Λίγα λόγια για τον WLTP

Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες για το νέο κύκλο δοκιμών, το πώς διεξάγεται, τις φάσεις του, τις διαφορές του με τον παλιό κύκλο δοκιμών NEDC, όμως θα σταθούμε σε μερικά από τα πιο σημαντικά.

Πρώτα από όλα, ο WLTP γίνεται πάλι σε εργαστήριο και όχι στο δρόμο. Όμως εξομοιώνει πιο ρεαλιστικές συνθήκες οδήγησης. Για παράδειγμα με τον παλιό τρόπο μέτρησης κατανάλωσης του 1997 η μέγιστη ταχύτητα στο εργαστήριο ήταν τα 120 χλ./ώρα, ενώ τώρα η μέγιστη ταχύτητα είναι τα 131 χλ./ώρα, ταχύτητα δηλαδή που ταξιδεύουμε πραγματικά. Επίσης, στον NEDC του 1997  υπήρχαν πολλές στάσεις σε φανάρια (σ.σ. η αναλογία του ρελαντί ήταν 25% και εξαιτίας αυτού άνθισαν τα συστήματα start-stop), όμως τώρα υπάρχουν περισσότερες αυξομειώσεις ταχύτητας, όπως δηλαδή συμβαίνει στην πραγματικότητα (σ.σ. η αναλογία του ρελαντί είναι 13%). Τρίτο και σημαντικό, λαμβάνεται υπόψη ο εξοπλισμός. Πιστέψτε μας, άλλη κατανάλωση έχει ένα ελαφρύ αυτοκίνητο με 15άρες ζάντες, και άλλη το ίδιο αυτοκίνητο με 70 κιλά επιπλέον εξοπλισμό και 17άρες ζάντες (σ.σ. η διαφορά μπορεί να φτάσει και τα 0,3 λτ./100 χλμ.).

Τέλος, ενώ ο παλιός τρόπος είχε ουσιαστικά δύο φάσεις (αστικό & υπεραστικό κύκλο) από όπου έβγαινε η μέση κατανάλωση, ο καινούριος τρόπος μέτρησης έχει 4 φάσεις (χαμηλή, μέτρια, υψηλή και πολύ υψηλή ταχύτητα).
Αυτό όμως που σε κάθε περίπτωση πρέπει να κρατήσετε είναι, ότι η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων κατά WLTP είναι μεγαλύτερες (σ.σ. από 20 έως και 30%) σε σχέση με τον NEDC. Αρα για ένα αυτοκίνητο που είχε κατανάλωση 5,0 λτ./100 χλμ., τώρα υπολογίστε κοντά στα 6,3 λτ. 100 χλμ..