Παρουσίαση

Ο κ. Β. Χαλκιάς είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων.

Α.Τ.: Κύριε Χαλκιά, παρ´ όλο που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες -έστω και διάσπαρτες- προσπάθειες για τη μείωση των ατυχημάτων, δεν έχουμε φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Εκτιμάτε ότι με το Εθνικό Σχέδιο για την Οδική Ασφάλεια, οι προτάσεις του οποίου δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα, μπορεί η συγκεκριμένη κατάσταση να αναστραφεί σύντομα;
Β.Χ.: Πράγματι, ο στόχος που είχε εξ αρχής τεθεί για τη μείωση κατά 50% των θανάτων τη δεκαετία 2001-2010 δεν επετεύχθη. Τα πρώτα 3-4 χρόνια τα πήγαμε καλά, στη συνέχεια όμως η πορεία αυτή ανακόπηκε. Έτσι, τώρα απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια και αυτό θα επιτευχθεί μόνο αν δράσουμε άμεσα σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς που αφορούν στην οδική ασφάλεια: από την εκπαίδευση και την κυκλοφοριακή αγωγή έως την επιδιόρθωση και βελτίωση του οδικού δικτύου και των επικίνδυνων σημείων σε αυτό. Εκτιμώ ότι κάθε πρωτοβουλία υλοποίησης μέτρων που αφορούν στην οδική ασφάλεια είναι στη σωστή κατεύθυνση και το Εθνικό Σχέδιο είναι απαραίτητο για την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, αλλά κυρίως για το συντονισμό των πολλών και διαφορετικών υπηρεσιών και φορέων που εμπλέκονται στο ζήτημα. Αν υπάρξει πολιτική βούληση και το πρόγραμμα χρηματοδοτηθεί κατάλληλα, τότε είμαι αισιόδοξος για τα αποτελέσματά του. Αν το αντιμετωπίσουμε αποσπασματικά, όπως συμβαίνει με πολλά άλλα θέματα στον τόπο μας, και όχι ως ένα από τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, τα βήματα θα είναι μικρά.

Α.Τ.: Ποιες είναι ή ποιες θα είναι οι προτάσεις του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα;
Β.Χ.: Ο ΣΕΣ έχει επανειλημμένα καταθέσει προτάσεις που κινούνται όλες στην ίδια κατεύθυνση. Το πλέγμα των απαιτούμενων μέτρων περιλαμβάνει θέματα που αφορούν στο οδικό δίκτυο, όπως ο εντοπισμός και οι βελτιώσεις σε επικίνδυνες θέσεις, η τεχνική επιθεώρηση και η συντήρησή του αλλά και θεσμικά ή άλλα ζητήματα, όπως η βελτίωση του συστήματος εκπαίδευσης και εξέτασης υποψηφίων οδηγών, τα προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής και η ευαισθητοποίηση των πολιτών. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω, ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των τροχαίων ατυχημάτων δεν είναι ζήτημα επιλογής μέτρων, αλλά εφαρμογής τους από την πολιτεία. Όπως έδειξε η πρόσφατη πρωτοβουλία για την απομάκρυνση διαφημιστικών πινακίδων, πολλά θα λυθούν με την απαραίτητη πολιτική βούληση, χωρίς να αλλάξουμε το θεσμικό πλαίσιο ή να νομοθετήσουμε κάτι νέο. Και να επισημάνω και κάτι άλλο, λιγότερο επιστημονικό, αλλά υπαρκτό. Δεν μπορούμε να λέμε πάντα ότι φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Όλοι φταίμε.