Tech: Αυτά είναι τα λάστιχα του μέλλοντος

Το μέλλον των ελαστικών μπορεί να ακούγεται σαν λόξυγκας: UPTIS! Πρόκειται βέβαια για αρχικά από τις λέξεις «Unique Puncture-proof Tire System» ή στα ελληνικά: Μοναδικό σύστημα ελαστικού που δεν κλατάρει. Η ιδέα ενσωματώνει ουσιαστικά δύο επαναστάσεις για το αυτοκίνητο. Πρώτον: το ελαστικό δεν έχει αέρα. Δεύτερον: αντί για ζάντα και λάστιχο, έχουμε ένα ενιαίο εξάρτημα. ΓιΆαυτό και διεθνώς κάποιοι το ξέρουν και ως.. Tweel, από το Tire (ελαστικό) και Wheel (τροχός).

Στόχος της Michelin, μαζί με τη General Motors, είναι να τοποθετήσει κάτι τέτοιο σε επιβατικά οχήματα, περίπου από το 2024. Για βαρέα οχήματα, όπως εκσκαφείς, τα χωρίς αέρα ελαστικά χρησιμοποιούνται ήδη. Κι αυτό γιατί εκεί οι ταχύτητες και οι ανάγκες στριψίματος είναι πολύ μικρότερες. Και η ανταγωνίστρια Goodyear όμως έχει δείξει πρόσφατα ένα μοντέλο ελαστικού με δίσκους εσωτερικά αντί για κλασικό αεροθάλαμο.

Όπως οι κατασκευαστές αυτοκινήτων βρίσκονται στο κατώφλι μιας επανάστασης με την καθιέρωση της ηλεκτροκίνησης, έτσι και οι εταιρείες ελαστικών εξελίσσουν προϊόντα τα οποία θα είναι πιο ανθεκτικά, πιο ασφαλή, πιο ήσυχα και πιο οικολογικά. Και μάλιστα, όπως η ηλεκτροκίνηση είναι μια επιστροφή στις ρίζες της αυτοκίνησης έτσι και τα ελαστικά χωρίς αέρα σηματοδοτούν μια επιστροφή στις ακτινωτές ζάντες. Με τη διαφορά ότι, οι ακτίνες δεν είναι εδώ ξύλινες, αλλά από σκληρό μείγμα υαλοβάμβακα. Αυτό κάνει το ελαστικό ανθεκτικό όσο χρειάζεται για να μη θέλει αέρα, αλλά ταυτόχρονα ελαφρύ και εύκαμπτό ώστε να μπορεί να λειτουργεί όπως ένας συνηθισμένος τροχός.

Το Uptis λοιπόν μπορεί να αναπαράγει όλα τα χαρακτηριστικά του ελαστικού σε ό,τι αφορά την απόσβεση κραδασμών, την άνεση της κύλισης και το θόρυβο κύλισης. Στο συγκεκριμένο στάδιο της εξέλιξης λέγεται ότι, ακόμα και η ανάρτηση δε χρειάζεται να ρυθμιστεί εκ νέου για το νέο ελαστικό. Κι επειδή δεν υπάρχει κίνδυνος για κάποια φθορά –ούτε ξεφούσκωτο ελαστικό, ούτε φυσικά κάποιο επικίνδυνο κλατάρισμα-, δε χρειάζεται και ρεζέρβα, οπότε απελευθερώνεται και χώρος στο πορτ-μπαγκάζ. Η απομάκρυνση του κινδύνου για απώλεια πίεσης, καθιστά περιττό και το σχετικό Tιre Pressure Control σύστημα. Η κατασκευή της ζάντας αλλά και του ελαστικού γίνεται σε 3D εκτυπωτή και κατόπιν τα δύο συγχωνεύονται και γίνονται ένα ενιαίο εξάρτημα.

Η Michelin αλλά και η GM λένε ότι, αυτός ο τροχός χρησιμοποιεί λιγότερες πρώτες ύλες, αποφέρει λιγότερα απορρίμματα κατά την παραγωγή και είναι 100% ανακυκλώσιμος.

Η ανταγωνίστρια Goodyear το έχει πάει αρκετά βήματα πιο κάτω. Το δικό τους πειραματικό ελαστικό λέγεται «Aero» ακριβώς διότι είναι πολλαπλών ρόλων και στοχεύει αργότερα και σε αυτόνομα, ιπτάμενα οχήματα. Στη διαδικασία της πτήσης, οι ρόδες θα γυρίζουν σε γωνία 90 μοιρών και θα δουλεύουν ως έλικες.