Πίεση 2,5 bar και 0 χλμ./ώρα
Ολόκληρο το πέλμα (το σκούρο μέρος στην εικόνα) βρίσκεται σε επαφή με το δρόμο.
Πίεση 2,5 bar και 100 χλμ./ώρα
Η περιοχή επαφής μειώνεται, αλλά το νερό αποστραγγίζεται σωστά, χάρη στις αυλακώσεις του ελαστικού.
Πίεση 2,0 bar και 100 χλμ./ώρα
Η επιφάνεια του ελαστικού που βρίσκεται σε επαφή με το δρόμο είναι μειωμένη. Ο κίνδυνος υδρολίσθησης είναι σημαντικός.
Πίεση 1,5 bar και 100 χλμ./ώρα
Το νερό διαχέεται κάτω από το ελαστικό. Όταν το ελαστικό σχεδόν δεν αγγίζει το δρόμο, έχουμε υδρολίσθηση. Τότε, είναι αδύνατος ο έλεγχος του αυτοκινήτου.
Η πλευρική πρόσφυση και κατά συνέπεια το κράτημα εξαρτάται από το μέγεθος και το σχήμα της επιφάνειας επαφής, καθώς και την εγκάρσια ακαμψία του ελαστικού. Αυτοί οι παράγοντες είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την πίεση του ελαστικού. Για κάθε 0,5 bar που μειώνεται η πίεση χάνεται το μισό του εμβαδού της επιφάνειας επαφής του ελαστικού. Έτσι αυτό το έλλειμμα πίεσης που δημιουργείται στον εμπρός άξονα, κάνει, στις περισσότερες περιπτώσεις το όχημα να υποστρέφει (να στρίβει λιγότερο από ότι χρειάζεται και να τείνει να φύγει ευθεία) και αντίστοιχα το έλλειμμα πίεσης στον πίσω άξονα, κάνει, στις περισσότερες περιπτώσεις το όχημα να υπερστρέφει (να στρίβει περισσότερο από ότι χρειάζεται και το πίσω μέρος να τείνει να ξεπεράσει το μπροστά μέρος). Επίσης ένα ελλιπώς φουσκωμένο ελαστικό προκαλεί αύξηση του κινδύνου υδρολίσθησης στο βρεγμένο οδόστρωμα.
