρόνια επιτυχίας για το Uno Turbo, ώστε η Fiat να αποφασίσει να ανανεώσει το μοντέλο. Οι αλλαγές ήρθαν σε όλους τους τομείς. Εμφανισιακά είχαμε νέα μάσκα και προφυλακτήρα εμπρός, ενώ νέα ήταν και η πόρτα του χώρου αποσκευών, η οποία πλέον ήταν από λαμαρίνα και όχι fiberglass. Νέες 4άκτινες ζάντες και πιο διακριτικά πλαϊνά αυτοκόλλητα, ολοκλήρωναν το παζλ, με τον αεροδυναμικό συντελεστή του αυτοκινήτου να βελτιώνεται ακόμα περισσότερο σε 0,30 Cd.

 
Σημαντικές οι αλλαγές και στο εσωτερικό, με νέο ταμπλό, χωρίς κουμπιά γύρω από τον πίνακα οργάνων (πλέον μεταφέρθηκαν στην κεντρική κονσόλα και σε έναν έξτρα λεβιέ δεξιά από το τιμόνι), ο οποίος πλέον είχε τις ενδείξεις πίεσης και θερμοκρασίας λαδιού σε ένα διπλό όργανο, με την γενικότερη εμφάνισή του να κρίνεται πιο συμβατική. Ένα νέο δερμάτινο 3άκτινο τιμόνι της Momo με δύο κόκκινες λωρίδες αριστερα-δεξιά από την κόρνα και ένα διακριτικό σηματάκι της Fiat ήρθε να αντικαταστήσει το «θορυβώδες» 4άκτινο, ενώ και τα καθίσματα βελτιώθηκαν ελαφρώς.
 
Το «ζουμί» όμως για τους ενδιαφερόμενους της εποχής, δεν βρισκόταν στην εμφάνιση και το εσωτερικό, αλλά κάτω από το καπό του Uno Turbo. Ο κυβισμός του ανέβηκε στα 1,4 λίτρα (1.372 αντί 1.301 cc) με την ισχύ να σκαρφαλώνει στους 118 ίππους στις 6.000 σ.α.λ.(αντί 105) και ροπή 168 Nm (αντί 147).
 
Εκτός από την αύξηση κυβισμού είχαμε αναβάθμιση και στο σύστημα υπερπλήρωσης. Ένα νέο turbo T2 της Garrett ήρθε να αντικαταστήσει το προηγούμενο της IHI, που πλέον δούλευε σε μεγαλύτερη πίεση (0,8 αντί 0,6 bar). Αποτέλεσμα; Το βαρύτερο κατά 80 κιλά αμάξωμα του ανανεωμένου Uno Turbo κέρδιζε παντού. Τελική 205 χλμ./ώρα, και 0-100 σε 7,7 δλ. αντί 8,3 του προηγούμενου, ενώ το τρομερό νεύρο σε κάθε πάτημα του γκαζιού, έκανε τον ανταγωνισμό του να φαίνεται χιλιόμετρα μακριά.

Σελίδα 1

Fiat Uno Turbo: Ο πρώτος ιταλικός «πύραυλος τσέπης»

Σελίδα 2

Εσωτερικό που άφησε εποχή

Σελίδα 3

Η δεύτερη γενιά με ακόμα περισσότερα γκάζια!

Σελίδα 4

Τους πάταγε όλους, αλλά ζοριζόταν στην πρόσφυση