Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα από τη «χασούρα» στα τέλη καυσίμων;

- Περισσότερα ηλεκτρικά σημαίνουν και λιγότερα ορυκτά καύσιμα
- Τα καύσιμα είναι το πιο φορολογημένο προϊόν στην αγορά
- Ήδη πολλές χώρες μετρούν ζημιές στα έσοδα από τα καύσιμα
- Οι κυβερνήσεις ψάχνουν που θα φορτώσουν τις απώλειες στα έσοδα

Περισσότερα ηλεκτρικά σημαίνουν και λιγότερα ορυκτά καύσιμα

Μπορεί οι κυβερνήσεις να σπρώχνουν τα ηλεκτρικά για να πετύχουν τους «πράσινους» στόχους, τώρα όμως αποτυγχάνουν να πετύχουν τους οικονομικούς στόχους, βλέποντας τα έσοδα από τη φορολογία στα καύσιμα να μειώνονται. Ποιος θα πληρώσει τη νύφη;
 
Οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει πως τα ηλεκτρικά είναι ο τρόπος να πετύχουν του στόχους τους για μείωση των ρύπων και ειδικά του διοξειδίου του άνθρακα. Και σε αυτή την προσπάθεια έχουν αποφασίσει ότι θα «χάσουν» λεφτά από τις πωλήσεις των ηλεκτρικών, και έτσι προσφέρουν τις επιδοτήσεις, δηλαδή τις μειώσεις σε φόρο. Φαίνεται όμως πως ενώ έχουν υπολογίσει πόσο θα τους στοιχίσει αυτή η δουλειά, αυτό που δεν είχαν πάρει χαμπάρι είναι πως για κάθε ηλεκτρικό που μπαίνει στην αγορά, ένα θερμικό που καίει βενζίνη ή diesel, βγαίνει. Και έτσι οι πωλήσεις καυσίμου λιγοστεύουν.

Τα καύσιμα είναι το πιο φορολογημένο προϊόν στην αγορά

Μα αυτός είναι και ο σκοπός. Λιγότερα καύσιμα σημαίνει αυτομάτως και λιγότερη ρύπανση. Σήμερα καίμε 100 εκατομμύρια βαρέλια καύσιμο τη μέρα παγκοσμίως, και τα ηλεκτρικά θα τη μειώσουν μέχρι το 2030 κατά 10%. Οι παραγωγοί καυσίμου το κατάλαβαν πρώτοι και με τον έλεγχο της παραγωγής έκαναν τα καύσιμα πανάκριβα, ώστε παρά τη μείωση στην κατανάλωση, να μην έχουν μείωση στα κέρδη. Το δημόσιο όμως έχει φόρο πάνω στα καύσιμα  που (εκτός του ΦΠΑ) είναι σταθερός. Που σημαίνει πως για κάθε ένα λιγότερο λίτρο που πωλείται, χάνει, άσχετα με την τιμή του. Και με δεδομένο το πόσα λεφτά βγάζει το δημόσιο τόσα χρόνια από τα καύσιμα, μιλάμε για μεγάλη χασούρα.

Ήδη πολλές χώρες μετρούν ζημιές στα έσοδα από τα καύσιμα

Ήδη η χασούρα υπολογίζεται σε 10 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο παγκοσμίως και θα γίνει 10 φορές άλλη τόση μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Μιλάμε για τεράστια ποσά, και σε εθνικό επίπεδο, η τρύπα που θα ανοίξει θα αφήσει μεγάλο κενό στον προϋπολογισμό. Σε συνδυασμό με τις επιδοτήσεις, ακόμη και με χαμηλή απορρόφηση ηλεκτρικών στην Ελλάδα προς το παρόν, το δημόσιο δε μπορεί να μείνει χωρίς μέτρα για να καλύψει το κενό.

Οι κυβερνήσεις ψάχνουν που θα φορτώσουν τις απώλειες στα έσοδα

Ήδη χώρες όπως η Ν. Ζηλανδία έχουν προχωρήσει στη φορολόγηση της χρήσης των ηλεκτρικών για να καλύψουν το κενό. Η χρέωση γίνεται ανά 1.000 χιλιόμετρα χρήσης και είναι ανάλογη με αυτή που θα είχε πληρώσει κανείς σε φόρο καυσίμων με θερμικό αυτοκίνητο. Το ίδιο ισχύει και για τα plug-in υβριδικά, όχι όμως και για τα αυτοφορτιζόμενα, αφού μετράνε ως «συμβατικά». Φυσικά ένα τέτοιο σύστημα απαιτεί τεχνολογίες που μετράνε τη χρήση και χρεώνουν ανάλογα. Το Ισραήλ θα κάνει το ίδιο, ενώ αντίθετα στην Μ. Βρετανία απλά βάζουν τέλη κυκλοφορίας (που πριν δεν υπήρχαν) στα ηλεκτρικά.
 
Εμείς τι θα κάνουμε; Θα έχουμε την τεχνολογία να χρεώσουμε τα ηλεκτρικά όσο χρεώνουμε και τα άλλα αυτοκίνητα με φόρους «χρήσης»; Ή απλά θα «τσιμπήσουμε» κι άλλο τους φόρους στα καύσιμα, που είναι πιο εύκολο, και «φορτώνει» περισσότερους, και πάλι θα πληρώσουν τα σπασμένα οι ίδιοι και οι φτωχότεροι; Τι λες;