Στα ατού του T-Roc Cabriolet είναι πως ακόμα και σε υψηλές ταχύτητες η οροφή ούσα κλειστή δεν «μπαλονιάζει» δείχνοντας πως έπιασε τόπο η σκέψη των τεχνικών να προσθέσουν ειδικές μπάρες υποστήριξης που την τεντώνουν και την κρατούν στη θέση της.
Και φτάνουμε στο παρασύνθημα. Πώς είναι η οδήγηση σε ένα cabrio crossover με ανοιχτή οροφή; ΟΚ, δεν μιλάμε για κάποιο πισωκίνητο με άλλα γούστα σε στροφιλίκια, αλλά μόνο και μόνο η θέα του ουρανού αξίζει και με το παραπάνω στο T-Roc Cabriolet. Η αφαίρεση της κανονικής οροφής έφερε ρολ μπαρ προστασίας σε περίπτωση ανατροπής πίσω από τα προσκέφαλα των καθισμάτων, ενισχυμένο πλαίσιο παρμπρίζ και επεμβάσεις στο πάτωμα, τις πόρτες και το σασί προς ενίσχυσης της ασφάλειας των επιβατών. Όλα τα παραπάνω προσέθεσαν βάρος, με την ανάρτηση (Γόνατα ΜακΦέρσον εμπρός, Πολλαπλών Συνδέσμων πίσω) να ελέγχει μεν ικανοποιητικά, αν και αντιμετωπίζει ορισμένα μικροπροβληματάκια σε κακοτεχνίες, τα οποία και αντιλαμβάνεσαι από το τρέμουλο σε μεσαίο καθρέπτη και τιμόνι.
Με ανοιχτή οροφή θα ταλαιπωρήσετε τους πίσω επιβάτες από τις ριπές του αέρα, καθώς αυτοί θα είναι εκτεθειμένοι σε αντίθεση με τους δύο μπροστά που κάθονται προστατευμένοι, ψηλά και άνετα.
Αξιοποιώντας την συνδρομή των ηλεκτρονικών, το T-Roc Cabriolet είναι αποτελεσματικό στο στρίψιμο, μολονότι η υποστροφή έρχεται νωρίτερα από την κλειστή έκδοση, πάντα σε ελεγχόμενα πλαίσια. Αν δώσετε κάτι παραπάνω χρηματικά για το Sport Pack με την αντίστοιχη πίσω ανάρτηση, θα καλοπεράσετε επιλέγοντας την Sport λειτουργία του συστήματος παραμετροποίησης κατά την οποία το άμεσο και ακριβές τιμόνι δίνει πιο fun-to-drive αίσθηση. Με ανοιχτή οροφή, πάντως, θα ταλαιπωρήσετε τους πίσω επιβάτες από τις ριπές του αέρα, καθώς αυτοί θα είναι εκτεθειμένοι σε αντίθεση με τους δύο μπροστά που κάθονται προστατευμένοι, ψηλά και άνετα.