Από τα πρώτα κιόλας μέτρα πίσω από το τιμόνι του, το Avenger δείχνει έναν ευχάριστο οδηγικό χαρακτήρα χάρη στο σίγουρο πάτημά του, στο άμεσο και ακριβές τιμόνι του, στην παντελή απουσία ταλαντώσεων, στα κορυφαία φρένα, αλλά και στο καλό του κράτημα πριν ακόμα επέμβουν τα ηλεκτρονικά. Μόνο στις πολύ έντονες εγκάρσιες ανωμαλίες θα νιώσεις τρανταγμό στην καμπίνα (περισσότερο στον πίσω άξονα) λόγω της σφιχτής ανάρτησης. Ο θόρυβος στην καμπίνας είναι όμως περισσότερος από όσο θα θέλαμε με τον αεροδυναμικό πάνω από τα 110 χλμ./ώρα να είναι αυτός που ενοχλεί περισσότερο.
Λόγω διαστάσεων, το στοιχείο όμως του Avenger είναι η πόλη, όπου αποδεικνύεται περισσότερο ευέλικτο, ευκολοδήγητο και εύχρηστο από ότι ο μεγάλος κύκλος στροφής του προϊδεάζει. Εξαιρετική θέση οδήγησης, με «σωστά» καθίσματα, ανάλογη περιφερειακή ορατότητα (το μικρό πίσω παρμπρίζ επικαλύπτεται τέλεια από την κάμερα όπισθεν) και απροβλημάτιστη εργονομία σε κάνουν να νιώθεις με το καλημέρα, εξοικειωμένος με το σύνολο.
Τι γίνεται όμως με το χώμα; Παρότι προσθιοκίνητο το Avenger πείθει χάρη στο σύστημα Selec-Terrain, που «δουλεύει». Δεν υποκαθιστά την τετρακίνηση, αλλά τα ειδικά προγράμματα για τα σαθρά και γλιστερά τερέν (χώμα, λάσπη κτλ.) βοηθούν αισθητά την πρόσφυση των κινητήριων μπροστινών τροχών. Από την άλλη, οι σεβαστές γωνίες αναρρίχησης (20ο προσέγγισης, 20ο ράμπας και 32ο διαφυγής) και τα 201 χλστ. απόστασης από το έδαφος κάνουν πλάκα στα νεροφαγώματα, πόσο μάλλον στις αστικές κακοτοπιές που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο αγοραστής.